Interpretacja indywidualna z dnia 26.02.2015, sygn. IPTPB3/423-408/14-2/IR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPB3/423-408/14-2/IR

Ustalenie wartości początkowej środka trwałego. Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wartości złomowanych środków trwałych wg ich ceny nabycia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2014 r. (data wpływu 27 listopada 2014 r.) wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia wartości początkowej środka trwałego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1 odnośnie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) jest nieprawidłowe,

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości złomowanych środków trwałych wg ich ceny nabycia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 odnośnie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

....Sp. z o.o. (dalej: Spółka) przez okres 5 lat wynajmowała od kontrahenta (dalej: Kontrahent) szereg środków trwałych. Kontrahent nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Ustawa CIT). Zgodnie z zapisami umowy (stanowiącej z punktu widzenia przepisów Ustawy CIT umowę najmu) po jej zakończeniu Spółka miała obowiązek zakupu środków trwałych po cenie odpowiadającej ich wartości księgowej netto. W 2014 r. Spółka zakupiła od Kontrahenta ww. środki trwałe (ok. 350 pozycji) za łączną cenę ok. 2,6 miliona zł. (plus VAT). Kwota ta została Kontrahentowi faktycznie zapłacona. Do faktury Kontrahent załączył zestawienie wszystkich środków trwałych z podaniem ich wartości księgowej netto. Na łączną cenę składała się wynikająca z załącznika cena poszczególnych środków trwałych. Z uwagi na pełne zamortyzowanie część środków trwałych miała cenę 0 zł. Spółka zleciła niezależnemu rzeczoznawcy wycenę każdego środka trwałego nabytego od Kontrahenta. W wyniku tej wyceny wartość rynkowa części środków trwałych okazała się wyższa od ceny wynikającej z załącznika do faktury od Kontrahenta. W tych wypadkach Spółka wykazała (w miesiącu nabycia środków trwałych) różnicę między wartością rynkową poszczególnych środków trwałych, a ich ceną określoną przez Kontrahenta jako częściowo nieodpłatny przychód w rozumieniu art. 12 ust. 5a Ustawy CIT (łącznie ok. 0,5 mln zł.). W części przypadków natomiast cena środków trwałych określona przez Kontrahenta okazała się wyższa od wartości rynkowej wynikającej z wyceny. Należy zaznaczyć, że zakupiony przez Spółkę zespół środków trwałych nie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Spółka nabyła same aktywa, bez zobowiązań, poza tym środki trwałe nie spełniały kryterium organizacyjnej i finansowej odrębności). Część zakupionych przez Spółkę środków trwałych okazała się niezdatna do dalszego użytku ze względu na ich stopień zużycia. Ich wartość biegły określił na poziomie ceny złomu. Jednocześnie cena dla tych środków trwałych określona przez Kontrahenta była znacznie wyższa (dla przykładu stoły montażowe zakupione po cenie ok. 32 tys. zł. miały wartość rynkową, tj. wartość złomu ok. 84 zł.). Spółka dokonała likwidacji nieprzydatnych Jej środków trwałych (zostały one wprowadzone do ewidencji środków trwałych po czym jednorazowo spisane w koszty) i zamierza je sprzedać na złom.