Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 13 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.468.2023.2.MSU

Zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy usługi nauczania cudzoziemców języka obcego (języka polskiego jako obcego dla danych odbiorców).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 29 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy usługi nauczania cudzoziemców języka obcego (języka polskiego jako obcego dla danych odbiorców).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 sierpnia 2023 r. (data wpływu 8 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X (dalej: „Wnioskodawca”) w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”) jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą „X”, której głównym przedmiotem jest nauka języków obcych (PKD 85.59.A Nauka języków obcych), w tym np. nauka języka angielskiego, niemieckiego czy również nauka obcokrajowców języka polskiego. Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej udzielane są między innymi usługi polegające na nauczaniu cudzoziemców języka polskiego. Zajęcia nauczania cudzoziemców odbywają się w czasie rzeczywistym zarówno w formie stacjonarnej, jak i zdalnej za pośrednictwem komunikatorów internetowych, przy czym w przypadku zajęć zdalnych, prowadzący zachowuje bezpośredni kontakt z uczestnikami tych zajęć, a dany komunikator wykorzystywany jest jako proste narzędzie służące do komunikacji. Zajęcia nauczania cudzoziemców języka obcego (rozumianego jako nauczanie języka polskiego cudzoziemców, dla których jest on językiem obcym) do tej pory były prowadzone przez osobę zatrudnioną przez Pana na podstawie umowy zlecenie. Ww. zajęcia prowadzone są zarówno w trybach indywidualnych, jak i grupach dwuosobowych zamkniętych oraz w grupach otwartych liczących do 6 osób. Przedmiotowe usługi świadczone przez Pana kierowane są zarówno do klientów indywidualnych, jak i dla firm czy też organizacji typu Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej.

Świadczone usługi polegające na nauczaniu języka obcego (polskiego, jako obcego dla cudzoziemców) nie są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczonymi przez nauczycieli. Nie świadczy Pan usług jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 900), w zakresie kształcenia i wychowywania. Nie uzyskał Pan akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dla przedmiotowych usług.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, iż w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm. dalej: „ustawa o VAT”) jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą „X”, której głównym przedmiotem jest nauka języków obcych (PKD 85.59.A Nauka języków obcych) w tym, np. nauka języka angielskiego, niemieckiego czy również nauka obcokrajowców języka polskiego. Jest Pan zarejestrowany jako czynnym podatnik podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej udzielane są między innymi usługi polegające na nauczaniu cudzoziemców języka polskiego. Zajęcia nauczania cudzoziemców odbywają się w czasie rzeczywistym zarówno w formie stacjonarnej, jak i zdalnej za pośrednictwem komunikatorów internetowych, przy czym w przypadku zajęć zdalnych prowadzący zachowuje bezpośredni kontakt z uczestnikami tych zajęć, a dany komunikator wykorzystywany jest jako proste narzędzie służące do komunikacji. Osobiście nie prowadzi Pan zajęć w zakresie nauczania języka polskiego jako obcego dla cudzoziemców. Zajęcia nauczania cudzoziemców języka obcego (rozumianego jako nauczanie języka polskiego cudzoziemców, dla których jest on językiem obcym) do tej pory były prowadzone przez osobę zatrudnioną przez Pana na podstawie umowy zlecenie. Ww. zajęcia prowadzone są zarówno w trybach indywidualnych, jak i grupach dwuosobowych zamkniętych oraz w grupach otwartych liczących do 6 osób. Przedmiotowe usługi świadczone przez Pana kierowane są zarówno do klientów indywidualnych, jak i dla firm czy też organizacji typu Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie.

Świadczone usługi polegające na nauczaniu języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców) nie są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczonymi przez nauczycieli. Nie świadczy Pan usług jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 900), w zakresie kształcenia i wychowywania. Nie uzyskał Pan akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dla przedmiotowych usług. Przedmiotowe usługi nie są w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem i nie mają na celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych. Ponadto formy i zasady przeprowadzania danych lekcji (usług nauczania języka polskiego jako obcego dla cudzoziemców) nie wynikają z odrębnych przepisów. Nie posiada Pan informacji o źródle finansowania przedmiotowych usług, a faktury wystawiane są na osoby indywidualne, bądź organizację typu Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie i to te podmioty (czyli osoby indywidualne bądź organizację typu Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie) opłacają wystawiane przez Pana faktury za świadczenie usług nauczania języka polskiego jako obcego dla cudzoziemców. Ponadto nie posiada Pan dokumentacji, która wskazywałaby na to, że źródłem finansowania przedmiotowych usług miałyby być środki publiczne.

