Jakie są zasady funkcjonowania kas zapomogowo-pożyczkowych w jednostkach budżetowych

Szczegółowe zasady tworzenia i działania kas zapomogowo-pożyczkowych określa rozporządzenie Rady Ministrów z 19 grudnia 1992 r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w zakładach pracy (dalej rozporządzenie o pkzp).

Utworzenie kasy pracowniczej

Kasa zapomogowo-pożyczkowa może zostać utworzona u pracodawcy, u którego co najmniej 10 jego pracowników zadeklarowało chęć przynależności do niej. Jeżeli w danym zakładzie nie znajdzie się minimalna liczba członków-założycieli, wówczas można powołać kasę międzyzakładową (§ 2 ust. 3 rozporządzenia o pkzp). Działalność kasy międzyzakładowej odbywa się na zasadach właściwych dla kasy zakładowej. Członkami pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej mogą być - bez względu na przynależność związkową - pracownicy (bez znaczenia pozostaje wymiar czasu pracy, rodzaj zawartej umowy i wykonywanej pracy), emeryci i renciści (art. 39 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych). Ponieważ przepisy nie wykluczają innych osób jako członków kasy, można przyjąć, że za zgodą zarządu kasy mogą być nimi również zleceniobiorcy i wykonawcy umów o dzieło.