Zaliczenie wynagrodzenia otrzymywanego w ramach umowy o współpracy do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie zaliczenia wynagrodzenia otrzymywanego w ramach umowy o współpracy do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych w części dotyczącej:

• przekazywania spraw do windykacji sądowej i egzekucyjnej świadczenie usług doradztwa biznesowego i strategicznego – jest prawidłowe;
• licencji obejmującej prawo do korzystania z aplikacji oraz znaku towarowego ze względu na bezpośredni związek z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych – jest prawidłowe;
• know-how – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 7 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zaliczenia wynagrodzenia otrzymywanego w ramach umowy o współpracy do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Uzupełnił go Pan pismem z dnia 19 marca 2024 r. (data wpływu 19 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan M. K. 1 (dalej określany jako „Wnioskodawca”) jest wspólnikiem spółki A. sp. j. z siedzibą przy ul. (…), KRS (…), NIP (…) (dalej określanej jako „A.”). W najbliższej przyszłości planowane jest przekształcenie spółki A. ze spółki jawnej w spółkę komandytową. Po przekształceniu spółka A. będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy kwestii związanej z kwalifikowaniem przychodów z umowy o współpracy do właściwego źródła przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Możliwość złożenia takiego wniosku przed powstaniem spółki komandytowej przez jej przyszłego wspólnika wynika wprost z art. 14n § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Umowa o współpracy

Spółka A. ma zawartą umowę o współpracy ze spółką B. sp. k. (dalej określaną jako „B.”). W ramach tej umowy spółka A. jest usługodawcą, a spółka B. jest usługobiorcą. Umowa o współpracy została zawarta na czas nieokreślony. W preambule do umowy o współpracy wskazano, że głównym przedmiotem działalności spółki B. jest świadczenie usług prawniczych, w szczególności w zakresie windykacji na etapie sądowym i egzekucyjnym oraz że spółka B. posiada aktywa i wykwalifikowany personel do świadczenia tego typu usług. Natomiast spółka A. posiada wiedzę i doświadczenie biznesowe w zakresie efektywnego sposobu prowadzenia działalności windykacyjnej na etapie sądowym i egzekucyjnym, w tym dysponuje rozległą siecią relacji z potencjalnymi klientami, procedurami, opisami, wskazówkami, instrukcjami oraz aplikacjami niezbędnymi do prowadzenia tego typu działalności oraz opracowuje strategie rozwoju działalności w zakresie windykacji na etapie sądowym i egzekucyjnym.

Na podstawie umowy o współpracy spółka A. zobowiązuje się do udostępniania spółce B. swojego know-how, w szczególności poprzez udostępnienie do korzystania procedur, instrukcji, opisów, wskazówek oraz aplikacji służących do prowadzenia działalności windykacyjnej na etapie sądowym i egzekucyjnym. Ponadto spółka A. ma zawartą umowę z inną spółką zajmującą się windykacją na etapie polubownym (przedsądowym) i jeśli prowadzona przez tę spółkę windykacja okaże się bezskuteczna, to może przekazywać sprawy tej spółki do spółki B. w celu wykonania windykacji sądowej i egzekucyjnej, a spółka B. jest zainteresowana pozyskaniem takich spraw.

Na podstawie umowy o współpracy spółka A. jest zobowiązana do świadczenia na rzecz spółki B. kompleksowej usługi obejmującej przekazywanie spraw do windykacji sądowej i egzekucyjnej (pkt a), udostępnianie know – how, świadczenia usług doradztwa biznesowego i strategicznego (pkt b), udostępnianie licencji na aplikacje (pkt c) oraz udostępnianie licencji na znak towarowy (…) (pkt d):

a)przekazywanie spraw do windykacji sądowej i egzekucyjnej

Spółka A. jest zobowiązana do przekazywania do spółki B., za pomocą udostępnianych aplikacji, danych klientów innej spółki, których wierzytelności nie zostały w całości lub w części wyegzekwowane przez tę spółkę na etapie postępowania polubownego (przedsądowego) i którym to klientom zaproponowano prowadzenie dalszej obsługi na etapie postępowania sądowego i egzekucyjnego, w celu świadczenia przez spółkę B. na rzecz tych klientów dalszej usługi, tj. windykacji na etapie postępowania sądowego i egzekucyjnego, na podstawie odrębnej umowy, która zostanie zawarta pomiędzy klientem a spółką B.;

