Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.563.2023.2.PM

Uczestnictwo w zajęciach sportowych, za które Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – świadczonych usług.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 stycznia 2024 r. (wpływ 11 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest Fundacją – organizacją pozarządową prowadzącą działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Fundacja prowadzi działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych określonych w ustawie o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, na rzecz ogółu społeczności; działalność ta jest wyłączną statutową działalnością Fundacji. Terenem działalności Fundacji jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym w zakresie niezbędnym dla właściwego realizowania celów może ona prowadzić działalność także poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dodatkowo jest zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Celem Fundacji jest m.in. szeroko rozumiane wspieranie, rozwój, promocja i upowszechnianie sportu i kultury fizycznej, organizacja, rozwijanie działalności prowadzącej do utrzymania i podnoszenia sprawności fizycznej społeczeństwa czy organizacja współzawodnictwa sportowego.

W ramach realizowanej przez Wnioskodawcę działalności zarobkowej, prowadzone są zajęcia sportowe. Jako klub sportowy Wnioskodawca prowadzi zajęcia sportowe/ruchowe w dyscyplinach breaking (break dance) i parkour. Break dance jest zakwalifikowany jako dyscyplina igrzysk olimpijskich w Paryżu w roku 2024, natomiast parkour aspiruje do bycia dyscypliną olimpijską.

Fundacja jest w trakcie procesu ustanowienia stypendium nieodpłatnego w formie opieki trenerskiej dla wybitnych uczniów na zajęciach z dużymi osiągnięciami – jak na przykład uczeń, który został zakwalifikowany do polskiej młodzieżowej kadry olimpijskiej.

Zajęcia w klubie sportowym są prowadzone w formie zorganizowanej – zróżnicowane treningi grupowe i indywidualne. W czasie zajęć zawodnicy skupiają się na nauce danej dyscypliny sportowej wybranej przez siebie. Wnioskodawca doskonali technikę wykonywanych ćwiczeń i przedstawia różne metody treningowe mające na celu poprawę wyników. Świadczone przez podmiot usługi polegają na zajęciach sportowych i usługami ściśle związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym – breaking i parkour to dyscypliny związane mocno z akrobatyką oraz gimnastyką artystyczną.

Dyscypliny sportowe, w których zajęcia oferuje Wnioskodawca, mają swoje odzwierciedlenia w zawodach rangi zarówno ogólnokrajowej jak i międzynarodowej.

Oprócz pozytywnego wpływu na sylwetkę i kondycję fizyczną, sporty uprawiane przez zawodników w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę klubu sportowego, mają również działanie terapeutyczne. Pomagają w samoakceptacji i podwyższeniu pewności siebie.

Podczas treningów uczestnikom przekazywane są także podstawowe informacje na temat otoczenia sportowego, zasad i przepisów obowiązujących w sporcie, bezpieczeństwa, higieny czy diety. Zajęcia w przedmiotowych dyscyplinach są mocno wysiłkowe i bez odpowiedniego przygotowania motorycznego ciała, amator może ulec poważnym kontuzjom.

Ponadto Fundacja, co warte podkreślenia nie świadczy usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, jak również usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Działania Fundacji nie są skierowane na osiągniecie zysków, a wszelkie osiągnięte nadwyżki finansowe przeznaczane są na realizację celów statutowych Wnioskodawcy, w tym na organizowanie zawodów sportowych, stypendia i nagrody dla uczestników.

Prowadzone zajęcia opierają się na współzawodnictwie, rozgrywane są cyklicznie zawody wewnętrzne, a liderzy w swoich kategoriach są przygotowywani do zawodów wyższej rangi.

W ramach Fundacji działa klub sportowy, którego podstawą działania są przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, Statut Fundacji oraz Regulaminu. Klub sportowy realizuje swoje cele głównie poprzez organizowanie zajęć sportowych w danej dyscyplinie sportowej, którą reprezentuje konkretna sekcja. Członkiem Klubu sportowego może zostać osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych i niepozbawiona praw publicznych, która złoży pisemne oświadczenie o przystąpieniu do Klubu oraz akceptacji jego Regulaminu i zostanie przyjęta przez Zarząd Fundacji.

