Drugim głównym źródłem finansowania krótkoterminowego są pożyczki od osób fizycznych, od innych przedsiębiorstw lub od instytucji finansowych, zwłaszcza banków. Pożyczki różnią się od spontanicznie powstających źródeł finansowania w kilku ważnych punktach:

• pożyczki krótkoterminowe są planowane i negocjowane; nie podlegają żywiołowym wahaniom wraz ze zmianami sprzedaży,

• w przypadku pożyczki przedsiębiorstwo faktycznie otrzymuje pieniądze z wyprzedzeniem płatności, a nie po realizacji (na przykład dostaw),

• poszczególne transakcje pożyczkowe bywają na ogół większe niż ich odpowiednik w postaci kredytu handlowego.

Podstawowym źródłem pożyczek krótkoterminowych są banki komercyjne. Jeśli w ogóle istnieje jedna podstawowa zasada w bankowości, to jest nią stwierdzenie, że bank nie jest partnerem tylko pożyczkodawcą. Banki nie są źródłem kapitału ryzyka (kapitału spekulacyjnego), ponieważ w swej działalności są one ograniczone przez dochody od udzielonych pożyczek. Jako pożyczkodawcy banki przede wszystkim zainteresowane są trzema czynnikami: bezpieczeństwem, stosownością i zyskownością transakcji.