Skutki podatkowe zbycia nieruchomości

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 29 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 kwietnia 2024 r. (wpływ 6 maja 2024 r.) oraz pismem z 9 maja 2024 r. (wpływ 9 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie prac remontowych i instalacyjno-elektrycznych itp.

W 2017 roku nabył Pan działkę budowlaną z pieniędzy pochodzących z majątku własnego (odszkodowanie po zmarłej matce), aby wybudować dla siebie z żoną i dla dzieci domy na potrzeby własne.

W 2018 roku uzyskał Pan pozwolenie ma budowę, aby wybudować dla siebie z żoną i swoich dzieci budynki. Zaczął Pan budowy czterech domów dla siebie i żony, i dla dzieci.

Budowę budynków zakończył Pan w 2023 roku.

W tym roku, czyli 2023 zakończył Pan budowę i nieruchomość podzielił.

Jednak w czasie budowy okazało się, że obok powstających budynków mieszkają sąsiedzi, którzy nękali Pana i Pana rodzinę. Sąsiedzi piszą różne bezzasadne donosy, w wyniku których wszczęte zostały postępowania administracyjne przeciwko Panu m.in. w urzędzie gminy, starostwie powiatowym oraz urzędzie wojewódzkim. Wszystkie te postępowania zostały zakończone przez organy państwa i samorządowe jako bezzasadne. Sytuacja stała się bardzo niebezpieczna, gdyż sąsiedzi grożą Panu i Pana rodzinie nękaniem i utrudnianiem życia.

Dlatego nosi się Pan z zamiarem sprzedaży tych budynków i przeznaczenia tych pieniędzy na inne własne cele prywatne. Nie ma Pan zamiaru przeznaczyć pieniędzy ze sprzedaży tych budynków na cele zakupu innych dla prowadzenia działalności lub budowy budynków na sprzedaż. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży tych domów będzie Pan traktował jako własne składniki majątkowe i zagospodaruje Pan tymi zasobami na zaspokajanie potrzeb rodziny.

W uzupełnieniu wniosku podał Pan, co następuje

Wybudował Pan od podstaw budynki znajdujące się we wniosku, tak więc nie podejmował Pan działań polegających na ulepszeniu.

Nie prowadził Pan działalności gospodarczej w związku z nieruchomościami opisanymi we wniosku

Opisane nieruchomości nigdy nie były związane z Pana prowadzoną działalnością gospodarczą, nie znajdowały się nigdy w ewidencji środków trwałych i koszty budowy nie stanowiły kosztów Pana działalności.

Nie podjął Pan działań marketingowych w celu zbycia nieruchomości

Nigdy wcześniej, jak i w następnych okresach, nie sprzedał Pan żadnej nieruchomości, oprócz jednej z czterech wybudowanych dlatego, że nie mógł Pan z przyczyn opisanych we wniosku w nim zamieszkać (działania sąsiada).

Sprzedana nieruchomość została wybudowana z odszkodowania wypłaconego Panu z tytułu śmierci matki i własnych oszczędności prywatnych.

Nie mógł Pan zamieszkać w wybudowanej nieruchomości, gdyż sąsiad prowadził krucjatę poprzez urząd gminy, powiadomień policji itp. (opisane we wniosku).

Sprzedał Pan tę nieruchomość w styczniu 2024 roku.

Sprzedał Pan tylko jedną nieruchomość.

Środki ze sprzedaży nieruchomości posiada Pan jako prywatny majątek.

Jak podano we wniosku posiada Pan jeszcze trzy nieruchomości stojące obok sprzedanej, które miały być dla Pana dzieci, ale jak opisano we wniosku, w związku z działaniami sąsiada w stosunku do Pana i Pana rodziny, nosi się Pan z zamiarem ich sprzedaży.

We własnym zakresie (z własnego majątku) kupił Pan działkę i wybudował na niej cztery budynki. Budynki te zostały wybudowane z majątku małżeńskiego prywatnego.

Budynki wybudował Pan dla siebie i swoich dzieci.

Nieruchomości te nie zostały nabyte.

Do chwili sprzedaży nieruchomości ze względów opisanych wyżej (działania sąsiada) nieruchomości nie są użytkowane.

Sprzedaż zostanie zainicjowana po uzyskaniu interpretacji.

Przyczyna sprzedaży została opisana we wniosku (działania sąsiada).

Środki ze sprzedaży nieruchomości powiększą majątek małżeński prywatny.

Pytanie

Czy słusznie Pan zakłada, że powinien opodatkować uzyskany dochód ze sprzedaży tych domów według zasad dotyczących odpłatnego zbycia rzeczy lub określonych praw, tj. wg przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, nie spełnia Pan warunków określonych w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., gdyż nie można przyjąć, że przychody ze sprzedaży opisanych budynków będzie można zaliczyć do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

W opisanej wcześniej sytuacji nie można stwierdzić, że działa Pan w sposób zorganizowany i ciągły w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 6 i 10 ust.1 pkt 3 u.p.d.o.f. Samo wybudowanie budynków na własne potrzeby i swojej rodziny nie może świadczyć o zorganizowaniu i ciągłości w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. Samo Pana działanie wskazuje na elementy związane z prawidłowym gospodarowaniem własnym, osobistym mieniem.

