Wybór najkorzystniejszej umowy do prac sezonowych

Osobami zatrudnionymi do prac sezonowych są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od formy swojego zatrudnienia.

Umowa o pracę

Jeśli obowiązki pracownika sezonowego miałyby polegać na świadczeniu czynności ściśle pod kierownictwem przełożonego w miejscu i czasie wskazanym przez pracodawcę, należy go zatrudnić na podstawie umowy o pracę (art. 22 § 1 ustawy - Kodeks pracy, dalej: k.p.). Jednak takie rozwiązanie nie jest najtańsze i najbardziej korzystne dla pracodawcy. Pracownika trzeba bowiem skierować na wstępne badania lekarskie i szkolenie bhp, a następnie może się okazać, że nowo zatrudniony nie radzi sobie z wykonywaniem zleconych mu zadań. Pracownikowi sezonowemu należy również m.in.:

● udzielać urlopu wypoczynkowego,

● udzielać zwolnień od pracy,

● płacić przynajmniej minimalne wynagrodzenie miesięczne (w 2014 r. za pracę na pełny etat - 1680 zł brutto miesięcznie, a w pierwszym roku pracy - 1344 zł brutto miesięcznie).

Z tego typu formą zatrudnienia wiąże się również najwięcej obowiązków formalnych pracodawcy, tj.:

● prowadzenie akt osobowych,

● konieczność zapoznania pracownika z regulaminem pracy i wynagradzania,

● sporządzenie informacji o warunkach zatrudnienia,

● prowadzenie ewidencji czasu pracy,

● konieczność sporządzenia świadectwa pracy.

Z pracownikiem też najtrudniej się rozstać. Jeżeli pracodawca chce rozwiązać umowę o pracę, musi wręczyć pracownikowi sezonowemu wypowiedzenie i czekać, aż ono upłynie. Ponadto rozwiązanie umowy o pracę jest bardziej kosztowne niż np. umowy cywilnoprawnej, ponieważ może się zdarzyć, że zwalnianemu z pracy należy wypłacić ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i w razie spełnienia warunków (pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników i przyczyna wypowiedzenia nieleżąca po stronie pracownika) - odprawę pieniężną.