b)know – how, doradztwo biznesowe i strategiczne

Przez know – how należy rozumieć wiedzę oraz doświadczenie biznesowe, posiadane przez spółkę A., związane z efektywnym prowadzeniem działalności windykacyjnej na etapie sądowym i egzekucyjnym, w szczególności w postaci opracowanych przez spółkę A. procedur, opisów, wskazówek związanych z prowadzeniem tego typu działalności oraz w postaci aplikacji, jak również wszelkie pomysły, innowacje, mające na celu ulepszenie usług windykacji. Spółka A. zobowiązuje się do udostępniania spółce B. do korzystania posiadanego przez siebie know–how, w zakresie związanym z prowadzeniem efektywnej działalności windykacyjnej na etapie sądowym i egzekucyjnym, w szczególności poprzez udostępnianie do korzystania procedur, instrukcji, opisów i wskazówek służących do prowadzenia działalności windykacyjnej na etapie postępowania sądowego i egzekucyjnego. Przekazywanie wszelkich materiałów odbywać się będzie w formie pisemnego protokołu zdawczo – odbiorczego, podpisanego przez obie strony umowy.

Przez doradztwo biznesowe należy rozumieć usługi doradcze, oparte na know-how spółki A., których celem jest zwiększenie efektywności prowadzonej przez spółkę B. działalności w postaci windykacji sądowej i egzekucyjnej. W zakresie doradztwa biznesowego spółka A. zobowiązuje się do przekazywania spółce B. wszelkich procedur, opisów, wskazówek związanych z prowadzeniem działalności windykacji sądowej i egzekucyjnej, jak również do przedstawiania ewentualnych pomysłów, innowacji w celu podwyższania jakości i efektywności usług windykacji. Ponadto w ramach usługi doradztwa biznesowego spółka B. może korzystać z konsultacji, informacji, wskazówek spółki A., w zakresie związanym z efektywnym prowadzeniem działalności windykacyjnej na etapie sądowym i egzekucyjnym;

c)aplikacje

Spółka A. udziela spółce B. licencji obejmującej prawo do korzystania z aplikacji szczegółowo wymienionych w umowie o współpracy. Spółka A. udziela spółce B. niewyłącznej licencji na aplikacje na terytorium Polski. Licencja na aplikacje obejmuje prawo do korzystania z aplikacji w celach związanych z prowadzoną przez spółkę B. działalnością windykacyjną na etapie sądowym i egzekucyjnym na ściśle wskazanych polach eksploatacji. Aplikacje stanowią utwory a prawa autorskie do nich podlegają ochronie zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Majątkowe prawa autorskie do aplikacji przysługują spółce A. Spółka A. w ramach udzielonej licencji na aplikacje zobowiązuje się zapewnić obsługę programistyczną, polegającą na wdrożeniu, utrzymaniu i rozwoju oprogramowania oraz do udostępnienia zasobów serwerowych, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania aplikacji. Ponadto spółka A. udziela spółce B. pomocy obejmującej udzielanie odpowiedzi na zadawane pytania dotyczące doraźnych kwestii związanych z instalacją i użytkowaniem aplikacji. Spółka A. zachowuje prawo własności oraz prawa autorskie do aplikacji udostępnianych spółce B. na podstawie umowy o współpracy. Spółka B. jest uprawniona do korzystania z aplikacji jedynie w związku z działalnością windykacyjną na etapie sądowym i egzekucyjnym w ramach współpracy z A. i w okresie jej trwania. Spółka B. nie może przenosić na stronę trzecią praw do korzystania z aplikacji w zakresie licencji na aplikacje udzielonej na podstawie umowy o współpracy;

d)udostępnianie licencji na znak towarowy (…)

Spółka A. udostępnia spółce B. licencję na korzystanie ze znaku towarowego (…) w celu realizacji usług windykacyjnych na etapie postępowania sądowego i egzekucyjnego. Spółka B. może wykorzystywać znak towarowy (…) poprzez jego zwielokrotnianie, utrwalanie, rozpowszechnianie, wyświetlanie oraz udostępnianie w taki sposób, żeby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.

Po przekształceniu spółki A. umowa o współpracy będzie kontynuowana przez przyszłą spółkę komandytową.

Wynagrodzenie

Z tytułu wszystkich czynności wykonywanych w ramach umowy o współpracy spółce A. przysługuje wynagrodzenie od spółki B. Wynagrodzenie będzie ustalane w taki sposób, żeby zapewnić spółkę B. odpowiednią marżę zysku. Wynagrodzenie spółki A. będzie kalkulowane odrębnie dla każdego miesiąca na podstawie poniższego wzoru w oparciu o dane budżetowe wynagrodzenie A. = (1 - marża zysku B.) * przychody operacyjne B. – koszty operacyjne B.