Nie wykazuje Pan zamiaru dalszego inwestowania uzyskanych środków pieniężnych na kupnie i sprzedaży dalszych nieruchomości bądź innym zarobkowym korzystaniu z innych nieruchomości w celach komercyjnych.

Tym samym, uważa Pan, że sprzedaż ww. budynków opodatkowana będzie wg przepisów art. 10 ust 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.

W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma momenti sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej przepisie.

Przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

§odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

§zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Odrębnym źródłem przychodów jest natomiast, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. Jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu.
2. Wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu, np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter.
3. Prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowią w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu oznacza, że związane z działalnością prawa i obowiązki dotyczą osoby fizycznej, która ją prowadzi; podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 czerwca 2015 roku sygn. I SA/Po 919/14:

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działań podjętych i planowanych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.

Należy wskazać, że dla oceny, czy dokonywane czynności spełniają kryteria działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozstrzygające znaczenie mają okoliczności, w jakich są one wykonywane. O prowadzeniu działalności gospodarczej przesądzają obiektywne i zewnętrzne jej przejawy, a nie przekonanie podatnika. W tym sensie nie ma i nie może mieć znaczenia, że określony podmiot prowadzący konkretną działalność nie ocenia jej (subiektywnie) jako działalności gospodarczej. Podatnik nie może zatem w sposób dowolny w zależności od stanu swojej świadomości czy przewidywanych korzyści podatkowych dokonywać swobodnej kwalifikacji poszczególnych kategorii przychodów do określonych źródeł przychodów.

Powyższe potwierdza m.in. wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 933/17.

Dla uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej nie jest również konieczne, aby podatnik miał formalnie status przedsiębiorcy, nie jest wymagana rejestracja tej działalności w sposób przewidziany w odrębnych przepisach, dotyczących wymogów formalnych, jakie powinna spełnić osoba prowadząca działalność gospodarczą.

W celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych i planowanych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości o którym mowa we wniosku.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że:

• w 2017 r. nabył Pan działkę budowlaną z pieniędzy pochodzących z majątku własnego (odszkodowanie po zmarłej matce), aby wybudować dla siebie z żoną i dla dzieci domy na potrzeby własne;
• w 2018 r. uzyskał Pan pozwolenie ma budowę, aby wybudować dla siebie z żoną i swoich dzieci budynki. Zaczął Pan budowy czterech domów dla siebie i żony, i dla dzieci;
• budowę budynków zakończył Pan w 2023 r. i w tym też roku nieruchomość Pan podzielił;
• z powodu ostrego konfliktu sąsiedzkiego nosi się Pan z zamiarem sprzedaży tych budynków i przeznaczenia tych pieniędzy na inne własne cele prywatne. Nie ma Pan zamiaru przeznaczyć pieniędzy ze sprzedaży tych budynków na cele zakupu innych dla prowadzenia działalności lub budowy budynków na sprzedaż. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży tych domów będzie Pan traktował jako własne składniki majątkowe i zagospodaruje Pan tymi zasobami na zaspokajanie potrzeb rodziny;
• nie prowadził Pan działalności gospodarczej w związku z nieruchomościami opisanymi we wniosku;
• opisane nieruchomości nigdy nie były związane z Pana prowadzoną działalnością gospodarczą, nie znajdowały się nigdy w ewidencji środków trwałych i koszty budowy nie stanowiły kosztów Pana działalności;
• nie podjął Pan działań marketingowych w celu zbycia nieruchomości
• nigdy wcześniej, jak i w następnych okresach, nie sprzedał Pan żadnej nieruchomości, oprócz jednej z czterech wybudowanych, która sprzedał Pan w styczniu 2024 r., dlatego, że nie mógł Pan z powodu konfliktu sąsiedzkiego w niej zamieszkać;
• budynki wybudował Pan dla siebie i swoich dzieci;
• do chwili sprzedaży nieruchomości z powodu konfliktu sąsiedzkiego nieruchomości nie są użytkowane.

Pana wątpliwości budzi kwestia, czy przychód ze sprzedaży nieruchomości będzie przychodem z działalności gospodarczej i czy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej.

W celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości należy rozważyć, czy czynności sprzedaży powyższych nieruchomości zawierają znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż opisanych nieruchomości wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana działania należy wpisać w zarząd majątkiem prywatnym, które są wystarczające do uznania, że opisane przez Pana sprzedaże nieruchomości nie będą nosiły przymiotów działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, stwierdzam zatem, że na gruncie przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu zdarzenia przyszłego, przychód ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości nie będzie dla Pana przychodem z działalności gospodarczej i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej.

Okoliczności opisane we wniosku i jego uzupełnieniu wskazują bowiem, że przychód uzyskanych z tychże sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu w sposób właściwy dla źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast zagadnienie dotyczące podatku od towarów i usług jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).