Wyrok NSA z dnia 2 października 2018 r., sygn. I OSK 3501/15

Pomoc społeczna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) sędzia NSA Małgorzata Borowiec sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 2 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 września 2015 r. sygn. akt IV SA/Wr 919/14 w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu należności z tytułu wydatków poniesionych zastępczo przez gminę za pobyt w Domu Pomocy Społecznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 24 września 2015r. po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z [...] 2014 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej [...] z [...] 2014 r. w sprawie zwrotu należności z tytułu wydatków poniesionych zastępczo przez Gminę [...] za pobyt B. K. w Domu Pomocy Społecznej w [...] w okresie od dnia [...] lutego 2008 r. do dnia [...] czerwca 2008 r.

Decyzje te zostały wydane na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, ze zm., dalej: u.p.s.), przy uwzględnieniu kręgu osób zobowiązanych do wnoszenia opłat wymienionych w art. 61 ust. 1 i 2 ww. ustawy. Jak ustalono, skarżący, jako zstępny B. K., nie zawarł z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej umowy ustalającej wysokość wnoszonej przez niego opłaty za pobyt B. K. w domu pomocy społecznej. Stosownie jednak do art. 61 ust. 3 u.p.s., w przypadku niewywiązywania się osób, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 2a, z obowiązku opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gminie przysługuje wówczas prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków. W sytuacji zatem uchylania się od tego obowiązku przez osoby zobowiązane, gmina, która zastępczo poniosła wydatki, może zatem egzekwować ich zwrot na drodze administracyjnej. Właściwą drogą do wyegzekwowania takich należności przez gminę jest wydanie decyzji na podstawie art. 104 ust. 3 w związku z art. 61 ust. 3 u.p.s.