Różnice kursowe od własnych środków walutowych

Różnice kursowe stanowią konsekwencję wahań kursów walut w czasie, wpływając tym samym zarówno na wysokość przychodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, jak i na koszty uzyskania przychodów. Różnice kursowe stanowią różnice wynikające ze zmiany kursu walut obcych pomiędzy momentami ustalenia tychże kursów określonymi w przepisach prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości¹ wyrażone w walutach obcych składniki aktywów i pasywów wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. Na podstawie tego przepisu jednostka ma możliwość wyceny zgromadzonych na rachunkach bankowych środków własnych wyrażonych w walutach obcych również na koniec każdego miesiąca, odnosząc powstałe różnice kursowe na przychody lub koszty finansowe. Wycena środków własnych wyrażonych w walutach obcych w wyżej określony sposób wymaga ujęcia tego faktu w dokumentacji opisującej zasady (politykę) rachunkowości jednostki, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o rachunkowości.

Na potrzeby rozliczenia podatku dochodowego można wyróżnić w zależności od wahań kursu danej waluty w stosunku do złotego tzw. dodatnie oraz ujemne różnice kursowe, oznaczające dla podatnika bądź realną korzyść, bądź też stratę. Zagadnienie dodatnich różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych znalazło uregulowanie w art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.), zaś ujemnych różnic kursowych - w art. 15 ust. 1a tej ustawy.