Za udział w zajęciach klubowych, Fundacja pobiera od uczestników zajęć wynagrodzenie. W ramach zajęć sportowych zawodnicy rywalizują ze sobą w przedmiotowej dyscyplinie sportowej.

Szkolenie sportowe prowadzone jest przez wykwalifikowanych trenerów, posiadających wykształcenie w zakresie wychowania fizycznego. Prowadzone przez Klub działania sprzyjają nie tylko rozwojowi fizycznemu uczestników, ale również mają na celu jego wychowywanie oraz kształtowanie właściwych postaw. Zajęcia parkour wykonywane są z mobilnym sprzętem w ośrodkach kultury, a w sezonie letnim również w plenerze. Zajęcia breaking nie wymagają mocno specjalistycznego sprzętu, a Wnioskodawca działa w zakresie zajęć na salach ośrodków kultury.

Klub działa na rzecz ostatecznych beneficjentów usług – sportowców/zawodników. Ewentualne poszczególne usługi nabywane są od innych podmiotów w celu zorganizowania i realizacji zajęć nauki breaking oraz parkour bezpośrednio na rzecz ich uczestników.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W odpowiedzi na nasze pytania Państwa Fundacja udzieliła następujących odpowiedzi:

1.Czy Fundacja jest klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu?

Tak.

2.Czy świadcząc usługi w ramach zajęć sportowych nie są Państwo nastawieni na osiąganie zysków, a w przypadku ich osiągania, czy są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług?

Tak.

3.Czy usługi, o których mowa w pytaniu, związane są z:

a.działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną,

b.wstępem na imprezy sportowe,

c.usługami odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji,

d.usługami odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym,

e.usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością?

Nie.

4.Czy usługi świadczone przez Państwa w ramach zajęć sportowych są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym?

Tak.

5.Czy świadczone przez Państwa usługi polegające na zajęciach sportowych są usługami ściśle związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym?

Tak.

6.Czy świadczone przez Państwa usługi w postaci zajęć sportowych są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim?

Tak.

7.Czy świadczone przez Państwa usługi w postaci zajęć sportowych nie mają charakteru czystego wypoczynku i rozrywki, tj. nie służą rekreacji?

Tak.

Pytanie

Czy wynagrodzenie pobierane za uczestnictwo w zajęciach sportowych danej sekcji sportowej przedstawionych w opisie zaistniałego stanu faktycznego, prowadzonych przez Wnioskodawcę, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, pobierane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę za uczestnictwo w zajęciach sportowych realizowanych przez Klub Sportowy, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

Zgodnie z brzmieniem powołanego artykułu, zwolnione od podatku VAT są usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a)są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b)świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c)są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Wnioskodawca nie pobiera wynagrodzenia związanego z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną. Pobierane wynagrodzenie dotyczy bezpośredniego uczestnictwa osób uprawiających daną dyscyplinę sportową i uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Artykuł 3 ustawy o sporcie przewiduje, że działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego (ust. 1). Klub sportowy działa jako osoba prawna (ust. 2).

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma przeszkód, aby działalność sportowa prowadzona była przez klub sportowy działający w formie fundacji. Wnioskodawca spełnia ww. kryterium podmiotowe niezbędne do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

 Zarówno ustawa o VAT, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie zawierają definicji klubu sportowego, związku sportowego, stowarzyszeń oraz związku stowarzyszeń i innych osób prawnych. Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 715 ze zm.).

Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3. mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 tej ustawy, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Pismem z 22 września 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.402.2017.2.SR stwierdził, iż „(...) Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca, będący klubem sportowym, zamierza rozpocząć działalność, której głównym przedmiotem będzie prowadzenie zajęć sportowych dla dzieci w dyscyplinie piłka nożna. Za udział w ww. zajęciach sportowych pobierane będą przez Wnioskodawcę opłaty przeznaczone na pokrycie kosztów działalności Klubu Sportowego, tj. jednorazowa opłata członkowska w Klubie Sportowym (wpisowe) warunkująca członkostwo w Klubie Sportowym, w tym możliwość udziału w zajęciach sportowych Klubu Sportowego oraz miesięczna opłata za udział uczestnika/członka Klubu Sportowego w zajęciach sportowych Klubu Sportowego w danym miesiącu kalendarzowym. W związku z powyższym należy uznać, że opłaty wnoszone przez uczestników zajęć/członków klubu pozostają w ścisłym związku z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami polegającymi na prowadzeniu zajęć piłki nożnej. Zatem w tym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi opłatami a świadczeniami na rzecz uczestników zajęć/ członków klubu, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę (...)”.

Stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Wnioskodawcy zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w Interpretacji indywidualnej z 1 marca 2013 r. nr IPTPP1/443-953/12-5/IG oraz w Interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2013 r. nr IPTPP1/443-948/12-5/AK, w których czytamy m.in.: „(...)Wskazać należy, że zastosowanie zwolnienia dla usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym doznaje pewnych ograniczeń – ze względu na cel tej usługi, jak również status usługodawcy i usługobiorcy. Podmiotami uprawnionymi do skorzystania z tego zwolnienia są podmioty będące klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych. Ponadto, świadczone usługi muszą być świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Jednocześnie świadczone usługi muszą być ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim (...)” oraz „(...) Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ stwierdza, iż Wnioskodawca w zakresie świadczonych usług opisanych we wniosku może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Mając na uwadze przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, z którego Wnioskodawca wywodzi prawo zwolnienia z podatku od towarów i usług świadczonych usług, należy stwierdzić, iż z językowej wykładni tego przepisu wynika, iż podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego winien spełnić przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym (...)”.

W interpretacji indywidualna z 28 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.365.2022.1.WH słusznie zauważa, iż „(…) nie jest wymagane aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany (…)”.

Dodatkowo, w piśmie z 7 lutego 2023 r. nr 0113-KDIPT1-1.4012.824. 2022.2.AKA Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej słusznie zauważył, że „(...) w odniesieniu do kwestii uznania, czy świadczone usługi w zakresie prowadzenia w formie klubu sportowego odpłatnych zajęć sportowych z tańca należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że Wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia sportu, określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C 201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 maja 2016 r„ Envirotec Denmark, C 550/14, EU:C:2016:354, pkt 27)”.

Warto również wskazać na Interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-2.4012.313.2023.3.ID z 27 września 2023 r., w której to wskazano, iż „(…) Zatem w przedmiotowej sprawie skoro usługi w formie zajęć sportowych tańca (niebędące usługami związanymi z działalnością marketingową, reklamowo-promocyjną oraz związanymi ze wstępem na imprezy sportowe) mają ścisły związek z uprawianiem sportu i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i – jak wskazano – świadcząc ww. usługi nie są Państwo nastawieni na osiąganie zysków, a osiągnięte zyski w całości przeznaczone są na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług, to usługi te mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wobec spełnienia przesłanek podmiotowych, jak też przedmiotowych wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, do organizowanych przez Fundację zajęć sportowych w zakresie nauki tańca ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w wyżej wymienionym przepisie (…)”.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi polegające na organizowaniu zajęć sportowych w dyscyplinach sportowych oferowanych przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Definicja świadczenia usług, stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Fundacją – organizacją pozarządową prowadzącą działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Wnioskodawca prowadzi działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych określonych w ustawie o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, na rzecz ogółu społeczności; działalność ta jest wyłączną statutową działalnością Fundacji. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dodatkowo jest zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Celem Fundacji jest m.in. szeroko rozumiane wspieranie, rozwój, promocja i upowszechnianie sportu i kultury fizycznej, organizacja, rozwijanie działalności prowadzącej do utrzymania i podnoszenia sprawności fizycznej społeczeństwa czy organizacja współzawodnictwa sportowego. W ramach realizowanej przez Wnioskodawcę działalności zarobkowej, prowadzone są zajęcia sportowe/ruchowe w dyscyplinach breaking (break dance) i parkour. Break dance jest zakwalifikowany jako dyscyplina igrzysk olimpijskich w Paryżu w roku 2024, natomiast parkour aspiruje do bycia dyscypliną olimpijską.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – świadczonych usług prowadzenia zajęć sportowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres oraz zasady zwolnień od podatku od towarów i usług zostały zdefiniowane w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a)są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b)świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c)są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

a)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

b)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Co istotne, zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi wynik implementacji do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11 grudnia 2006 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, w świetle którego:

