analiza

Przepisy zakładające wprowadzenie emerytur stażowych mają kilka słabych punktów – i to poważnych

W trakcie prac są dwa projekty przepisów, zakładające przyznanie prawa do emerytury osobom z długim stażem, które nie osiągnęły jeszcze wieku emerytalnego. Pytanie – czy objęcie prawem do emerytury takich osób jest korzystne dla systemu emerytalnego, a więc dla nas wszystkich.

Wprowadzenie emerytur stażowych przewidują: obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw (druk sejmowy 1692) – po I czytaniu w Sejmie, oraz przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druk sejmowy 1850) – skierowany do I czytania Sejmu.

Obecne prawo emerytalne w Polsce kształtuje reforma emerytalna, która weszła w życie 1 stycznia 1999 r. Opierała się na założeniu, że docelowo jedynym warunkiem nabycia prawa do emerytury będzie osiągnięcie wieku emerytalnego. Posiadanie stażu ubezpieczeniowego (wymagana długość okresów składkowych i nieskładkowych) przestało być warunkiem nabycia prawa do emerytury dla tzw. młodszych ubezpieczonych (urodzonych po 31 grudnia 1948 r.). W ograniczonym zakresie zachowano ten warunek w odniesieniu do ubezpieczonych urodzonych między 1 stycznia 1949 r. a 31 grudnia 1968 r., uprawnionych do emerytur w wygasającym systemie wcześniejszych emerytur (przyznawanych bez względu na wiek lub w młodszym wieku). Dotyczy on także ubezpieczonych urodzonych przed 1 stycznia 1949 r.