Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.559.2023.1.MKA

Skutki podatkowe związane z wycofanianiem Nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych z wycofanianiem Nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości osiąganych dochodów w Polsce.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (...) w zakresie hurtowni opakowań (dalej: „JDG” lub „Przedsiębiorstwo”). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca w 2010 r. nabył nieruchomość położoną w (...), zabudowaną budynkiem handlowo- usługowym (dalej: „Hala” lub „Nieruchomość”). W treści umowy sprzedaży Nieruchomości strona sprzedająca oświadczyła, że transakcja sprzedaży Nieruchomości jest zwolniona od podatku VAT. Następnie, po nabyciu Nieruchomości Wnioskodawca w 2016 r. wystąpił do Starosty (...) z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na budowę inwestycji obejmującej rozbudowę i przebudowę budynku handlowo-usługowego wraz z instalacjami na terenie Nieruchomości. Po zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę przez Starostę (...), Wnioskodawca przystąpił do realizacji inwestycji. W związku z prowadzoną inwestycją Wnioskodawca odliczał podatek VAT z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na rozbudowę i przebudowę Nieruchomości. Niektóre z nakładów modernizacyjnych poniesionych na Nieruchomość, których wartość przekroczyła 15.000,00 zł, zostały zaliczone do środków trwałych i podlegały amortyzacji w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Nieruchomość nie jest budynkiem o charakterze mieszkalnym. Nieruchomość jest obecnie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na rozmiar działalności, ryzyko biznesowe jakie wiąże się z prowadzeniem działalności w jej dotychczasowej formie prawnej oraz dalsze plany rozwoju, Wnioskodawca zamierza dokonać zmiany formy wykonywanej działalności gospodarczej poprzez przekształcenie JDG w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka”) na podstawie art. 551 § 5 w zw. z art. 5841 i następne ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.; dalej „KSH”). Przekształcona Spółka będzie czynnym podatnikiem VAT i będzie kontynuować działalność prowadzoną przez Wnioskodawcę w ramach JDG.

Wnioskodawca rozważa również możliwość zaprzestania wykorzystywania Nieruchomości do prowadzenia JDG oraz wycofania jej z prowadzonej ewidencji środków trwałych przed przekształceniem JDG w Spółkę, tak aby Nieruchomość nie została objęta sukcesją, o której mowa w art. 5842 §1 KSH i nie weszła w skład majątku Spółki. Wnioskodawca chciałby, aby majątek w postaci Nieruchomości pozostał jego własnością przede wszystkim z uwagi na ograniczenie ryzyka biznesowego. Wycofanie Nieruchomości z Przedsiębiorstwa, a w dalszej perspektywie pozostawienie jej poza majątkiem Spółki zapewni ochronę tego składnika majątku o wysokiej wartości przed możliwymi niepowodzeniami prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, przed przekształceniem JDG w Spółkę doszłoby do wycofania Nieruchomości do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Następnie, już po przekształceniu Wnioskodawca planuje wynajmować Nieruchomość Spółce przekształconej jako osoba fizyczna. Co istotne, sposób wykorzystania Nieruchomości nie ulegnie zmianie, gdyż będzie ona wynajmowana Spółce w ramach tzw. najmu prywatnego. W szczególności Nieruchomość nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste Wnioskodawcy, tj. przykładowo na cele mieszkaniowe.

Najem Nieruchomości będzie mieć charakter prywatny, ciągły, służący celom zarobkowym. Z kolei w okresie pomiędzy wyłączeniem Nieruchomości z Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego i powstaniem Spółki, (data zależna od momentu rejestracji Spółki w KRS, na którą Wnioskodawca nie ma wpływu) Nieruchomość będzie nadal wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności, jednak nie należąc do majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych (związanego z Przedsiębiorstwem).

Z chwilą rejestracji Spółki przekształconej Wnioskodawca planuje rozpocząć najem Nieruchomości. Nieruchomość nie będzie w tym okresie, ani następnie po rozpoczęciu jej wynajmu, wykorzystywana do zaspokajania potrzeb osobistych podatnika i osób mu najbliższych.

