Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.03.2007, sygn. PP II 443/619/06, Izba Skarbowa we Wrocławiu, sygn. PP II 443/619/06

Czy opłata za uzytkowanie wieczyste jest kwotą brutto czy netto?

Pytanie podatnika

W dniu 14.02.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7.03.2006 r. W ww. wniosku Strona zwróciła się z pytaniem, czy może doliczyć podatek VAT do opłat za wieczyste użytkowanie, wynikających z umów zawartych przed 1 maja 2004 r.Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Gmina pobierając w 2005 r. opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów nie obciążała dodatkowo użytkownika wieczystego, tylko z otrzymanych opłat odprowadzała podatek VAT do właściwego urzędu skarbowego, pomniejszając tym samym swoje wpływy z tego tytułu.Zdaniem Strony podatek VAT winien być doliczony do opłaty z tytułu wieczystego użytkowania.Naczelnik Urzędu Skarbowego po przeanalizowaniu wniosku Strony postanowieniem z dnia 30.03.2006 r. Nr PP/443/1/1/06 stwierdził, iż jej stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe. W ocenie organu podatkowego I instancji oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o PTU, a zatem opłaty wnoszone przez użytkowników wieczystych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest obrót, natomiast obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży towarów i usług pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie zaś z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 5.07.2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.W ocenie organu podatkowego I instancji z powyższych przepisów wynika, iż kwota należna (cena) za świadczenie usługi, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera ten podatek. Jeśli więc w zawartej umowie została określona przez strony cena, dla której nie wskazano wprost, że jest to kwota netto, to przyjmuje się że jest to cena zawierająca podatek od towarów i usług. Fakt czy opłata za użytkowanie wieczyste jest kwotą brutto lub też netto, zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego, wynika z umowy zawartej między Gminą a użytkownikiem wieczystym. Mając powyższe na uwadze powyższe organ podatkowy I instancji stwierdził, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku o interpretację, które dotyczy doliczania podatku od towarów i usług do opłat za użytkowanie wieczyste, ustalonych w umowie zawartej między stronami przed 1 maja 2004 r. jest nieprawidłowe. Natomiast poprawny jest, zdaniem organu podatkowego I instancji, przedstawiony przez Stronę sposób postępowania Gminy przy pobieraniu opłat za użytkowanie wieczyste w 2005 r. wynikających z umów zawartych przed 1 maja 2004 r. Dyrektor Izby Skarbowej po analizie zgromadzonego materiału uznał, co następuje:Gmina zwróciła się z pytaniem czy opłata za użytkowanie wieczyste jest kwotą brutto czy netto.Zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta, maja obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.Na prawo podatkowe składają się według art. 3 pkt 2 powołanej wyżej ustawy Ordynacja podatkowa, zarówno przepisy ustaw podatkowych, jak i przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Przez ustawy podatkowe zgodnie z art. 3 pkt 1 cytowanej ustawy rozumie się ustawy obejmujące swym zakresem przedmiotowym podatki, opłaty oraz niepodatkowe należności budżetowe. Ustawa podatkowa określa podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, stawki podatkowe a także reguluje prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, jak również następców prawnych oraz osób trzecich. W ocenie organu odwoławczego istota problemu będącego przedmiotem zapytania sprowadza się do ustalenia wartości transakcji (dotyczącej oddania gruntu w wieczyste użytkowanie), podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.Zgodnie z zasadą swobody kontraktowej wyrażonej w art. 353 Kodeksu cywilnego strony układają stosunek prawny według swego uznania, zawierając postanowienia dotyczące m, in. wartości przedmiotu umowy.Ocena umowy, woli stron wyrażonej w treści stosunku prawnego nie stanowi interpretacji przepisów prawa podatkowego. Ocena taka może być dokonana w ramach prowadzonego postępowania podatkowego, w ramach którego organ prowadzący to postępowanie zobowiązany jest zgromadzić materiał dowodowy i dokonać jego oceny i dopiero na tej podstawie ustalić czy nastąpiło naruszenie prawa podatkowego. Natomiast taka ocena, zdaniem organu odwoławczego, dokonana w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej, wykracza poza zakres prawa podatkowego, bowiem wartość transakcji winna wynikać wprost z postanowień umowy.Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż organ podatkowy I instancji nie posiadał kompetencji do udzielenia w przedmiotowej sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, ponieważ zawarte we wniosku Spółki pytanie wykracza poza zakres prawa podatkowego. Dlatego należało orzec jak na wstępie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00