Pytanie

Czy opisane w wyżej przedstawionym stanie faktycznym usługi nauczania cudzoziemców języka obcego (języka polskiego jako obcego dla danych odbiorców) są zwolnione z podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Pana zdaniem, opisane w stanie faktycznym usługi nauczania cudzoziemców języka obcego (języka polskiego jako obcego dla danych odbiorców) są zwolnione z podatku od towaru i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 28 zwalnia się od przedmiotowego podatku usługi nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosowanie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

A zatem świadczenie usługi nauczania cudzoziemców języka polskiego spełnia warunki definicji usługi zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług.

Tym samym do uznania czy świadczone przez Pana usługi nauczania języka polskiego, jako obcego dla jego odbiorców (cudzoziemców) są zwolnione z podatku od towaru i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest zweryfikowanie czy dane czynności nie spełniają definicji zawartych z pkt 26, 27 oraz 29 ustawy.

Tak jak opisywano w stanie faktycznym, świadczone przez Pana usługi polegające na nauczaniu języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców) nie są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczonymi przez nauczycieli. Nie świadczy Pan usług jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 900) w zakresie kształcenia i wychowywania.

Nie uzyskał Pan akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dla przedmiotowych usług. Przedmiotowe usługi nie są w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem i nie mają na celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych. Ponadto formy i zasady przeprowadzania danych lekcji (usług nauczania języka polskiego jako obcego dla cudzoziemców) nie wynikają z odrębnych od podatkowych aktów prawnych. Nie posiada Pan informacji o źródle finansowania przedmiotowych usług, a faktury wystawiane są na osoby indywidualne bądź organizację typu Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie, i to te podmioty (czyli osoby indywidualne, bądź organizację typu Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie) opłacają wystawiane przez Pana faktury za świadczenie usług nauczania języka polskiego jako obcego dla cudzoziemców. W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi nie spełniają definicji zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 26, 27 oraz 29 ustawy o VAT.

Powoływany już wcześniej przepis art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT, przewiduje zwolnienie tylko dla nauczania języków obcych. Jednakże sama ww. ustawa nie definiuje pojęcia „języka obcego”. Zatem w celu dokonania wykładni przedmiotowego przepisu należałoby się kierować definicjami słownikowymi. Zgodnie z treścią Słownika Języka Polskiego PWN słowo „obcy” definiowane jest jako „należące do innego państwa, właściwe jemu” oraz „nieznane komuś”. W konsekwencji tego język obcy może być rozumiany jako język wcześniej nieznany danemu odbiorcy bądź język, który nie jest właściwy dla mieszkańców danego kraju. Co więcej, również art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 672) wskazuje, że cudzoziemiec lub obywatel Polski na stałe zamieszkały za granicą może uzyskać urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego jako obcego po zdaniu egzaminu z języka polskiego jako obcego, zwanego dalej „egzaminem”.

A zatem przytoczone definicje słownikowe oraz przepisy znajdujące się w ustawie o języku polskim pozwalają stwierdzić, że dla cudzoziemców język polski uznawany jest jako język obcy, co w konsekwencji oznacza, że świadczone przez Pana usługi nauczania cudzoziemców języka polskiego mieszczą się w definicji „usługi nauczania języków obcych” zawartej w przedmiotowym art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT.

Tak jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, przedmiotowe usługi świadczy Pan również w formie zdalnej za pośrednictwem komunikatorów internetowych. A zatem należy zweryfikować czy w przypadku nauczania w formie zdalnej mamy do czynienia wciąż z usługami nauczania czy może wchodzą one już w zakres usług elektronicznych zdefiniowanych w art. 2 pkt 26 ustawy o VAT. Pojęcie „usług świadczonych drogą elektroniczną” zostało zdefiniowane w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona) (Dz. U. UE. L z 2011 r. Nr 77, str. 1 z późn. zm. dalej: „rozporządzenie 282/2011”). Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia 282/2011 do usług świadczonych drogą elektroniczną należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie ze względu na ich charakter jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

A zatem opisana w stanie faktycznym usługa nauczania języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców) w formie zdalnej, za pośrednictwem komunikatora internetowego nie spełnia przesłanek do zaliczenia jej jako usługi elektronicznej. Prowadzący podczas odbywających się zajęć zachowuje bezpośredni kontakt z uczestnikami tych lekcji i bez jego udziału dana usługa nie mogłaby zostać zrealizowana. W konsekwencji przedmiotowa usługa może zostać określona mianem usługi edukacyjnej, podlegającej zwolnieniu z VAT.