Działalność opodatkowana VAT będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę poprzez najem Nieruchomości. W ramach działalności w zakresie najmu Nieruchomości Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT i będzie wykonywał ten najem jako podatnik VAT czynny.

Pytania

1)Czy wycofanie do majątku prywatnego Wnioskodawcy Nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

2)Czy w związku z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomość?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy

1)Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie do majątku prywatnego Wnioskodawcy Nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

2)Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionym na Nieruchomość.

Uzasadnienie

1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pod pojęciem towarów, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, za dostawę towarów, w rozumieniu art. 5 tej ustawy należy uznać również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, a w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika.

Jak stanowi art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników (....), jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub wczęści, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...), oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, pomimo zamiaru wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, planuje przeznaczyć ją na odpłatne udostępnianie (w ramach najmu lub dzierżawy) na rzecz Spółki. Oznacza to, że Nieruchomość nadal będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, a nie do prywatnych celów podatnika (Wnioskodawcy). W związku z powyższym, Wnioskodawca po wycofaniu Nieruchomości z działalności gospodarczej nie przeznaczy jej na cele osobiste. Nieruchomość, która zostanie wycofana z JDG do majątku prywatnego Wnioskodawcy będzie stanowić przedmiot najmu - tj. działalności opodatkowanej podatkiem VAT, a co za tym idzie nie nastąpi w takim przypadku dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy i w konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Prezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie między innymi w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 maja 2020 r. (dalej „DKIS”) o nr: 0114-KDIP1-3.4012.190.2020.2.ISK, „najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu. Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, wycofanie Nieruchomości z JDG nie powinno stanowić opodatkowanej VAT dostawy towarów w sytuacji, w której Nieruchomość będzie następie wynajmowana przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki powstałej w wyniku przekształcenia JDG. Ponieważ najem nieruchomości o charakterze niemieszkalnym powinien stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, wycofanie Nieruchomości nie będzie tożsame z przekazaniem Nieruchomości na cele osobiste podatnika.

Ponadto, wyżej opisany najem Nieruchomości powinien wypełniać określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli będzie wykonywany w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidulanych DKIS z:

Mając powyższe na względzie, wycofanie do majątku prywatnego Wnioskodawcy Nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa i przeznaczenie jej na najem prywatny nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

2.

Odnosząc się do kwestii korekty podatku naliczonego VAT oraz zwrotu odliczonego podatku w związku z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 tej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania nieruchomości lub innych rzeczy, co do których podatnik miał prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego VAT w momencie nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie, podatnik co do zasady ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy VAT).

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł., korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy VAT).

Ponadto, zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10a, zastosowaną przy odliczeniu.

Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy powyższe regulacje nie znajdą zastosowania do opisanego zdarzenia przyszłego, ponieważ:

  • pomimo, że Nieruchomość zostanie wycofana z Przedsiębiorstwa nadal będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najmem);
  • wynajem Nieruchomości na cele niemieszkalne nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT (zwolnienie dotyczące usług w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe), i będzie opodatkowany zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy VAT, stawką 23%.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku wycofania Nieruchomości z Przedsiębiorstwa do jego majątku prywatnego, która w dalszym ciągu będzie wykorzystywana na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT, tj. będzie wynajmowana Spółce przekształconej, nie będzie on zobowiązywany do dokonywania korekty podatku naliczonego VAT związanego z wytworzeniem lub nabyciem Nieruchomości, a także ich późniejszym użytkowaniem (w tym w zakresie niezbędnych remontów i modernizacji), a ponadto także samo przeniesienie Nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Końcowo, Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo:

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz.U. z 2023 r. poz. 790 i 1114).

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym są opodatkowane.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości osiąganych dochodów w Polsce. Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w zakresie hurtowni opakowań (Przedsiębiorstwo, JDG). Jest Pan czynnym podatnikiem VAT.

Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w 2010 r. nabył Pan nieruchomość zabudowaną budynkiem handlowo-usługowym (Hala, Nieruchomość). W treści umowy sprzedaży Nieruchomości, strona sprzedająca oświadczyła, że transakcja sprzedaży Nieruchomości była zwolniona od podatku VAT. Po nabyciu Nieruchomości w 2016 r. wystąpił Pan z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na budowę inwestycji obejmującej rozbudowę i przebudowę budynku handlowo-usługowego wraz z instalacjami na terenie Nieruchomości. W związku z prowadzoną inwestycją, odliczał Pan podatek VAT z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na rozbudowę i przebudowę ww. Nieruchomości.

Nieruchomość nie jest budynkiem o charakterze mieszkalnym. Nieruchomość jest obecnie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zamierza Pan dokonać zmiany formy wykonywanej działalności gospodarczej poprzez przekształcenie JDG w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka). Przekształcona Spółka będzie czynnym podatnikiem VAT i będzie kontynuować działalność prowadzoną przez Pana w ramach JDG.

Rozważa Pan również możliwość zaprzestania wykorzystywania Nieruchomości do prowadzenia JDG oraz wycofania jej z prowadzonej ewidencji środków trwałych przed przekształceniem JDG w Spółkę, tak aby Nieruchomość nie została objęta sukcesją, o której mowa w art. 5842 §1 KSH i nie weszła w skład majątku Spółki. Przed przekształceniem JDG w Spółkę doszłoby do wycofania Nieruchomości do Pana majątku prywatnego. Po przekształceniu planuje Pan wynajmować Nieruchomość Spółce przekształconej jako osoba fizyczna. Sposób wykorzystania Nieruchomości nie ulegnie zmianie, gdyż będzie ona wynajmowana Spółce w ramach tzw. najmu prywatnego. Nieruchomość nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste, tj. przykładowo na cele mieszkaniowe.

W okresie pomiędzy wyłączeniem Nieruchomości z Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego i powstaniem Spółki, (data zależna od momentu rejestracji Spółki w KRS) Nieruchomość będzie nadal wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności, jednak nie należąc do majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z chwilą rejestracji Spółki przekształconej planuje Pan rozpocząć najem Nieruchomości. Działalność opodatkowana VAT będzie kontynuowana przez Pana poprzez najem Nieruchomości.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy ma Pan wątpliwości, czy wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się do Pana wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania Nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej, którą następnie zamierza Pan wynajmować Spółce powstałej w wyniku przekształcenia, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towarów na Pana cele osobiste i ww. Nieruchomość w dalszym ciągu będzie służyła do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Co za tym idzie, czynność wycofania Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie będzie wykorzystywana do zaspokajania Pana potrzeb osobistych. Opisana Nieruchomość będzie przeznaczona do czynności podlegających opodatkowaniu, tj. oddania w odpłatny najem na rzecz przekształconej Spółki.

Zatem wycofanie przez Pana z działalności gospodarczej Nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ma Pan również wątpliwości, czy w opisanej sytuacji będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomość.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Jak wynika z okoliczności sprawy Nieruchomość, która jest przedmiotem wniosku nie jest budynkiem o charakterze mieszkalnym, a po jej wycofaniu z Przedsiębiorstwa, będzie ją Pan wynajmował, a więc nadal będzie wykorzystywana przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z okoliczności sprawy wynika, że Nieruchomość nie będzie wykorzystywana na Pana cele osobiste.

Z przepisów ustawy i rozporządzeń nie wynika aby najem nieruchomości, które nie mają charakteru mieszkalnego korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Odliczył Pan podatek naliczony od poniesionych nakładów na rozbudowę i przebudowę Nieruchomości. Nieruchomość wycofana z Przedsiębiorstwa nadal będzie służyć czynnościom opodatkowanym – jest użytkowana w Pana jednoosobowej działalności gospodarczej, a następnie zostanie przez Pana oddana w najem na rzecz Spółki. Zatem, Nieruchomość nadal będzie przez Pana wykorzystywana do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia Nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie z działalności Nieruchomości, nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomość na podstawie art. 91 ustawy.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00