Strony będą dążyły do uzyskania na koniec roku finansowego marży zysku spółki B. na określonym poziomie. Jeżeli faktycznie uzyskana przez spółkę B. marża zysku kalkulowana za rok finansowy będzie się różniła od przyjętego przedziału marży, to strony dokonają odpowiedniej korekty wynagrodzenia należnego spółce A.

Historia know-how, aplikacji i znaku towarowego (…)

Know-how, aplikacje i znak towarowy (…) przysługują obecnie spółce A.

Ich historia oraz sposób w jaki trafiły one do spółki A. wygląda następująco:

a)know-how i znak towarowy (…) zostały opracowane (wytworzone) w ramach działalności gospodarczej M. K.; know-how i znak towarowy (…) nie były amortyzowane w ramach tej działalności gospodarczej,

b)aplikacje i majątkowe prawa autorskie do aplikacji zostały zakupione (nabyte) w ramach działalności gospodarczej M. K.; aplikacje były amortyzowane, a odpisy amortyzacyjne stanowiły koszt uzyskania przychodów w ramach tej działalności gospodarczej,

c)w 2017 r. zorganizowana część przedsiębiorstwa M. K. (w tym know-how, aplikacje i znak towarowy (…)) została przekazana Wnioskodawcy na podstawie umowy darowizny; darowizna była zwolniona z podatku od spadków i darowizn,

d)w 2015 r. została utworzona spółka C. sp. z o. o. (KRS (…)),

e)w 2018 r. spółka C. sp. z o. o. została przekształcona w spółkę D. sp. k. (KRS (…)),

f)w 2017 r. zorganizowana część przedsiębiorstwa (w tym know-how, aplikacje i znak towarowy (…)) została przekazana przez Wnioskodawcę do spółki D. sp. k. w formie wkładu niepieniężnego; znak towarowy (…) i aplikacje były amortyzowane w spółce D. sp. k. (kontynuacja amortyzacji), a odpisy amortyzacyjne stanowiły koszt uzyskania przychodów u wspólników spółki D. sp. k.; przy know-how odpisy amortyzacyjne nie mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów u wspólników spółki D. sp. k. (art. 23 ust. 1 pkt 45b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych),

g)w 2021 r. spółka D. sp. k. została przekształcona w obecnie istniejącą spółkę A. sp. j.; znak towarowy (…) i aplikacje są amortyzowane w spółce A. sp. j. (kontynuacja amortyzacji), a odpisy amortyzacyjne stanowią koszt uzyskania przychodów u wspólników spółki A. sp. j.; wspólnicy A. sp. j. nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od know-how (art. 23 ust. 1 pkt 45b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pytanie

Czy przychody z umowy o współpracy będą stanowiły dla spółki A., po jej przekształceniu w spółkę komandytową, przychody z zysków kapitałowych o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

Pana stanowisko w sprawie

Podstawa prawna

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych określają przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej w skrócie u.p.d.o.p.). Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.p.: „Za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika”. Natomiast zgodnie z art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p.: „Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1)(uchylony),

2)spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3)(uchylony),

4)autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5)licencje,

6)prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi”.

Stanowisko

Przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego umowa o współpracy ma charakter złożony. W ramach tej umowy spółka A. wykonuje czynności, które stanowią przychody z praw majątkowych o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p. oraz wykonuje czynności, które nie stanowią przychodów z praw majątkowych o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p. W związku z powyższym należy wskazać, że czynności w zakresie przekazywania spraw do windykacji sądowej i egzekucyjnej oraz świadczenia usług doradztwa biznesowego i strategicznego nie stanowią dla spółki A. przychodów z praw majątkowych o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p., a w konsekwencji nie stanowią dla spółki A. przychodów z zysków kapitałowych zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.p.

