Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.344.2023.1.ANK

Czy do przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT należy wliczać całą kwotę otrzymaną przez Spółkę z tytułu realizacji obligacji emitowanych przez emitenta prywatnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, która dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT należy wliczać całą kwotę otrzymaną przez Spółkę z tytułu realizacji obligacji emitowanych przez emitenta prywatnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji … . Wnioskodawca jest zatem Spółką produkcyjną. Spółka posiada 4 wspólników, będących osobami fizycznymi. Wspólnicy Spółki posiadają nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o PIT. Udziałowcy nie posiadającą praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Spółka nie jest małym podatnikiem w rozumieniu Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej „Ustawa o CIT”). Wnioskodawca nie jest podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. Spółka, począwszy od września 2022 r. dokonała wyboru rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych wedle zasad określonych w Rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ryczałt od dochodów spółek” lub „Ryczałt”). W związku z powyższym Spółka złożyła zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym rozpoczęła opodatkowanie ryczałtem.

Mniej niż 50% przychodów Spółki z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

a)z wierzytelności,

b)z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

c)z części odsetkowej raty leasingowej,

d)z poręczeń i gwarancji,

e)z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f)ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

g)z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

W okresie, którego dotyczy wniosek Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym. Jednocześnie należy wskazać, że Spółka nie jest:

a)przedsiębiorstwem finansowym, o którym mowa w art. 15c ust. 16 ustawy o CIT,

b)instytucją pożyczkową w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim,

c)podatnikiem osiągającym dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT,

d)podatnikiem postawionych w stan upadłości lub likwidacji,

e)podatnikiem, który został utworzony:

-w wyniku połączenia lub podziału albo

-przez osoby fizyczne wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

-przez osoby fizyczne, jeżeli w roku podatkowym, w którym ten podatnik został utworzony, lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do tego podatnika wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku

f)podatnikiem, który:

-został podzielony przez wydzielenie, albo

-wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

- uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartości w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

- składniki majątku uzyskane przez nas w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia dokonania podziału albo wniesienia wkładu.

Ponadto Spółka nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. Spółka nie będzie w latach opodatkowania Ryczałtem od dochodów spółek sporządzała sprawozdania finansowego zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości.

Spółka poza swoim głównym przedmiotem działalności gospodarczej zajmuje się obrotem obligacjami na rynku wtórnym. Schemat działania Spółki wygląda następująco:

-Spółka dokonuje zakupu obligacji wyemitowanych przez podmiot prywatny od innego podmiotu, będącego bankiem,

-Spółka czeka na wykup obligacji przez emitenta, nie zbywając nabytych obligacji na rzecz innych podmiotów

-w momencie wykupu obligacji przez ich emitenta Spółka otrzymuje kwotę w wysokości wartości początkowej obligacji, zwiększonych o kwotę ich wykupu.

W konsekwencji Spółka osiąga przychód w kwocie nabycia obligacji powiększonej o kwotę wykupu, z czego jedynie kwota wykupu przez emitenta stanowi dochód Spółki z tytułu realizacji obligacji.

Wnioskodawca podkreśla, że jest spółką o charakterze produkcyjnym, a transakcje obligacyjne są w spółce dokonywane rzadko. Takie działania mają na celu jedynie ochronę wypracowanych zysków z działalności podstawowej Spółki przed inflacją. Wartość wykupu obligacji w ciągu roku nie przekracza 50% przychodów Wnioskodawcy. Spółka nie jest jednak pewna w jaki sposób na potrzeby ryczałtu od dochodów Spółek powinna wyliczać przychód z tytułu realizacji praw z tytułu obligacji, tj. czy powinna brać pod uwagę jedynie dyskonto, czy cały przychód z wykupu obligacji.

Pytanie

Czy do przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT należy wliczać całą kwotę otrzymaną przez Spółkę z tytułu realizacji obligacji emitowanych przez emitenta prywatnego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy do przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie należy wliczać całościowej kwoty otrzymanej z tytułu zbycia obligacji wyemitowanych przez podmiot prywatny, lecz jedynie kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wartością zbycia, a kwotą nabycia tych obligacji.

Zgodnie z treścią art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy o CIT:

Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

2) mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, (...)

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadza własnej definicji instrumentów finansowych. Z kolei z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2286 z późn. zm., dalej: „Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi”) instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są m.in. papiery wartościowe.

Z kolei z treścią art. 3 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o: papierach wartościowych - rozumie się przez to:

a) akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467, 1488, 2280 i 2436), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Jak wynika z powyższego, obligacje stanowią papiery wartościowe będące instrumentami finansowymi. Na pierwszy rzut oka wydaje się zatem, że cały przychód z tytułu realizacji obligacji będzie kwalifikowany na potrzeby warunku, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Zdaniem podatnika inny jest jednak cel omawianego przepisu.

