Interpretacja indywidualna z dnia 25.04.2014, sygn. IPPP3/443-107/14-2/KC, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/443-107/14-2/KC

w zakresie rozpoznania po stronie Wnioskodawcy obowiązku rozliczenia importu usług z tytułu nabycia usługi od zagranicznego podmiotu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2014 r. (data wpływu 5 luty 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania po stronie Wnioskodawcy obowiązku rozliczenia importu usług z tytułu nabycia usługi od zagranicznego podmiotu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania po stronie Wnioskodawcy obowiązku rozliczenia importu usług z tytułu nabycia usługi od zagranicznego podmiotu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działający na podstawie ustawy jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej sektora finansów publicznych. Jednostka budżetowa jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.) i dokonuje rozliczeń z Urzędem Skarbowym na podstawie deklaracji VAT-7K. W myśl powołanego przepisu podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Wnioskodawca (organ władzy publicznej) prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 polegającą na wydawaniu książek, czasopism, do których wykorzystuje się zakupione licencje, prawa autorskie a następnie ich sprzedaż na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych z podmiotami krajowymi jak i z krajów członkowskich oraz trzecich.