Natomiast czynności w zakresie udostępniania know-how, udostępniania licencji na aplikacje oraz udostępniania licencji na znak towarowy (…) stanowią dla spółki A. przychody z praw majątkowych o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p. W ocenie Wnioskodawcy nie będą one jednak stanowiły dla spółki A. przychodu z zysków kapitałowych zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.p., ponieważ będą one stanowiły przychody z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Z treści art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.p. wynika, że przychody z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych nie uznaje się za przychody z zysków kapitałowych. Przepisy u.p.d.o.p. nie określają co należy rozumieć przez licencje bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. W ocenie Wnioskodawcy należy przez nie rozumieć licencje, które w ścisły sposób są związane z uzyskiwaniem przez podatnika przychodów innych niż przychody zaliczane do zysków kapitałowych. Potwierdza to interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 lipca 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.189.2019.1.MG), w której stwierdzono: „Celem zawarcia tego zastrzeżenia jest wyłączenie z przychodów z zysków kapitałowych takich przychodów z opłat za korzystanie z licencji, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy CIT, które są bezpośrednio, to jest w sposób integralny, związane z uzyskiwaniem przez podatnika, uzyskującego takie przychody, również innych przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Przykładem może być sytuacja, w której prowadzenie działalności gospodarczej opiera się obok sprzedaży towarów także na udzielaniu licencji (np. franchising lub licencjonowanie oprogramowania komputerowego). Zatem należy przyjąć, że tylko przychód uzyskany w oparciu o licencje, które są bezpośrednio związane z podstawową działalnością podatnika lub wręcz stanowią element tej działalności, jest zaliczany do przychodów z "podstawowej" działalności gospodarczej”.

W ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przychody z udostępniania know-how, udostępniania licencji na aplikacje oraz udostępniania licencji na znak towarowy (…) należy uznać za przychody bezpośrednio związany z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, jakimi są pozostałe przychody z umowy o współpracy.

Po pierwsze, umowa o współpracy zawarta pomiędzy spółką A. i spółką B. ma charakter kompleksowy. Obejmuje ona szereg czynności wykonywanych przez spółkę A., takich jak: przekazywanie spraw do windykacji sądowej i egzekucyjnej, udostępnianie know-how, świadczenie usług doradztwa biznesowego i strategicznego, udostępnianie licencji na aplikacje i udostępnianie licencji na znak towarowy (…). Przychody z wykonywania czynności w zakresie przekazywania spraw do windykacji sądowej i egzekucyjnej oraz świadczenia usług doradztwa biznesowego i strategicznego bez wątpienia stanowią przychody niezaliczane do zysków kapitałowych. W ocenie Wnioskodawcy przychody z udostępniania know-how, udostępniania licencji na aplikacje oraz udostępniania licencji na znak towarowy (…), jako bezpośrednio związane z pozostałymi przychodami z umowy o współpracy, również nie powinny być zaliczane do przychodów z zysków kapitałowych.

Po drugie, istnieje ścisły i bezpośredni związek pomiędzy udostępnianiem know-how, udostępnianiem licencji na aplikacje oraz udostępnianiem licencji na znak towarowy (…) a wykonywaniem innych czynności na podstawie umowy o współpracy.

Zdaniem Wnioskodawcy umowę o współpracy należy oceniać całościowo, jako zbiór czynności wykonywanych przez spółkę A. na rzecz spółki B. i przede wszystkim przez pryzmat celu w jakim została zawarta, a którym to celem jest zapewnienie optymalnych warunków do wykonywania przez spółkę B. działalności w zakresie świadczenia usług windykacyjnych na etapie sądowym i egzekucyjnym. Tym samym udostępnianie know-how, udostępnianie licencji na aplikacje oraz udostępnianie licencji na znak towarowy (…) nie stanowi samodzielnej czynności, ale jest jednym z wielu działań mających za zadanie realizację celu w postaci zapewnienia optymalnych warunków do wykonywania usług windykacyjnych na etapie sądowym i egzekucyjnym i maksymalizację zysku w tym zakresie, a zatem pozostaje w ścisłym związku z pozostałymi czynnościami wykonywanymi na podstawie umowy o współpracy.

Przykładowo: w ramach przekazywania spraw do windykacji sądowej i egzekucyjnej spółka A. wykorzystuje aplikacje udostępniane spółce B. W umowie o współpracy wprost wskazano, że spółka B. jest uprawniona do korzystania z aplikacji jedynie w związku z działalnością windykacyjną na etapie sądowym i egzekucyjnym prowadzoną w ramach współpracy z A. i w okresie jej trwania. Można zatem stwierdzić, że spółka A. nie udostępniałaby aplikacji do spółki B., gdyby nie kompleksowa umowa o współpracy i wykonywane w jej ramach czynności. Udostępnianie know-how, udostępnianie licencji na aplikacje oraz udostępnianie licencji na znak towarowy (…) jest zatem elementem usługi świadczonej przez spółkę A., której celem zapewnienie optymalnych warunków do wykonywania przez spółkę B. działalności w zakresie świadczenia usług windykacyjnych na etapie sądowym i egzekucyjnym.

