Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 24 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.313.2019.7.S.DP

Prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 15 maja 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 kwietnia 2023 r. sygn. akt I FSK 337/20 (zwrot akt – 26 czerwca 2023 r.); i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 czerwca 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 maja 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Uzupełnili go Państwo 21 lipca 2019 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji sprzętu elektrycznego i oświetleniowego, produkcji wyrobów z drewna, obróbki metali oraz handlu meblami. Spółka od dnia 14 marca 2011 r. jest podatnikiem VAT czynnym.

Przy prowadzeniu działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje poniżej opisany samochód o masie całkowitej niższej niż 3,5 tony, do celów związanych wyłącznie z działalnością gospodarczą, tj.: samochód ciężarowy marki (...), rok nabycia 2017, ilość miejsc łącznie z miejscem dla kierowcy - 2, dopuszczalna masa całkowita 3.500 kg, masa własna 2.090 kg, dopuszczalna ładowność 1.202 kg. Przedmiotowy samochód jest używany przez Spółkę w oparciu o umowę leasingu operacyjnego. Dla ww. pojazdu Spółka uzyskała zaświadczenie (VAT-1) z okręgowej stacji kontroli pojazdów, że spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, które to zaświadczenie zostało wpisane w dniu 4 marca 2019 roku do dowodu rejestracyjnego niniejszego pojazdu ze wskazaniem symbolu VAT-1.

W pozycji „J” dowodu rejestracyjnego ww. samochodu ciężarowego znajduje się informacja, że pojazd jest oznaczony symbolem N1. Wskazany wyżej samochód to pojazd samochodowy, inny niż samochód osobowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy.

W dniach 15-31 stycznia oraz 18-21 lutego 2019 r. w Spółce przeprowadzone zostały czynności sprawdzające przez pracowników Urzędu Skarbowego. W trakcie czynności sprawdzających zakwestionowano możliwość odliczenia przez Spółkę 100% VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa i opłat leasingowych do ww. samochodu. Jako przyczynę braku możliwości dokonania 100% odliczenia organ wskazał, iż dla ww. pojazdu Spółka nie dokonała zawiadomienia na druku VAT-26 zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej VATu), a ponadto fakt, że do dnia 20 lutego 2019 r. Spółka nie posiadała dodatkowego badania technicznego potwierdzającego prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego.

Pytanie

Czy w zaistniałym stanie faktycznym, w sytuacji, w której Spółka uzyskała dodatkowe badanie techniczne i zaświadczenie VAT-1 dopiero w dniu 4 marca 2019 r., Spółce przysługiwało prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa i opłat leasingowych dotyczących samochodu ciężarowego marki (...) przed dniem 4 marca 2019 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje prawo do 100% odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją przedmiotowego samochodu, w tym również wydatków poniesionych przed dniem przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego potwierdzonego stosownym zaświadczeniem i wpisem w dowodzie rejestracyjnym. Będący przedmiotem wniosku samochód służy Spółce wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT i jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Ponadto, przepisy ustawy o VAT nie wskazują, że brak odpowiednich adnotacji w dowodzie rejestracyjnym dyskwalifikuje samochód z prawa do odliczenia 100% podatku. Tym samym, posiadając samochód, który fizycznie spełnia wymagane warunki, Spółka jest uprawniona do odliczenia 100% VAT również za okres, w którym nie posiadała jeszcze odpowiedniego wpisu w dowodzie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że od wydatków związanych z samochodami osobowymi przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego, natomiast powyższe ograniczenie nie dotyczy samochodów wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Stosownie do treści art. 86a ust. 4 VATu, za takie uznawane są:

1)pojazdy, których sposób wykorzystywania przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, lub

2)pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W VAT określono szczególną kategorię pojazdów uprzywilejowanych, które ze względu na swoje cechy konstrukcyjne uznawane są za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Zgodnie z treścią art. 86a ust. 9 VATu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2 należą: pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy van lub z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków.

