Interpretacja indywidualna z dnia 19.07.2019, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.236.2019.1.AW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.236.2019.1.AW

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości początkowej lokalu mieszkalnego przy ustalaniu dochodu z jego sprzedaży

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 maja 2019 r. (data wpływu 11 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (Sp. z o.o.). Wnioskodawca wykonuje instalacje elektryczne i elektroenergetyczne budynków i budowli. Prowadzi także działalność pomocniczą z zakresu wynajmu lokali mieszkalnych będących własnością Firmy. W latach 1997-1999 Wnioskodawca poniósł wydatki inwestycyjne na budowę i zakup 2 lokali mieszkalnych w budynku mieszkalnym wielorodzinnym przeznaczonych na wynajem. Wnioskodawca skorzystał wówczas z ulgi w podatku dochodowym (na podstawie rozporządzenia z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego Dz.U. Nr 18 poz. 62 ze zm.) odliczając od dochodu w latach 1997-1999 wydatki przeznaczone na ten cel (w przypadku budowy budynku wielorodzinnego stanowiącego współwłasność, kwotę odliczeń przysługującą każdemu ze współwłaścicieli w ogólnej kwocie odliczeń ustalało się proporcjonalnie do udziału we współwłasności). W grudniu 1999 r. Wnioskodawca zakupił i wprowadził do ewidencji środków trwałych lokale mieszkalne przeznaczone na wynajem. W styczniu 2000 r. Wnioskodawca rozpoczął amortyzację (metodą liniową) lokali mieszkalnych. W związku ze skorzystaniem z ulgi inwestycyjnej w podatku dochodowym od osób prawnych odpisy amortyzacyjne od wynajmowanych lokali mieszkalnych nie stanowiły KUP zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o PDOP, który mówi, iż nie uważa się za KUP odpisów z tytułu zużycia środków trwałych dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W latach 2000-2019 mieszkania te były stale wynajmowane.

W marcu 2019 r. Wnioskodawca sprzedał jeden z wynajmowanych lokali mieszkalnych oraz dokonał ostatniego odpisu amortyzacyjnego. Pozostała jednak niezamortyzowana wartość początkowa mieszkania, którą Wnioskodawca uwzględnił przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży lokalu i zaliczył w KUP (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).