Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Wr 1604/16

Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Zbigniew Łoboda, sędzia WSA Marta Semiczek, Protokolant Starszy asystent sędziego Wojciech Śnieżyński, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z/s w Z. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną w całości; II. zasądza na rzecz skarżącej od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest interpretacyjna indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia [...] września 2016 r., nr [...], wydana na wniosek A sp. z o.o. z/s w Z. (dalej: strona, skarżąca, spółka) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wynikających z tytułu udzielonych wzajemnych poręczeń.

Opisując zdarzenie przyszłe spółka wskazała we wniosku, że należy do grupy kapitałowej (dalej: Grupa), w której jest spółką powiązaną z innymi podmiotami kapitałowo bezpośrednio lub pośrednio. Podała, że spółka przystąpiła do wewnątrzgrupowej polityki zabezpieczania zobowiązań kredytowych (dalej: "polityki poręczeń") na podstawie odpowiedniej deklaracji uczestnictwa w polityce poręczeń. Wyjaśniła, że deklaracja ta stwierdza przystąpienie do polityki poręczeń na zasadach określonych w ramowym porozumieniu w zakresie wewnątrzgrupowej polityki zabezpieczenia zobowiązań kredytowych. Podkreśliła, że uczestnikami polityki poręczeń są podmioty wchodzące w skład Grupy, które współpracują ze sobą, realizują wspólne przedsięwzięcia oraz wspólną politykę gospodarczą. Wskazała, że wprowadzona polityka poręczeń sprawia, że każdy z podmiotów, w tym spółka, występuje zarówno w charakterze udzielającego poręczenia (gwarancji), jak również w charakterze otrzymującego poręczenie, tj. kredytobiorcy, uzyskującego środki finansowe od kredytodawcy innego niż spółki z Grupy i potrzebującego poręczenia na zabezpieczenie tych zobowiązań kredytowych. Zgodnie z obowiązującą polityką poręczeń w Grupie, do której przystąpiła spółka, każdy z uczestników może żądać od spółek z Grupy poręczenia, a jednocześnie jest zobowiązany do udzielenia takiego poręczenia na żądanie innej spółki z Grupy. Jednocześnie, występowanie poszczególnych spółek w Grupie w charakterze poręczyciela i/bądź poręczającego uzależnione jest od ich indywidualnych potrzeb. Wyjaśniła, że poręczenia udzielane w ramach polityki poręczeń pomiędzy spółkami wynikają z zasady wzajemności oraz solidarności, spółki zobowiązane są do udzielania poręczeń w zależności od bieżącego zapotrzebowania i źródeł finansowania realizowanych przedsięwzięć i projektów inwestycyjnych. Jednocześnie, każda ze spółek w Grupie na zasadzie wzajemności i solidarności może żądać poręczenia od innych spółek w Grupie i jest jednocześnie zobowiązana do udzielenia poręczenia innym spółkom w Grupie na ich żądanie. Tym samym, spółka przystępując do polityki poręczeń może żądać poręczenia od innych spółek w Grupie, i jest jednocześnie zobowiązana do udzielenia poręczenia na żądanie którejkolwiek ze spółek w Grupie, które przystąpiły do polityki poręczeń.