Państwa członkowskie zwalniają od podatku świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Dokonując wykładni art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy w związku z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy stwierdzić należy, że w celu skorzystania ze zwolnienia podatnik powinien spełniać przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.

Podmiotami uprawnionymi do skorzystania ze zwolnienia są podmioty będące klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, a także inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku. Przy czym świadczone usługi muszą być ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Jednocześnie usługi muszą być świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Z powyższego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Ponadto, zwolnienie powyższe ma zastosowanie w sytuacji, gdy podmiot wykonujący ww. czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a jeśli je osiąga – są one w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji.

Odnosząc się do kwestii ustalenia, czy uczestnictwo w prowadzonych przez Wnioskodawcę zajęciach sportowych, za które pobierane jest wynagrodzenie, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy należy zauważyć, że zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji klubu sportowego oraz definicji sportu. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tych pojęć należy odnieść się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2048).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie:

Sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie:

Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

 Klub sportowy działa jako osoba prawna.

W myśl art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie:

Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe.

Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Jak wskazał Zainteresowany w przedstawionym opisie sprawy, Wnioskodawca jest klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Wnioskodawca realizuje swoje cele głównie poprzez organizowanie zajęć sportowych w danej dyscyplinie. W ramach realizowanej przez Wnioskodawcę działalności zarobkowej, prowadzone są zajęcia sportowe (breaking i parkour). Świadcząc usługi w ramach zajęć sportowych Wnioskodawca nie jest nastawiony na osiąganie zysków, a w przypadku ich osiągania są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zatem Wnioskodawca spełnia kryterium podmiotowe, niezbędne do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Natomiast przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że „Wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia »sportu«, określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C-201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C-550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).

W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia »sportu« w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.

Jeśli chodzi następnie o systematykę Dyrektywy, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z dnia 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C-284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z dnia 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C-22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).

Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z dnia 21 lutego 2013 r., Žamberk, C-18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C-144/13, C-154/13 i C-160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).

Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie »sportu« ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu »sportu«, które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem”.

W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, iż „Po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk (9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy (10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych (11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport”.

Należy również odnieść się do wyroku TSUE z 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał wskazał, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki”.

Jak wskazano powyżej, żeby Fundacja mogła skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy musi również spełnić przesłanki o charakterze przedmiotowym, które odnoszą się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – czyli usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, koniecznych do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i świadczonych na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca spełnia również przesłanki o charakterze przedmiotowym. Świadczone usługi polegające na zajęciach sportowych są usługami ściśle związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Ponadto usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach zajęć sportowych są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Jednocześnie świadczone usługi w ramach zajęć sportowych nie mają charakteru czystego wypoczynku i rozrywki, tj. nie służą rekreacji. Z treści opisu sprawy wynika również, że usługi w formie zajęć sportowych danej sekcji nie są usługami związanymi z działalnością marketingową, reklamowo-promocyjną oraz związanymi ze wstępem na imprezy sportowe. Jak wskazano powyżej, świadcząc ww. usługi Wnioskodawca nie jest nastawiony na osiąganie zysków, a osiągnięte zyski w całości przeznaczone są na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Wobec spełnienia przesłanek podmiotowej, jak też przedmiotowej wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, do organizowanych przez Wnioskodawcę zajęć sportowych danej sekcji, za które Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie – jako ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym – ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w wyżej wymienionym przepisie.

Podsumowując, uczestnictwo w zajęciach sportowych (breaking i parkour), za które Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00