Wyrok SN z dnia 29 września 2021 r., sygn. II USKP 68/21

Z uwagi na użycie w art. 4 ust. 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej spójnika „lub”, dla stwierdzenia umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie zawsze konieczne jest ustalenie elementu ekonomicznego tj. niezdolności do pracy czy też zdolności do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej. Jest to spójne z poglądem, że nie każda osoba niepełnosprawna (w tym w stopniu umiarkowanym) jest osobą niezdolną do pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Bohdan Bieniek ‎

SSN Halina Kiryło

w sprawie z wniosku S. H. ‎przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w B. ‎o ustalenie stopnia niepełnosprawności, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 września 2021 r., ‎skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Okręgowego w B. ‎z dnia 21 marca 2019 r., sygn. akt V Ua (…),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w B. wyrokiem z dnia 3 grudnia 2018 r. oddalił odwołanie wnioskodawcy S. H. od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w B. z dnia 19 marca 2018 r., utrzymującego w mocy zaskarżone orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. z dnia 23 stycznia 2018 r. zaliczające wnioskodawcę do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym na stałe o symbolu 05-R, począwszy od dnia 20 marca 2012 r.

W sprawie tej ustalono, że stan zdrowia wnioskodawcy oceniany był przez Powiatowy i Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, które zaliczyły wnioskodawcę do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na stałe z symbolem 05-R, odpowiadającym chorobom narządu ruchu, a powołani biegli lekarze z zakresu neurologii, ortopedii i reumatologii nie stwierdzili podstaw do zmiany stopnia niepełnosprawności z umiarkowanego na znaczny.

Biegły sądowy z zakresu reumatologii rozpoznał u wnioskodawcy reumatoidalne zapalenie stawów, początkowy okres choroby zwyrodnieniowej stawów obwodowych, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa na tle zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych, stan po leczeniu operacyjnym deformacji przynasady dalszej goleni lewej po przebytym złamaniu patologicznym na tle osteoporozy posterydowej, przebytą chorobę Scheuermanna, przebyte leczenie operacyjne ganglionu śródręcza prawego, przerost błony maziowej prawego nadgarstka i wysiękowe zapalenia stawu obojczykowo-barkowego prawego. W ocenie biegłego, upośledzenie sprawności organizmu wnioskodawcy wynika głównie z procesu reumatoidalnego, choroby zwyrodnieniowej i przebytego w kwietniu 2018 r. leczenia operacyjnego, zaś w przeanalizowanej dokumentacji medycznej i poglądowej nie ma dowodów, aby reumatoidalne zapalenie stawów i początkowy okres choroby zwyrodnieniowej stawów obwodowych mogły obecnie powodować znaczny stopień niepełnosprawności. W opinii uzupełniającej biegły ten podniósł, że wnioskodawca stara się udowodnić swój znaczny stopień niepełnosprawności przebytymi zabiegami operacyjnymi. Niemniej jednak w dokumentacji medycznej złożonej w aktach sprawy nie ma żadnych informacji, aby leczenie tego typu pogorszyło, a nie poprawiło stanu jego zdrowia. Wyniki badań aktywności zapalenia nie są miarodajne w każdym etapie analizy, a jedynie wskazują na istniejący w pewnym momencie stan zapalny i muszą być cyklicznie weryfikowane. Z analizowanego materiału nie wynika, aby proces reumatoidalny doprowadził do zniekształcenia w obrębie stawów, ich istotnej destrukcji lub nieodwracalnej dysfunkcji, wręcz przeciwnie, kolejne etapy leczenia wskazują na brak pogorszenia stanu zdrowia wnioskodawcy.