Stanowisko Pana znajduje również potwierdzenia w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego dla zbliżonych stanów faktycznych, a mianowicie w interpretacji z dnia 27 maja 2011 r. sygn. ILPP4/443-139/11-4/EWW, czy też interpretacji z dnia 8 lipca 2011 r. sygn. IPPP2/443-707/11-3/KAN.

Mając na uwadze przytoczone przepisy oraz indywidualne interpretacje prawa podatkowego dla zbliżonych stanów faktycznych uważa Pan, że świadczone przez Pana usługi nauczania cudzoziemców języka obcego (języka polskiego jako obcego dla danych odbiorców) są zwolnione z podatku od towaru i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 2 pkt 26 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach elektronicznych - rozumie się przez to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.

Na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011:

Do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011:

Ust. 1 obejmuje w szczególności:

a) ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;

b) usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;

c) usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;

d) odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;

e) pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);

f) usługi wyszczególnione w załączniku I.

Natomiast z art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011 wynika, że:

Ust. 1 nie ma zastosowania do:

a) usług nadawczych;

b) usług telekomunikacyjnych;

c) towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;

d) płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;

e) materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;

f) płyt CD i kaset magnetofonowych;

g) kaset wideo i płyt DVD;

h) gier na płytach CD-ROM;

i) usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;

j) usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);

k) usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;

l) hurtowni danych off-line;

m) usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;

n) usług centrum wsparcia telefonicznego;

o) usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;

p) konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;

q-s) (uchylone);

t) biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online;

u) zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.

Z kolei w punkcie 5 załącznika II do rozporządzenia 282/2011 dyrektywy 2006/112/WE wymienione zostały następujące usługi, które zalicza się do usług świadczonych drogą elektroniczną:

a) automatyczne nauczanie na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka, łącznie z klasami wirtualnymi, z wyjątkiem sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem;

b) ćwiczenia wypełniane przez ucznia on-line i sprawdzane automatycznie, bez udziału człowieka.

Brzmienie powołanych uregulowań wskazuje na to, że aby daną usługę uznać za usługę elektroniczną musi wystąpić sytuacja, w ramach której:

jej realizacja ma miejsce za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,

jej świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki,

jej wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe, a usługa ta nie jest objęta włączeniami zawartymi w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.

Zatem do „usług świadczonych drogą elektroniczną” nie wlicza się usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie), jak również usług edukacyjnych w sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem.

Natomiast usługi edukacyjne w sytuacji automatycznego nauczania na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka (łącznie z klasami wirtualnymi), oraz gdy ćwiczenia wypełniane są przez ucznia online i sprawdzane są automatycznie, bez udziału człowieka, zaliczane są do usług świadczonych drogą elektroniczną.

Podkreślenia wymaga, że rozporządzenie 282/2011 wyraźnie wskazuje jakie usługi edukacyjne są usługami elektronicznymi, a jakie nie są.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą „X”, której głównym przedmiotem jest nauka języków obcych (PKD 85.59.A Nauka języków obcych), w tym np. nauka języka angielskiego, niemieckiego czy również nauka obcokrajowców języka polskiego. Zajęcia nauczania cudzoziemców odbywają się w czasie rzeczywistym zarówno w formie stacjonarnej, jak i zdalnej za pośrednictwem komunikatorów internetowych, przy czym w przypadku zajęć zdalnych, prowadzący zachowuje bezpośredni kontakt z uczestnikami tych zajęć, a dany komunikator wykorzystywany jest jako proste narzędzie służące do komunikacji. Zajęcia nauczania cudzoziemców języka obcego (rozumianego jako nauczanie języka polskiego cudzoziemców, dla których jest on językiem obcym) do tej pory były prowadzone przez osobę zatrudnioną przez Pana na podstawie umowy zlecenie.