Nie ulega wątpliwości, iż samochód ciężarowy marki (...) spełnia ww. przesłanki i jest pojazdem samochodowym posiadającym jeden rząd siedzeń, sklasyfikowanym do podrodzaju: wielozadaniowy, tj. spełniał warunki wymienione w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a VATu, a więc jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 VATu, tj. pojazdem, którego konstrukcja wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 sierpnia 2014 r., nr ITPP2/443-607/14/KT - pojazdy samochodowe mające jeden rząd siedzeń, sklasyfikowane do podrozdziału: wielozadaniowe, to znaczy spełniające warunki wymienione w art. 86a ust. 4 pkt 2 w zw. z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a VATu w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., są pojazdami, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Prawo do 100% odliczenia VAT przy używaniu samochodów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a VATu potwierdza także interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 października 2014 r. nr ITPP2/443-866/14/AP.

Należy wskazać, iż od wydatków na pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne, podatnik może odliczyć 100% VAT. Zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 VATu, spełnienie wymogów do odliczenia 100% VAT przez dany pojazd stwierdza się na podstawie właściwych informacji w dokumentach. Należy wskazać, że przepisy VATu nie określają żadnych terminów do wykonania tego badania jako warunku skorzystania z prawa do odliczenia całej kwoty VAT. Oznacza to, że badanie to potwierdzić ma jedynie fakt, iż pojazd spełnia warunki, o których mowa w art. 86a ust. 9 VATu.

Jednocześnie przepisy nie wskazują, że brak odpowiednich adnotacji dyskwalifikuje samochód z prawa odliczenia pełnego VAT. Tym samym, posiadając samochód, który fizycznie spełnia wymagane warunki, można odliczyć VAT, nawet przy braku odpowiedniego wpisu w dowodzie.

Zdaniem Spółki, to warunki pojazdu są kluczowe dla VAT, nie zaś formalne potwierdzenie w postaci wpisu w dowodzie rejestracyjnym. Prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie również szeregu orzeczeń wydanych przez sądy administracyjne, przytoczonych poniżej.

WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 17 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Ol 54/16 wyjaśnił, że nabyte nowe samochody nieużywane oraz nieprzerabiane posiadają od momentu zakupu określone parametry techniczne, bez względu na datę przeprowadzenia badania technicznego. Także WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Po 1073/15, uznał, że przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego nie jest warunkiem, którego niedopełnienie lub spełnienie z opóźnieniem skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia VAT, skoro cechy konstrukcyjne pojazdu wskazują, że może on być wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast, WSA w Łodzi w wyroku z dnia 19 października 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 448/17, wyjaśnił, że konstrukcja art. 86a ust. 9 i ust. 10 jest taka, że ustawodawca odrębnie określił wymogi, które powinien spełniać pojazd, a więc wymogi o charakterze materialnym, co do konstrukcji pojazdu, aby możliwe było pełne odliczenie VAT i odrębnie określił sposób stwierdzenia, czyli wykazania, że pojazd spełnia takie właśnie wymogi. W poszczególnych przepisach wyraźnie zostało wskazane, że spełnienie wymogów dotyczących konstrukcji pojazdu stwierdza się na podstawie badania technicznego, zaświadczenia i wpisu w dowodzie rejestracyjnym, co oznacza, że to badanie techniczne, zaświadczenie i wpis nie są wymogami, od których zależy możliwość odliczenia pełnego podatku naliczonego. Dodatkowo Sąd podkreślił, że ustawodawca przewidział, że w wypadku stwierdzenia spełniania przez pojazd konkretnych wymogów ustawowych poprzez wykonanie badania technicznego, wydanie zaświadczenia i dokonanie wpisu w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, i następnie wprowadzenia w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych powodujących, że pojazd nie spełnia już tych wymogów, podatnik traci uprawnienie do pełnego odliczania podatku naliczonego niezależnie od posiadania zaświadczeń i wpisów, co jego zdaniem oznacza, że uprawnienie takie jest w sposób oczywisty związane z posiadaniem przez pojazd cech konstrukcyjnych, a nie spełnieniem wymogów o charakterze tylko formalnym (wykonaniem badania technicznego, posiadaniem zaświadczenia i wpisu w dowodzie rejestracyjnym). Należy więc przyjąć, że to cechy konstrukcyjne pojazdu determinują możliwość pełnego odliczenia VAT.

Stanowisko Spółki potwierdza także orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z dnia 7 czerwca 2018 r. (sygn. akt I FSK 965/16) NSA wskazał, że o prawie do dokonywania odliczenia 100% podatku VAT, dzięki uznaniu za pojazd samochodowy wykorzystywany wyłącznie do wykonywania działalności gospodarczej podatnika, decyduje posiadanie przez pojazdy samochodowe określonych przepisami cech. Skoro cechy konstrukcyjne pojazdu wskazują, że może być wykorzystywany wyłącznie do wykonywania działalności gospodarczej, należy przyjąć, że nałożenie na podatnika obowiązku wynikającego z art. 86a ust. 10 ustawy o VAT, tj. wykonania dodatkowego badania technicznego, ma na celu umożliwieniu podatnikowi wykazania spełnienia wymagań określonych w art. 86a ust. 9 ustawy, a nie jest warunkiem dającym uprawnienie do pełnego odliczenia VAT z tytułu wydatków związanych z tym pojazdem. Zdaniem NSA, potwierdzenie cech konstrukcyjnych pojazdu, które wykluczają jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, powinno być traktowane jako środek dowodowy do wykazania wymaganych cech pojazdu, a nie jako warunek, którego niespełnienie powoduje pozbawienie podatnika prawa do pełnego odliczenia podatku VAT.

Pojazdy samochodowe z zaświadczeniem VAT-1 są objęte prawem do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z zakupem paliwa, bieżącą eksploatacją oraz ich najmem bądź leasingiem. W przypadku samochodu spełniającego wymogi VAT-1 nie ma wymogu składania informacji VAT-26 oraz prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przypadku samochodu sklasyfikowanego w dowodzie rejestracyjnym jako VAT-1 użytkowanie w ramach umowy leasingu daje 100 % prawo do odliczenia VAT.

Reasumując powyższe rozważania Spółka stoi na stanowisku, że w świetle orzecznictwa oraz przepisów ustawy o VAT, to warunki pojazdu są kluczowe dla VAT, nie zaś formalne potwierdzenie w postaci wpisu w dowodzie rejestracyjnym. A zatem, Spółka, w celu odliczenia 100% VAT, nie była zobowiązana poddać pojazdu dodatkowemu badaniu technicznemu przeprowadzonemu przez okręgową stację kontroli pojazdów w określonym terminie. Przepisy ustawy o VAT nie zawierają normy, która wiązałaby prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z terminem uzyskania zaświadczenia i wpisu w dowodzie rejestracyjnym. Zaświadczenie i wpis są tylko potwierdzeniem, że dany samochód spełnia wymogi określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 VATu, o czym świadczy wprost zapis art. 86a ust. 10 pkt 1 VATu. W tym miejscu Spółka ponownie wskazała, że uzyskała zaświadczenie i wpis w dowodzie rejestracyjnym przedmiotowego pojazdu w dniu 4 marca 2019 r.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 19 lipca 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0115-KDIT1-2.4012.313.2019.1.AGW, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 25 lipca 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

20 sierpnia 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. Skarga wpłynęła do mnie 23 sierpnia 2019 r.

Wnieśli Państwo o:

1.uchylenie w całości zaskarżonej interpretacji,

2.zasądzenie od Organu na rzecz Skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę na interpretację - wyrokiem z 13 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 565/19.

Wnieśli Państwo skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 21 kwietnia 2023 r. sygn. akt I FSK 337/20:

  • uchylił zaskarżony wyrok w całości
  • uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 lipca 2019 r. znak 0115-KDIT1-2.4012.313.2019.1.AGW.

Zwrot akt po prawomocnym rozstrzygnięciu sprawy nastąpił  26 czerwca 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

  • uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
  • ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które Przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.:

  • odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
  • towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Definicja pojazdu samochodowego zawarta jest w art. 2 pkt 34 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony.

Art. 86a ust. 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Art. 86a ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Art. 86a ust. 9 ustawy:

Do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3)pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a)agregat elektryczny/spawalniczy,

b)do prac wiertniczych,

c)koparka, koparko-spycharka,

d)ładowarka,

e)podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f)żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Art. 86a ust. 12 ustawy:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Art. 86a ust. 13 ustawy:

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane m.in. z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. W szczególności są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, czyli wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny. W tej grupie pojazdów mieszczą się pojazdy samochodowe inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i które klasyfikowane są na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Z wniosku wynika, że będący przedmiotem Państwa zapytania samochód ciężarowy marki (...) jest pojazdem, którego konstrukcja, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Uzyskali Państwo zaświadczenie, o którym stanowi art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy i na jego podstawie dokonano odpowiedniego wpisu w dowodzie rejestracyjnym, przy czym uzyskali Państwo dodatkowe badanie techniczne i zaświadczenie VAT-1 dopiero w dniu 4 marca 2019 r.

Sformułowali Państwo wątpliwości, czy przysługiwało Państwu prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa i opłat leasingowych dotyczących samochodu ciężarowego marki (...) przed dniem 4 marca 2019 r.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpatrując Państwa sprawę, odwołał się m.in. do wyroku NSA z 7 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 965/16:

W powyższym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, „że warunkiem zastosowania pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego jest spełnienie określonych cech konstrukcyjnych pojazdu, które potwierdza badanie techniczne i wpis do dowodu rejestracyjnego. Badanie techniczne i wpis to wymóg jedynie formalny, dowodowy, potwierdzający ich istnienie, ale nie samoistnie kreujący prawo do odliczenia”.

Odnosząc się do Państwa sprawy, NSA wskazał, że:

(…) zarówno dodatkowe badanie techniczne, przeprowadzone przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz odpowiednia adnotacja o spełnieniu tych wymagań w dowodzie rejestracyjnym pojazdu (art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT) nie mają charakteru konstytutywnego.

Z wykładni językowej art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że „stwierdzenie spełnienia wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9” ma deklaratywny charakter i nie powoduje, że ta cecha powstaje. Prawo do odliczenia podatku należnego związane jest bowiem nie z odpowiednim wpisem w dowodzie rejestracyjnym czy wynikiem badania technicznego ale z cechami danego pojazdu, które samoistnie wskazują na wykorzystywanie pojazdu do celów działalności gospodarczej.

Zasadne w tym zakresie jest stanowisko podniesione przez skarżącą spółkę w uzasadnieniu skargi kasacyjnej, że „badanie potwierdza jedynie fakt, iż pojazd spełnia warunki, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT”, a potwierdzenie „tych warunków jest kluczowe dla VAT, a nie zaś formalne potwierdzenie w postaci wpisu w dowodzie rejestracyjnym”.

W uzupełnieniu powyższej argumentacji, NSA zwrócił uwagę na treść art. 86a ust. 12 i 13 ustawy:

Oba te przepisy dotyczą pojazdów samochodowych, o których stanowi art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, wykorzystywanych przez podatników wyłącznie do działalności gospodarczej, dla których są oni obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

W przepisach tych chodzi o „pojazdy samochodowe uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą”.

Wówczas - jak wynika z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT - podatnicy mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację (art. 86a ust. 13 ustawy o VAT).

NSA zaznaczył, że powyższe wymogi nie dotyczą pojazdów samochodowych, o których stanowi art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, i podkreślił, że:

W odniesieniu do tych pojazdów - jak już odnotowano - spełnienie wymagań określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT).

Dla tej kategorii pojazdów ustawodawca nie przewidział swoistej „sankcji” z art. 86a ust. 13 ustawy o VAT, dotyczącej pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, dla których są podatnicy obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, polegającej na przyjęciu, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia dokonania odpowiedniego wpisu w dowodzie rejestracyjnym.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że jako podatnik podatku od towarów i usług  mają Państwo prawo do obniżenia podatku należnego o 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem pojazdu samochodowego spełniającego warunki przewidziane w art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z ust. 9 ustawy oraz od wydatków związanych z jego eksploatacją także za okres od dnia jego nabycia do dnia dokonania odpowiedniego wpisu w dowodzie rejestracyjnym, jeżeli w okresie użytkowania:

  • nie dokonywano w tym pojeździe żadnych zmian, w wyniku których przestał on spełniać wymagania, o których stanowi art. 86a ust. 9 pkt 1 lub 2 ustawy o VAT oraz
  • przez cały czas pojazd był użytkowany tylko w działalności gospodarczej do celów czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Państwa stanowisko jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00