Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2023 r., sygn. I FSK 1902/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sylwester Golec, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2059/18 w sprawie ze skargi T. O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 13 czerwca 2018 r., nr 1401-IOV-3.4103.139.2017.DK w przedmiocie podatku od towarów i usług za II i III kwartał 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. O. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu I instancji i przedstawiony przez ten sąd tok postępowania

1.1. Wyrokiem z dnia 29 marca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2059/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. O. (dalej: skarżący, strona, podatnik) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 13 czerwca 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za II i III kwartał 2014 r.

Stan sprawy był następujący.

1.2. Decyzją z 13 maja 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W., na podstawie art. 99 ust. 1 i 12 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa o VAT), dokonał weryfikacji i zmiany rozliczeń skarżącego w podatku od towarów i usług za II i III kwartał 2014 r.

Powodem takiego orzeczenia było zakwestionowanie skarżącemu, prowadzącemu działalność pod nazwą "R." T. O., prawa do odliczenia z faktur dokumentujących leasing pracowników, wystawionych przez K. sp. z o.o. z/s w W.. Zdaniem NUS, K. pozorowała prowadzenie działalności gospodarczej, zaś wystawione przez tą spółkę faktury były wykorzystywane wyłącznie do obniżenia zobowiązań podatkowych. NUS podkreślił, że faktury nie dawały prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, gdyż nie dokumentowały rzeczywistych transakcji, zaś skarżący nie mógł korzystać z domniemania działania w tzw. "dobrej wierze", albowiem nie wystąpił jako staranny nabywca usług.