Jak wskazuje Minister Finansów w „Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek”, który stanowi ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów objaśnienie podatkowe, o których mowa w art. 14a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa: „Wprowadzone w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT warunki dotyczące struktury przychodów mają w zamierzeniu ograniczać możliwość korzystania z nowej formy opodatkowania tym podmiotom, które nie prowadzą aktywnej działalności gospodarczej, a swoje dochody opierają na pasywnych źródłach przychodów”.

Co więcej, zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy z dnia 30 września 2020 r. – o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 643) wprowadzone warunki dotyczące między innymi struktury przychodów mają w zamierzeniu ograniczać możliwość korzystania z Ryczałtu od dochodów spółek tym podmiotom, które nie prowadzą rzeczywistej działalności gospodarczej. Jak wynika z uzasadnienia: „Warunek dotyczący udziału przychodów pasywnych w przychodach ogółem będzie stosowany od roku następującego po roku rozpoczęcia działalności przez podatnika (jeśli rokiem poprzedzającym wybór ryczałtu jest rok rozpoczęcia tej działalności). Celem wprowadzenia tego warunku jest ograniczenie możliwości korzystania z opodatkowania ryczałtem przez podmioty nieprowadzące aktywnej działalności gospodarczej, ale nakierowane na czerpanie przychodów głównie z pasywnych źródeł przychodów”.

Sformułowanym w uzasadnieniu projektu ustawy celem ustawodawcy było stworzenie alternatywnej metody opodatkowania spółek. Ustawodawca zdecydował się określić warunki stosowania ryczałtu w taki sposób, że wyłączył z grona podmiotów uprawnionych takie, które uzyskują przychody głównie z pasywnych źródeł przychodów.

Po tak dokonanej analizie ww. źródeł można wnioskować, że nie było przy tym celem ustawodawcy wyłączenie z grona podmiotów uprawnionych takich spółek, które zawierają dodatkowo transakcje o charakterze pasywnym. Jeżeli bowiem ograniczenie dotyczyć ma podmiotów osiągających dominujący dochód pasywny, to zastosowanie ograniczenia powinno odnosić się do podmiotów, których osiąganie dochodu pasywnego jest działalnością podstawową, a nie jedynie ich działalnością dodatkową.

W przypadku Wnioskodawcy, jego podstawowym dochodem są wpływy uzyskane z tytułu sprzedaży aparatury rozdzielczej i sterowniczej energii elektrycznej, tj. z działalności produkcyjnej. Dochody uzyskane z tytułu realizacji obligacji stanowią jedynie marginalną część dochodu Spółki. Realny dochód z realizacji obligacji nabytych na rynku wtórnym, w proporcji do wysokości przychodu z tego tytułu (przychód - koszty) wynosi kilka procent. Stąd też nabywanie obligacji z rynku wtórnego, a następnie ich realizacja, może poważnie wpływać na wysokość wykazywanego przychodu Spółki, lecz realnie dochód z tego tytułu jest marginalny w porównaniu z dochodami osiąganymi z działalności podstawowej.

W interpretacjach ogólnych przepisów podatkowych wskazuje się na konieczność stosowania zintegrowanej wykładni językowej, systemowej i celowościowej przepisów prawa podatkowego, która wynika z art. 217 Konstytucji RP (por. również Wyrok NSA z dnia 26 października 2021 r., sygn. akt II FSK 823/21).

W analizowanej sytuacji ograniczenie się do literalnej wykładni przepisów art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której podmiot zawierający transakcje mające jedynie na celu zabezpieczenie środków przed utratą wartości, straciłby prawo do opodatkowania ryczałtem w następstwie własnej racjonalności ekonomicznej.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że do przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie należy wliczać całej kwoty otrzymanej przez Spółkę z tytułu realizacji obligacji emitowanych przez emitenta prywatnego, lecz jedynie kwotę osiągniętego z tego tytułu dochodu (dyskonto).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa wątpliwości odnośnie spełnienia warunku z art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy o CIT w związku z realizacją obligacji opisanych we wniosku). Zatem, inne kwestie w tym pozostałe warunki dotyczące opodatkowania ryczałtem wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Od 2021 r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają możliwość wyboru formy opodatkowania jaką jest ryczałt od dochodów spółek. Ten sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia m.in. łącznie następujące warunki mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

a)z wierzytelności,

b)z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

c)z części odsetkowej raty leasingowej,

d)z poręczeń i gwarancji,

e)z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f)ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

g)z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 646 ze zm.):

Instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są papiery wartościowe.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi:

Ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1467, 1488, 2280 i 2436), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Zatem, co również stwierdza Wnioskodawca, obligacje stanowią papiery wartościowe będące instrumentami finansowymi.