Po trzecie, na bezpośredni związek pomiędzy udostępnianiem know-how, udostępnianiem licencji na aplikacje oraz udostępnianiem licencji na znak towarowy (…) a wykonywaniem innych czynności na podstawie umowy o współpracy, a także na cel zawarcia umowy, wskazuje również przyjęty sposób ustalania wynagrodzenia. Spółce A. przysługuje wynagrodzenie, które uzależnione jest od wysokości zysków uzyskiwanych przez B. (zyski B. ponad ustaloną marże), a zatem wskazuje ono na to, że szereg podejmowanych czynności przez A. jest ukierunkowane na cel polegający na zapewnieniu optymalnych warunków do wykonywania działalności przez spółkę B. i maksymalizację jej zysków z działalności windykacyjnej na etapie sądowym i egzekucyjnym. Ponadto za wykonywane czynności ustalone zostało jedno wynagrodzenie za wykonywanie wszystkich czynności w ramach umowy o współpracy. Tym samym wynagrodzenie spółki A. należy całościowo traktować jako przychód inny niż z zysków kapitałowych, ponieważ jego źródłem jest wykonywanie szeregu czynności na podstawie umowy o współpracy, które sprowadzają się do usługi mającej na celu optymalizację wyników z działalności windykacyjnej. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, przychody z umowy o współpracy w zakresie w jakim dotyczą udostępniania know-how, udostępniania licencji na aplikacje oraz udostępniania licencji na znak towarowy (…) będą stanowiły przychody bezpośrednio związane z przychodami niezaliczanymi do zysków kapitałowych i jako takie nie będą stanowiły dla spółki A., po jej przekształceniu w spółkę komandytową, przychodów z zysków kapitałowych o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.p.

Podsumowanie

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie przychody z umowy o współpracy nie będą stanowiły dla spółki A., po jej przekształceniu w spółkę komandytową, przychodów z zysków kapitałowych o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.p.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z wniosku wynika, że będzie Pan wspólnikiem spółki komandytowej, która powstanie w wyniku przekształcenia spółki jawnej. Wniosek złożył Pan na podstawie art. 14n § 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383), który stanowi o mocy ochronnej interpretacji w przypadku m.in. zastosowania się przez spółkę do interpretacji indywidualnej wydanej przed powstaniem spółki na wniosek osób planujących utworzenie tej spółki - w zakresie dotyczącym działalności tej spółki.

Spółka komandytowa (dalej: Spółka) będzie kontynuowała umowę o współpracy ze spółką B. sp.k. Umowa o współpracy przewiduje następujące działania:

• przekazywanie spraw do windykacji sądowej i egzekucyjnej;
• udostępnianie know-how;
• świadczenie usług doradztwa biznesowego i strategicznego;
• udostępnianie licencji na aplikacje;
• udostępnianie licencji na znak towarowy.

Pana wątpliwości dotyczą rozpoznania źródła przychodów z tytułu wynagrodzenia otrzymanego za świadczenie usług w ramach umowy o współpracy.

W Pana ocenie, przychody osiągane z tytułu umowy o współpracę nie będą stanowiły dla Spółki przychodów z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r., poz. 2805, dalej: „ustawa o CIT”):

Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

W ustawie o CIT funkcjonują dwa źródła przychodów:

• z zysków kapitałowych oraz
• z innych źródeł (z tzw. działalności podstawowej).

Wydzielając źródło przychodów z zysków kapitałowych, ustawodawca zamieścił w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT:

Przepis art. 7b ust. 1 zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Wskazany powyżej przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT wprost odnosi się do art. 16b ww. ustawy, tj. do kategorii stanowiących dla podatnika „wartości niematerialne i prawne”, które to wartości są kreowane u podatnika wyłącznie poprzez nabycie danego prawa.

Prawami majątkowymi wymienionymi w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT są:

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
• licencje,
• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
• wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że przychody z tytułu udostępniania know-how, udostępniania licencji na aplikacje oraz udostępniania licencji na znak towarowy stanowią przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT. Ustawodawca przewidział wyłączenie ze źródła przychodów z zysków kapitałowych dla przychodów z licencji, ale tylko takich, które można bezpośrednio powiązać z uzyskaniem przez danego podatnika przychodów z innych źródeł.

