Sztuka kierowania

Na rynku można znaleźć wiele poradników, które opisują błędy popełniane przez nowo mianowanych menedżerów. Niestety większość z nich, poza prześciganiem się w mnożeniu liczby pułapek w zarządzaniu, nie wskazuje konkretnych i praktycznych zaleceń, jak sobie z nimi radzić. Aby młody menedżer osiągnął sukces i zjednał sobie zespół, powinien przede wszystkim skupić się na relacjach z własnym szefem, delegowaniu odpowiedzialności i angażowaniu zespołu.

W artykule skupię się na trzech głównych problemach, z jakimi mierzą się menedżerowie z krótkim (i nie tylko) stażem wraz z konkretnymi sposobami uporania się z tymi wyzwaniami. Zawarte wskazówki będą pomocne zarówno adeptom sztuki zarządzania, ale także ich szefom, którzy powinni zwrócić uwagę na potencjalne zagrożenia, z jakimi będą musieli zmierzyć się ich podopieczni.

Relacje z przełożonym

Pierwsza poważna trudność we wchodzeniu w nową rolę to ułożenie sobie partnerskiej relacji z bezpośrednim przełożonym. Szef może pomóc w rozwoju kariery, ale może również to utrudnić. Wiele zależy od tego, czy młody stażem menedżer zrozumie, że zmienia się jego funkcja i oczekiwania, jakie ma wobec niego przełożony, oraz czy nauczy się zarządzać relacją z własnym szefem. Jak wskazują badacze tego zagadnienia, owo „zarządzanie relacją” nie może oznaczać odgórnego budowania relacji i oczekiwania na aktywność przełożonego, jakie ciągle dominują w części firm, ale na oddolnym kierowaniu relacjami (aktywności podwładnego) w celu osiągania świadomej współpracy z przełożonym dla uzyskiwania wymiernych efektów przez wszystkie strony (szefa, podwładnego-menedżera i firmy). Jak potwierdzają badania, skuteczni menedżerowie angażują się w umacnianie zaufania ze swoimi podwładnymi, lecz także wykazują bardzo aktywną postawę w budowaniu relacji z szefami