Należy zauważyć, że podatnik, aby móc wybrać formę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest zobowiązany łącznie spełnić wszystkie warunki określone w powołanym wyżej przepisie art. 28j ust. 1 ustawy CIT. Przy czym warunki te podatnik musi spełniać w każdym okresie korzystania z tej formy opodatkowania.

Wskazane w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, warunki dotyczące struktury przychodów mają w zamierzeniu ograniczać możliwość korzystania z nowej formy opodatkowania tym podmiotom, które nie prowadzą aktywnej działalności gospodarczej, a swoje dochody opierają na pasywnych źródłach przychodów.

Należy wskazać, że główną funkcją wprowadzania do obrotu papierów dłużnych jest pozyskanie kapitału przez emitenta i odpowiednie ulokowanie nadwyżek finansowych przez nabywającego. Innymi słowy, emisja dłużnych papierów wartościowych stanowi jedną z metod pozyskiwania zewnętrznych źródeł finansowania działalności emitenta. Mogą mieć one różne podstawy prawne, a w związku z tym można wśród nich wyróżnić: weksle inwestycyjne, obligacje, bony komercyjne, bony handlowe, itd.

Analizując przypadek zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy o CIT w odniesieniu do opisanych we wniosku (obligacji wyemitowanych przez podmiot prywatny) zasadne jest powołanie przepisów ustawy z dnia 15 stycznia 2015 roku o obligacjach (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2244, dalej: „ustawa o obligacjach”).

Zgodnie z art. 2 ustawy o obligacjach:

Obligacje mogą emitować:

1) osoby prawne, w tym osoby prawne mające siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

a) prowadzące działalność gospodarczą lub

b) utworzone wyłącznie w celu przeprowadzenia emisji obligacji,

2) osoby prawne upoważnione do emisji obligacji na podstawie odrębnych ustaw,

3) spółki komandytowo-akcyjne,

4) spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa,

5) gminy, powiaty oraz województwa, zwane dalej „jednostkami samorządu terytorialnego”, a także związki tych jednostek oraz jednostki władz regionalnych lub lokalnych innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej,

6) instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub Narodowy Bank Polski, lub przynajmniej jedno z państw należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), lub bank centralny takiego państwa, lub instytucje, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy regulujące działalność takich instytucji na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i zawierające stosowne postanowienia dotyczące emisji obligacji

- zwane dalej „emitentami”.

W myśl art. 3 pkt 1 i 2 ustawy o obligacjach:

Przepisy ustawy nie mają zastosowania do obligacji emitowanych przez:

1) Skarb Państwa;

2) Narodowy Bank Polski.

Stosowanie do art. 4 ust. 1 ustawy o obligacjach:

Obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji, zwanego dalej „obligatariuszem”, i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia.

Z kolei stosownie do art. 13 ustawy o obligacjach:

Za zobowiązania wynikające z obligacji emitent odpowiada całym swoim majątkiem.

W myśl art. 17 ust. 1 ustawy o obligacjach:

Obligacje mogą być imienne albo na okaziciela.

W wyniku emisji obligacji emitent uzyskuje, często długoterminowe, źródło finansowania swojej działalności, nabywca zaś lokuje środki pieniężne w celu uzyskania korzyści o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym. Istota tych papierów polega bowiem na tym, że emitent poprzez sprzedaż uzyskuje od nabywców określoną kwotę pieniężną, którą jest zobowiązany zwrócić w terminie oznaczonym na danym papierze wartościowym (w sposób i w terminach określonych w warunkach emisji) oraz zapłacić nabywcy papieru wartościowego, określoną kwotę dyskonta lub procent za korzystanie z pieniędzy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca poza głównym przedmiotem działalności (…), zajmuje się obrotem obligacjami na rynku wtórnym. Wnioskodawca dokonuje zakupu obligacji wyemitowanych przez podmiot prywatny od innego podmiotu, będącego bankiem. Wnioskodawca nie zbywa nabytych obligacji na rzecz innych podmiotów, tylko czeka na wykup obligacji przez emitenta.

Istotą problemu jest ustalenie jaka wartość powinna być przyjęta jako przychód z tytułu realizacji praw z obligacji, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy o CIT, tj. czy przychód stanowi cała kwota otrzymana przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji obligacji emitowanych przez emitenta prywatnego, czy jedynie kwota osiągniętego z tego tytułu dochodu (dyskonta).

Należy zauważyć, że co prawda Wnioskodawca jako element zdarzenia przyszłego zawiera stwierdzenie, że „mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług stanowią przychody pasywne, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT” oraz, że „wartość wykupu obligacji w ciągu roku nie przekracza 50% przychodów wnioskodawcy”, jednakże końcowo zaznacza, że nie jest pewny czy na potrzeby tego przepisu za przychód powinien przyjmować całą kwotę uzyskaną z tytułu wykupu obligacji czy jedynie dyskonto.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie warunki wymienione w tym przepisie. Jeden z nich, wymieniony w pkt 2, zawiera wymóg, aby mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodziło ze ściśle wymienionych w tym przepisie tytułów, wśród których ustawodawca zawarł przychody ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych (pkt 2 lit. f).

Zgodnie z powołaną powyżej definicją zawartą w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi - instrumentami finansowymi są papiery wartościowe. Do tej kategorii zaliczane są m.in. obligacje, co wynika z art. 3 pkt 1 lit. a ww. ustawy oraz art. 4 ust. 1 ustawy o obligacjach.

Jak wynika z treści wniosku, sformułowane przez Wnioskodawcę wątpliwości dotyczą obligacji dyskontowych (zerokuponowych). „Obligacje o kuponie zerowym (coupon bonds) polegają na tym, że są od razu emitowane z dyskontem w stosunku do ich wartości nominalnej. Nabywca płaci więc za obligację jej wartość nominalną, pomniejszoną o należne w przyszłości oprocentowanie. Wartość nominalna podlega natomiast jednorazowej spłacie dopiero w momencie wykupu obligacji, kryjąc w sobie skapitalizowane oprocentowanie pod postacią dyskonta, które stanowi różnicę pomiędzy wartością nominalną a niższą od niej ceną emisyjną obligacji.” (Prawo papierów wartościowych. System Prawa Prywatnego. Tom 19; red. prof. dr hab. Andrzej Szumański, rok 2006).

Z powyższego wynika, że w momencie wykupu obligacji przez ich emitenta obligatariusz otrzymuje kwotę nominalną obligacji, która zawiera w sobie wynagrodzenie w postaci dyskonta.

W wyniku wykupu obligacji przez ich emitenta, dochodzi do realizacji praw z obligacji, tj. Wnioskodawca otrzymuje wartość nominalną obligacji, której element stanowi dyskonto. Wobec powyższego, Wnioskodawca ustalając strukturę przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, wśród których należy ująć też przychody wymienione w lit. f, powinien uwzględnić całą kwotę otrzymaną z tytułu realizacji prawa, jakim jest wierzytelność przysługująca wnioskodawcy jako obligatariuszowi wobec emitenta wynikająca ze zobowiązania emitenta do wykupu obligacji w ustalonym terminie. Należy bowiem podkreślić, że w przepisie art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f ustawodawca wyraźnie wskazuje na przychody osiągnięte ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, a nie na dochody, czyli różnicę pomiędzy przychodami a kosztami.

Uzasadnienie Wnioskodawcy dla uwzględnienia kwoty samego dyskonta nie znajduje więc potwierdzenia w wykładni literalnej, która tylko wyjątkowo może być pominięta i zastąpiona np. wykładnią celowościową, przy czym argumenty Wnioskodawcy również nie uzasadniają tego rodzaju wykładni. Wskazanie na uzasadnienie do projektu ustawy z dnia 20 września 2020 r., w którym wskazuje się, że ograniczenie w korzystaniu z uproszczonej formy opodatkowania, jaką jest ryczałt od dochodów spółek, ma dotyczyć podatników uzyskujących głównie przychody ze źródeł pasywnych pomija istotną okoliczność opisu stanu faktycznego, w której Wnioskodawca wprost stwierdza, że poza głównym przedmiotem działalności zajmuje się „obrotem obligacjami na rynku wtórnym”. Takie stwierdzenie trudno powiązać z innym stwierdzeniem, że transakcje obligacyjne mają na celu jedynie ochronę wypracowanych zysków przed inflacją. Bez znaczenia jest również argument, że transakcje tego typu są dokonywane rzadko. Dla oceny spełnienia warunków z art. 28j ust. 1 pkt 2 znaczenie ma nieprzekroczenie wskaźnika 50% wysokości przychodów wymienionych w tym przepisie, a nie częstotliwość osiągania tych przychodów.

Reasumując, Państwa stanowisko - że do przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie należy wliczać całościowej kwoty otrzymanej z tytułu zbycia obligacji wyemitowanych przez podmiot prywatny, lecz jedynie kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wartością zbycia, a kwotą nabycia tych obligacji – należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00