Do rodzajów praw majątkowych, o których mowa w powyższym przepisie, należą licencje oraz know-how. Zatem przychód z tego rodzaju praw majątkowych jest, co do zasady, przychodem z zysków kapitałowych, jeżeli prawa te stanowią dla podatnika „wartości niematerialne i prawne”, które to wartości są kreowane u podatnika poprzez nabycie danego prawa, niezależnie od sposobu tego nabycia. Wyjątkiem są przychody z licencji bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Organ zgadza się z Panem, że przychody uzyskiwane z tytułu czynności w zakresie przekazywania spraw do windykacji sądowej i egzekucyjnej oraz świadczenia usług doradztwa biznesowego i strategicznego nie stanowią dla Spółki przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT. Nie stanowią one należności licencyjnych ani należności za prawo do wykorzystywania know-how. Nie będą one zatem stanowiły dla Spółki przychodów z zysków kapitałowych zgodnie z art. 7b ust. 1 ww. ustawy. Pana stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Organ podziela również Pana zdanie w zakresie kwalifikacji do źródła przychodów licencji na aplikacje oraz znak towarowy udostępnianych w ramach umowy o współpracy. Twierdzi Pan, że te licencje będą stanowiły licencje bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, zgodnie z treścią wyjątku przewidzianego w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT:

Jak wynika z wniosku, udostępnienie licencji na znak towarowy związane jest z podpisaną ze spółką B. umową o współpracy i następuje w ramach wykonania zobowiązań wynikających z tej umowy - jest elementem usługi świadczonej przez Spółkę, której celem jest zapewnienie optymalnych warunków do wykonywania przez spółkę B. działalności w zakresie świadczenia usług windykacyjnych. W konsekwencji udostępnienia licencji na aplikacje i znak towarowy możliwe jest świadczenie przez Spółkę usługi na rzecz spółki B., za którą Spółka otrzymuje wynagrodzenie.

Należy również zwrócić uwagę na profil działalności obu spółek. Spółka B. świadczy usługi prawnicze, w szczególności w zakresie windykacji na etapie sądowym i egzekucyjnym. Spółka A. posiada natomiast wiedzę i doświadczenie biznesowe w zakresie efektywnego prowadzenia działalności windykacyjnej na etapie sądowym. Obie spółki świadczą zatem usługi windykacyjne, a więc udostępniane licencje dotyczą prowadzonej przez spółkę działalności w zakresie windykacji.

Należy zatem uznać, że licencje na aplikacje i znak towarowy udostępniane w ramach umowy o współpracy, mają bezpośredni związek z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę w części przypadającej na licencje na aplikacje oraz znak towarowy należy zatem zakwalifikować jako przychody inne niż z zysków kapitałowych, a więc z tzw. „działalności operacyjnej”. Pana stanowisko w odniesieniu do kwalifikacji do źródła przychodów należności za licencje należy uznać zatem za prawidłowe.

Powyższe wyłączenie nie ma natomiast zastosowania do wynagrodzenia za usługę w części przypadającej na know-how.

Z treści art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT jasno wynika, że ww. wyjątek dotyczy jedynie licencji, nie dotyczy natomiast know-how. Nie ma więc znaczenia kwestia, czy przychody z know-how mają bezpośredni związek z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Zatem przychody uzyskiwane z tytułu udostępnienia know-how, jako przychody z jednego z praw majątkowych, wprost wskazanego w art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, stanowić będą przychody z zysków kapitałowych.

Zauważyć należy, że nie ma w sprawie znaczenia, że umowa o współpracę jest umową kompleksową. W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie występuje pojęcie kompleksowości. Organ nie kwestionuje zapisów umownych wynikających z porozumienia Spółki ze spółką B., jednak należy pamiętać, że zapisy umowne nie mogą modyfikować prawa podatkowego. Nieuzasadnionym jest, by na gruncie prawa podatkowego sytuacje, w których dana usługa jest nazwana przez podatnika „usługą kompleksową” traktować odmiennie, niż gdyby poszczególne świadczenia były dokonywane na podstawie odrębnych umów. Co prawda, dla potrzeb interpretacji art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT należy uwzględnić cel, w jakim zostało dokonane udzielenie licencji, jednak jest to wyjątek wyraźnie wskazany przez ustawodawcę jedynie dla licencji. Takiego wyjątku ustawodawca nie uczynił dla know-how. Oznacza to, że przychody z umowy o współpracę w części dotyczącej know-how stanowić będą dla Spółki przychody z zysków kapitałowych.

Pana stanowisko w zakresie kwalifikacji przychodów z know-how jest więc nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).