Wyrok SN z dnia 12 marca 2014 r., sygn. II UK 360/13

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. A zatem warunkiem zaliczenia do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności jest nie tylko stopień naruszenia sprawności organizmu w odniesieniu do zdolności do wykonywania zatrudnienia (a nie niezdolności do pracy), ale także istnienie wymogu pomocy innej osoby w celu pełnienia ról społecznych w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Oznacza to, że omawiana ustawa wiąże zaliczenie do stopnia niepełnosprawności ze zdolnością do wykonywania zatrudnienia, a nie z niezdolnością do pracy w rozumieniu przepisów rentowych, a nadto z możliwością wypełniania ról społecznych jako elementu uczestnictwa w życiu społecznym.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Beata Gudowska (przewodniczący)

SSN Bogusław Cudowski

SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku A. M. przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie P. o ustalenie stopnia niepełnosprawności, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 12 marca 2014 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 14 grudnia 2012 r.

1. oddala skargę kasacyjną,

2. przyznaje adwokatowi J. N. od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w G. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2012 r. Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. w sprawie o sygn. ... 42/12, oddalił apelację skarżącego od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 15 marca 2012 r., oddalającego odwołanie skarżącego na decyzję Wojewódzkiego Zespołu Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie P. z dnia 26 sierpnia 2011 r. uznającego A. M. za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, przy czym skarżący wskazywał i wnosił o uznanie go za osobę o znacznym stopniu niepełnosprawności. W toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji zostało przeprowadzone badanie wnioskodawcy przez biegłego ortopedę A. B. Biegły ortopeda po przeprowadzonym badaniu lekarskim rozpoznał u wnioskodawcy zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa, obustronny zespół cieśni nadgarstka, stan po złamaniu uda prawego. Zdaniem biegłego stwierdzone u skarżącego schorzenia mieściły się w orzeczonym umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Biegły wskazał, że jego zdaniem wnioskodawca nie spełnia kryteriów uznania go za osobę wymagającą pomocy przy zaspokajaniu potrzeb i niezdolną do czynności samoobsługi. Następny biegły - internista C. W. rozpoznała u wnioskodawcy cukrzycę typ 2 leczoną lekami doustnymi oraz nadciśnienie tętnicze okresu I. W uzasadnieniu opinii biegła wskazała, że jej zdaniem stopnień zaawansowania zmian w układzie sercowo-naczyniowym nie powoduje znacznego stopnia niepełnosprawności. Podczas badania biegła stwierdziła czynność serca bez zaburzeń rytmu, wydolność krążeniową i prawidłowe ciśnienie po kuracji prowadzonej jednym lekiem. Biegła wyjaśniła także, że w związku ze stwierdzoną u wnioskodawcy cukrzycą poziomy glikemii są dobrze kontrolowane bez istotnych powikłań o charakterze makro i mikroangiopatii narządowej. Zdaniem biegłej schorzenia internistyczne wnioskodawcy nie powodują wyższego stopnia niepełnosprawności niż stopnień umiarkowany. W opinii uzupełniającej biegła wskazała, że po zapoznaniu się z dodatkową dokumentacją lekarską podtrzymuje opinię, że schorzenia internistyczne nie stanowią u wnioskodawcy problemu terapeutycznego. Biegły laryngolog M. K. rozpoznał u wnioskodawcy obustronny niedosłuch typu odbiorczego. Biegły wyjaśnił, że stwierdzony u wnioskodawcy niedosłuch jest niewielkiego stopnia i jest on społecznie wydolny. Zdaniem biegłego stwierdzony stopnień niedosłuchu kwalifikuje wnioskodawcę do lekkiego stopnia niepełnosprawności.