Interpretacja indywidualna z dnia 20.10.2009, sygn. IPPP2/443-818/09-4/PW, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-818/09-4/PW

Tutejszy organ stwierdza, że w związku z faktem, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły przesłanki do uznania stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe jakoby wydana interpretacja (Postanowienie) utraciła moc prawną, zadane przez Wnioskodawcę kolejne pytania stały się bezprzedmiotowe. Należy także zaznaczyć, że poruszone w końcowej części własnego stanowiska wnioskodawcy zagadnienie dotyczące wyeliminowania z obrotu prawnego wadliwej interpretacji dokonanej przez US Warszawa-Wola, dotyczy sprawy rozstrzyganej przez inny organ podatkowy i z uwagi na to kwestia ta nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Interpretacja indywidualna dotyczy przepisów prawa podatkowego nie zaś osądzania trafności podjętych przez inne organy rozstrzygnięć.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15.07.2009r. (data wpływu 23.07.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie stosowania przepisów dotyczących interpretacji prawa podatkowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2009r. wpłynął w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie stosowania przepisów dotyczących interpretacji prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca stosownie do uchwały Rady miasta z dnia 11 lipca 2005 roku w sprawie zmiany statutu jednostki budżetowej pod nazwą Izba Wytrzeźwień (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 183, poz. 5861) jest jednostką organizacyjną miasta nieposiadającą osobowości prawnej, funkcjonującą w formule jednostki budżetowej. Izba jest miejscem czasowego przebywania osób w stanie nietrzeźwości, które swoim zachowaniem dają powód zgorszenia w miejscu publicznym lub zakładzie pracy, znajdują się w okolicznościach zagrażających ich życiu lub zdrowiu, albo zagrażają życiu i zdrowiu innych osób. Do zakresu działania Izby należy w szczególności: sprawowanie opieki nad osobami w stanie nietrzeźwości, udzielanie klientom świadczeń higieniczno-sanitarnych i lekarskich oraz pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, informowanie o szkodliwości nadużywania alkoholu oraz nakłanianie klientów z rozpoznanym problemem alkoholowym do poddania się leczeniu odwykowemu. Izba funkcjonuje w oparciu o art. 39 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowywaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm.). Do Izby trafiają osoby zatrzymane przez uprawnione organy Policji lub straży gminnej w trybie zatrzymania administracyjnego które jest środkiem przymusu karno-administracyjnego. Z tytułu doprowadzenia oraz pobytu tych osób w Izbie pobierana jest opłata na podstawie art. 42 ust. 5 ustawy o wychowywaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz na podstawie uchwały Rady miasta z dnia 11 lipca 2005 r. w sprawie wysokości opłaty związanej z pobytem w Izbie Wytrzeźwień. Opłata ta stanowi dochód jednostki samorządu terytorialnego tj. miasta. Ponadto Dyrektor Izby na mocy upoważnienia Prezydenta miasta wydanego w trybie par. 4 ust. 1 pkt 2 lit. b uchwały Rady miasta z dnia 13 czerwca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 137, poz. 4512), posiada pełnomocnictwo do umarzania, odraczania lub rozkładania na raty należności miasta w sprawach związanych z przedmiotem działalności Izby Wytrzeźwień. Udzielanie ulg następuje w drodze wydania stosownych decyzji administracyjnych Dyrektora Izby. W dniu 17.01.2006 r. Izba złożyła wniosek do Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawie interpretacji co do zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług. We wniosku Izba przedstawiła stan faktyczny stwierdzający, iż Izba jest jednostką budżetową Miasta utworzoną na podstawie art. 39 ustawy z dnia 26.10.1982 r. o wychowywaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. nr 147 z 2002 r., poz. 1231 z późn. zm.). Izba działa w oparciu o statut, w ramach którego ma następujące zadania: sprawowanie opieki nad osobami w stanie nietrzeźwym, udzielanie klientom Izby świadczeń higieniczno-sanitarnych i lekarskich oraz pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, informowanie o szkodliwości nadużycia alkoholu oraz nakłaniania klientów Izby z rozpoznanym problemem alkoholowym do poddania się leczeniu odwykowemu. Izba przedstawiając stan faktyczny stwierdziła w swoim wniosku, iż realizowane zadania wykonywane są odpłatnie. Natomiast pobyt pacjentów w Izbie następuje w wyniku zastosowania przymusu karno-administracyjnego przez służby porządkowe: Policję lub Straż Miejską w sytuacjach określonych w art. 40 42 ustawy o wychowywaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Należności za pobyt nie powstają w wyniku umowy cywilno-prawnej lecz w wyniku zastosowania przymusu kamo-administracyjnego.

Izba sprecyzowała swoje zapytanie w następującym brzmieniu: Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym należności za pobyt w Izbie Wytrzeźwień należy zdefiniować jako świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu ww. podatkiem... Czy też do tych usług ma zastosowanie art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy, a także par. 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97 z 2004 r. poz. 970 z późn. zm.).... Izba zaprezentowała swoje stanowisko sprowadzające się do postawienia tezy, że jako podmiot wykonujący czynności o charakterze publiczno-prawnym jest wyłączona z kategorii podatników VAT. Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie przepisu art. 14a par. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, rozpatrzył wniosek Izby i postanowił uznać stanowisko Izby w części dotyczącej uznania Izby Wytrzeźwień za podatnika podatku od towarów i usług za nieprawidłowe. Naczelnik US dokonując oceny prawnej stanowiska Izby stwierdził, iż w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Naczelnik US ponadto wskazał, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Natomiast w art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy nie uznaje za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Stosownie do par. 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Ponadto Naczelnik US stwierdził, że Izba nie może być objęta regulacją art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. ponieważ nie jest organem władzy publicznej ani urzędem obsługującym te organy. W tym stanie faktycznym zastosowanie będzie miał par. 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wykonywane przez Izbę czynności spełniają definicję usług która jest zawarta w art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Izba wykonuje te usługi odpłatnie, zatem w realizacji tej czynności jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy. Naczelnik US stwierdził również, że Izba jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jednakże w stosunku do realizowanych zadań nałożonych przepisami prawa będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie par. 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Izba nie złożyła do przedmiotowego postanowienia Naczelnika US zażalenia i zastosowała się w pełni do powyższej interpretacji. W okresie od wydania postanowienia Naczelnika US w opisywanej sprawie do chwili obecnej zmienił się stan prawny. Art. 14a par. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym w chwili wydania postanowienia Naczelnika US uległ całkowitej zmianie z dniem 1 lipca 2007 r. na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590). W tym samym trybie zmienił się również art. 14b. Do chwili obecnej postanowienie Naczelnika US z dnia 7 lutego 2006 r. nie zostało uchylone ani zmienione.