Interpretacja indywidualna z dnia 26.11.2018, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.723.2018.1.DM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.723.2018.1.DM

W przypadku, gdy właściciel rzeczy toleruje stan, w którym przy braku formalnego stosunku prawnego, inny podmiot korzysta z należącej do niego rzeczy, wynagrodzenie otrzymane z tytułu bezumownego korzystania z rzeczy stanowi zapłatę za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 3 października), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania należności za bezumowne korzystanie z infrastruktury oświetleniowej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania należności za bezumowne korzystanie z infrastruktury oświetleniowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcy przysługuje prawo własności do infrastruktury oświetleniowej, na którą składają się przede wszystkim linie oświetleniowe - kablowe i napowietrzne, słupy i oprawy oświetleniowe na terenie Gminy, na którą składa się łączna długość obwodów oświetleniowych o dł. km; łączna ilość słupów oświetleniowych 329 szt.; łączna ilość opraw oświetleniowych 7 szt., dalej łącznie infrastruktura oświetleniowa. Gminę i Wnioskodawcę nie łączyła umowa na korzystanie z infrastruktury oświetleniowej. Niezależnie od powyższego Gmina od 1 grudnia 2010 r. bez tytułu prawnego korzystała wbrew kategorycznemu sprzeciwowi Wnioskodawcy z przedmiotowej infrastruktury oświetleniowej do realizacji zadań własnych gminy określonych treścią art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2018.994 t.j. z dnia 2018.05.24) oraz art. 181 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U.2018.755 t.j. z dnia 2018.04.20). Wnioskodawca został de facto wyzuty z posiadania i faktycznego władztwa nad infrastrukturą oświetleniową, zaś Gmina konsekwentnie odmawiała uregulowania stanu prawnego.