Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.12.2024.1.AWO

Skutki podatkowe sprzedaży domku letniskowego (barakowozu).

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 5 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży domku letniskowego (barakowozu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dzierżawi Pani od Pani A. A grunt oznaczony jako działka numer 1, położony w A, gminie B, o powierzchni (...) m2. Nieruchomość stanowi grunt leśny, nie jest ogrodzona i jest przeznaczona wyłącznie do rekreacji.

(...) lipca 2018 r. nabyła Pani od Pani B. B domek letniskowy

(barakowóz) numer 2 znajdujący się na działce numer 3 w A, gminie B. Cena sprzedaży wynosiła (...) zł i została uiszczona przez kupującą.

Barakowóz stanowi tzw. „wóz Drzymały”, nie posiada fundamentów, ustawiony został na metalowych „łapach”, a zatem nie jest trwale związany z gruntem. W każdej chwili istnieje możliwość łatwej zmiany jego miejsca położenia bez konieczności ingerencji w jego konstrukcję. Jest to obiekt przeznaczony do zmian miejsca (jego) położenia oraz do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej.

Domek ten nie zaspokajał nigdy Pani potrzeb mieszkaniowych. Pani miejsce zamieszkania stanowiła D. Służył on Pani wyłącznie do krótkich pobytów rekreacyjnych w sezonie letnim.

(...) czerwca 2023 r., a zatem po niespełna pięciu latach, sprzedała Pani barakowóz Pani C. C za kwotę (...) zł. Cena sprzedaży została uiszczona przez kupującą. Barakowóz nadal pełni tę samą funkcję.

Pytanie

Czy przedmiotową sprzedaż należy kwalifikować jako sprzedaż nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8a) [powinno być art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - przypis organu] ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym zbycie jej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, przedmiotowej sprzedaży nie należy kwalifikować jako sprzedaży nieruchomości, o której mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8a [powinno być art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - przypis organu] ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powinna podlegać ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podkreśliła Pani, że przedmiot sprzedaży nie stanowił nieruchomości - był to obiekt niezwiązany trwale z gruntem, zgodnie z opisem podanym wyżej. Wskazała też Pani, że obiekt ten pozbawiony był obciążeń przenoszonych na grunt (podłoże) przez konstrukcję techniczną, tzn. fundamenty, w postaci ław fundamentowych, stop fundamentowych lub pali. Spodnia część konstrukcji barakowozu nie znajdowała się poniżej poziomu terenu. W każdej chwili była możliwość zmiany jego miejsca położenia bez konieczności uszkadzania/zmieniania jego konstrukcji.

Zaznaczyła Pani, że barakowóz może być łatwo przenoszony, jak i przewożony z miejsca na miejsce.

Ocena stanowiska

 Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zauważam, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji terminu „nieruchomość”. Z powyższego względu, konieczne jest odwołanie się do określonych uregulowań prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.):

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1-3 powołanej ustawy:

§ 1. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

§ 2. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. § 3. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Jak natomiast wynika z art. 48 tej ustawy:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

W art. 46 § 1 kodeksu cywilnego ustawodawca formułuje definicję legalną pojęcia nieruchomości. W kodeksie cywilnym nie wprowadza natomiast definicji rzeczy ruchomej. W związku z tym, tą ostatnią zazwyczaj wyprowadza się w doktrynie w ten sposób, że to, co nie mieści się w definicji nieruchomości z art. 46 § 1 kodeksu cywilnego, należy uznawać za rzecz ruchomą (E. Gniewek, w: E. Gniewek, P. Machnikowski, Komentarz KC, 2021, art. 46, Nb 1; Kodeks cywilny. Komentarz, wydanie 11, prof. dr hab. Edward Gniewek, prof. dr hab. Piotr Machnikowski, Wydawnictwo C.H.Beck Warszawa 2023).

W cytowanym wyżej komentarzu możemy też przeczytać, że w literaturze prawniczej bardzo często można spotkać się z odwoływaniem się do definicji rzeczy zaproponowanej przed laty przez J. Wasilkowskiego, który wyjaśniał, że „rzeczami w rozumieniu naszego prawa cywilnego są materialne części przyrody w stanie pierwotnym lub przetworzonym, na tyle wyodrębnione (w sposób naturalny lub sztuczny), że w stosunkach społeczno‑gospodarczych mogą być traktowane jako dobra samoistne”(…). Definicja ta ma ten niewątpliwy walor, że dostarcza dalszych kryteriów, ułatwiając dokonywanie kwalifikacji w kwestii tego, czy dany przedmiot jest czy nie jest rzeczą w rozumieniu kodeksu cywilnego. Podkreślono w nim również, że komentowanym art. 45 kodeksu cywilnego ustawodawca zawarł definicję rzeczy, wskazując, że rzeczami w rozumieniu kodeksu cywilnego są tylko przedmioty materialne. Ta zwięzła definicja wiele jednak nie wyjaśnia i wobec tego niewątpliwie doprecyzowanie pojęcia rzeczy wymaga także sięgnięcia do innych przepisów kodeksu cywilnego oraz do innych ustaw, jak również do zapatrywań doktryny i orzecznictwa w tej kwestii (Kodeks cywilny. Komentarz, wydanie 11, prof. dr hab. Edward Gniewek, prof. dr hab. Piotr Machnikowski, Wydawnictwo C.H.Beck Warszawa 2023).

Istotne jest więc również to, że w art. 3 pkt 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 682 ze zm.) wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku, należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z informacji podanych przez Panią wynika, że:

•(...) lipca 2018 r. nabyła Pani domek letniskowy (barakowóz),

–jest to obiekt przeznaczony do zmian miejsca (jego) położenia oraz do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej,

–stanowi on tzw. „wóz Drzymały”,

–nie posiada fundamentów,

–ustawiony został na metalowych „łapach”,

–nie jest trwale związany z gruntem,

–w każdej chwili istnieje możliwość łatwej zmiany jego miejsca położenia bez konieczności ingerencji w jego konstrukcję,

•domek nie zaspokajał nigdy Pani potrzeb mieszkaniowych - służył on Pani wyłącznie do krótkich pobytów rekreacyjnych w sezonie letnim,

•(...) czerwca 2023 r. sprzedała Pani barakowóz,

•barakowóz nadal pełni tę samą funkcję.

Oznacza to, że opisany domek letniskowy (barakowóz) nie spełnia warunków, o których mowa w art. 46 § 1 ustawy kodeks cywilny. Wobec powyższego należy uznać, że stanowi on rzecz ruchomą w rozumieniu kodeksu cywilnego, a więc skutki podatkowe przedmiotowej sprzedaży powinna Pani rozpatrywać w kontekście źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazany przepis (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) przesądza, że sprzedaż rzeczy ruchomych podlega opodatkowaniu, jeżeli następuje przed upływem sześciu miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Dokonana przez Panią sprzedaż domku letniskowego (barakowozu) nie stanowi więc dla Pani źródła przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, Pani stanowisko uznaję więc za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo zaznaczam, że:

•przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Nie prowadzimy również postępowania dowodowego. Z wyżej wskazanych powodów, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku,

•nie jesteśmy uprawnieni do analizowania i oceny załączonych dokumentów - jesteśmy związani wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę we wniosku, zadanym przez niego pytaniem oraz zajętym stanowiskiem. W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą stanowić przedmiotu merytorycznej analizy w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a,

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).