W świetle definicji zawartej w ww. rozporządzeniu nr 282/2011, jak również wskazanych w nim katalogów usług elektronicznych oraz usług wyłączonych z tej kategorii, a także mając na uwadze opis sprawy, należy stwierdzić, że świadczone przez osobę zatrudnioną przez Pana na podstawie umowy zlecenie usługinauczania języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców) w formie zdalnej, za pośrednictwem komunikatora internetowego, nie stanowią usług elektronicznych spełniających kryteria wskazane w punkcie 5 załącznika I do rozporządzenia 282/2011.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem, to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Z kolei, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c) finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy wskazania wymaga, że zawarte w tym przepisie zwolnienie od podatku jest najbardziej zawężone merytorycznie, ale jednocześnie nie zawiera żadnych ograniczeń podmiotowych. Skutkiem powyższego z zawartego w ww. przepisie zwolnienia od podatku VAT skorzystać mogą podmioty realizujące naukę języków obcych. Warto zwrócić uwagę, że przytoczony przepis nie precyzuje jakich języków obcych dotyczy zwolnienie, przez co wskazuje na ich szeroki katalog. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy obejmuje jednak usługi inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26, pkt 27 i pkt 29 ustawy.

Zatem w pierwszej kolejności zbadania wymaga, czy usługi nauczania języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców), prowadzone przez osobę zatrudnioną przez Pana na podstawie umowy zlecenie, nie stanowią usług wymienionych w tych punktach.

W konsekwencji, dla oceny tego, czy usługi nauczania języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców), prowadzone przez osobę zatrudnioną przez Pana na podstawie umowy zlecenie, są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

-czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub

-czy są to usługi w zakresie kształcenia świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze lub

-czy są to usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli lub

-czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

-czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub

-czy szkolenia finansowane są w całości ze środków publicznych.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego pozwala na stwierdzenie, że w odniesieniu do ww. usług nie może Pan korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż jak wynika z opisu sprawy nie świadczy Pan usług jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowywania. Ponadto, z okoliczności sprawy nie wynika, że świadczy Pan usług jako uczelnia, jednostka naukowa Polskiej Akademii Nauk, ani instytut badawczy.

W opisanym przypadku nie znajduje również zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, gdyż jak Pan wskazał we wniosku, świadczone usługi polegające na nauczaniu języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców) nie są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczonymi przez nauczycieli.

Ponadto, świadczona przez Pana usługa nie korzysta również ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ponieważ w opisie sprawy wskazał Pan, że nie uzyskał Pan akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dla przedmiotowych usług. Przedmiotowe usługi nie są w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem i nie mają na celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych. Ponadto formy i zasady przeprowadzania danych lekcji (usług nauczania języka polskiego jako obcego dla cudzoziemców) nie wynikają z odrębnych przepisów. Nie posiada Pan informacji o źródle finansowania przedmiotowych usług, a faktury wystawiane są na osoby indywidualne, bądź organizację typu Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie i to te podmioty (czyli osoby indywidualne bądź organizację typu Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie) opłacają wystawiane przez Pana faktury za świadczenie usług nauczania języka polskiego jako obcego dla cudzoziemców. Ponadto nie posiada Pan dokumentacji, która wskazywałaby na to, że źródłem finansowania przedmiotowych usług miałyby być środki publiczne.

Zatem, przedmiotowe usługi nauczania języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców), prowadzone przez osobę zatrudnioną przez Pana na podstawie umowy zlecenie, nie stanowią usług wymienionych w punktach 26, 27 i 29.

Skoro zatem wykluczono zastosowanie zwolnienia od podatku dla przedmiotowych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26, 27 i 29 ustawy, to należy przeanalizować czy do usługi nauczania języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców), prowadzonych przez osobę zatrudnioną przez Pana na podstawie umowy zlecenie, znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania określone w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy.

Wskazania wymaga, że niewątpliwie dla osób pochodzących z innego kraju niż Polska język polski stanowi język obcy.

Zatem, skoro świadczone przez Pana usługi nauczania cudzoziemców języka polskiego są usługami nauczania języków obcych, to tym samym spełnione zostały warunki dla zastosowania dla tych usług zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi nauczania języków, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29.

Ww. zwolnienie ma zastosowanie zarówno do usług świadczonych stacjonarnie oraz za pośrednictwem komunikatora internetowego.

W związku z tym, świadczone przez Pana ww. usługi nauczania języka obcego (polskiego jako obcego dla cudzoziemców) stacjonarnie oraz w formie zdalnej, za pośrednictwem komunikatora internetowego, prowadzone przez osobę zatrudnioną przez Pana na podstawie umowy zlecenie, korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Pana musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00