Interpretacja indywidualna z dnia 03.02.2017, sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.964.2016.1.AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.964.2016.1.AP

Czy przyszłe płatności dodatnich kwot przepływów pieniężnych (Cash Flow) dokonane na rzecz Wierzycieli będą stanowić koszt uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dokonywanych przez Spółkę na rzecz wierzycieli płatności jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dokonywanych przez Spółkę na rzecz wierzycieli płatności.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych podlegającym w Polsce opodatkowaniu od całości uzyskanych dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka istnieje od roku 2004. Różne okoliczności związane z rodzajem prowadzonej działalności (badania laboratoryjne wody, gleby, powietrza i inne), cechami polskiego rynku, istniejącym otoczeniem konkurencyjnym powodowały, że Spółka przez wiele lat ponosiła straty. Straty te prowadziły do sytuacji, że wartość zobowiązań Spółki przekraczała wartość jej majątku. W stanie prawnym obowiązującym przed rokiem 2016 obligowało to Zarząd do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. W latach 2007-2012 Zarząd Spółki podjął negocjacje z udziałowcami oraz ze spółkami powiązanymi, których celem było umorzenie części zobowiązań z tytułu udzielonych Spółce pożyczek oraz zobowiązań Spółki z tytułu dostaw i usług.

W wyniku tych negocjacji zostały zawarte umowy nazywane umowami o zwolnienie z długu, które zawierają następujące istotne dla opisu stanu faktycznego postanowienia: