Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.190.2023.1.JJ

Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z przebudową targowiska miejskiego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do obniżenia podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pod nazwą „(...)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (...) (zwana dalej: Gminą lub Wnioskodawcą) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Wnioskodawca realizuje inwestycję pn. „(...)” (zwana dalej: inwestycja, zadanie).

Planowany zakres inwestycji obejmuje:

  • przebudowę nawierzchni - dróg wewnętrznych, chodników dla pieszych, stanowisk postojowych, wybiegu dla koni;
  • budowę wiat handlowych, wiat wystawienniczych, wiat dla koni, budynku toalet, wewnętrznych linii zasilających WLZ, kablowej sieci oświetlenia terenu, instalacji elektrycznych wewnątrz projektowanych budynków: sanitariatu i wiat, instalacji fotowoltaicznej (PV), przyłącza wodociągowego i przyłącza kanalizacji sanitarnej do budynku toalet.

Gmina pozostanie właścicielem wytworzonej infrastruktury oraz gruntu, objętego planowaną inwestycją. Po zakończeniu inwestycji Wnioskodawca nie przewiduje oddania przebudowanego targowiska miejskiego przy ul. (...) w (...), jak również powstałych wiat handlowych, wystawienniczych oraz wiat dla koni w najem, dzierżawę lub zawarcia innego rodzaju umów cywilnoprawnych.

Celem projektu jest zapewnienie infrastruktury handlowej i rozwoju lokalnej przedsiębiorczości na terenie gminy i miasta (...) poprzez przebudowę targowiska miejskiego. Przedsięwzięcie wpłynie pozytywnie na poprawę konkurencyjności producentów rolnych, zwiększenie dostępności powierzchni handlowych oraz promocję producentów rolnych i ich produktów na rynkach lokalnych.

Mając na celu realizację przedmiotowego zadania Gmina złożyła wniosek w konkursie ogłoszonym w maju 2021 r. przez Urząd Marszałkowski Województwa (...) w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 - 2020, Działanie VII. Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich, Poddziałanie 7.4 Wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszanie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji, kultury i powiązanej infrastruktury, Typ operacji 7.4.2 Inwestycje w targowiska lub obiekty budowlane przeznaczone na cele promocji lokalnych produktów.

Projekt ma być realizowany jako refundacja poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków obejmujących realizację inwestycji. Wnioskodawca nie przewiduje wydatków na inspektora nadzoru. Faktury związane z zakupem towarów i usług w ramach realizacji inwestycji, objętej zakresem niniejszego wniosku, zostaną wystawione na Gminę.

Wnioskodawca planuje, że inwestycja zostanie zrealizowana do 30 czerwca 2023 r.

Na obecnym etapie realizacji zadania, Gmina podpisała umowę z Urzędem Marszałkowskim Województwa (...) o dofinansowanie dla ww. inwestycji. Ponadto 23 grudnia 2022 r. została podpisana umowa z wykonawcą projektu i obecnie następuje jego realizacja.

W ocenie Wnioskodawcy przewidziane do realizacji zadanie należy do zadań własnych gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.) - podstawa prawna działania: art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy: zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty obejmujące sprawy targowisk i hal targowych.

Obecnie bowiem na terenie objętym projektem znajdują się wiaty targowe, które są w złym stanie technicznym. Poprzez brak dostępu do instalacji sanitarnych i niską estetykę obszaru potencjał miejsca nie jest w pełni wykorzystywany przez lokalną społeczność, tym samym nie spełnia swojego przeznaczenia.

Istotnym elementem jest fakt, że miejscowi producenci wyrobów regionalnych otwierają pojedyncze stoiska w centrum miasta co sprawia, że handel jest rozproszony i w konsekwencji utrudniony, a także zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego.

Realizacja projektu ma na celu przebudowę i zagospodarowanie zdegradowanego obszaru, który będzie dostępny dla lokalnych mieszkańców i osób odwiedzających Gminę. Obszar zyska nowe funkcje społeczne i gospodarcze. W ocenie Wnioskodawcy, (...) sprzyjać będzie poprawie warunków prowadzenia sprzedaży. Przyczyni się do zainteresowania udostępnionymi miejscami handlowymi wśród osób prowadzących sprzedaż w takiej formie handlu, w tym rolników sprzedających produkty z własnych gospodarstw rolnych, jak również do promocji lokalnych produktów.

Należy także podkreślić, iż obecnie Gmina nie pobiera czynszu za wynajem powierzchni handlowych i nie ma zawartych umów cywilnoprawnych, w tym umów najmu, dzierżawy z osobami dokonującymi sprzedaży na targowisku miejskim.

Po zakończeniu realizacji przedmiotowej inwestycji Gmina nadal nie będzie zawierała umów cywilnoprawnych oraz nie będzie pobierała czynszu za wynajem powierzchni handlowych oraz wystawienniczych, w tym będących pod zadaszeniem (wiaty handlowe i wystawiennicze oraz wiaty dla koni). Nie przewiduje się także opłat z tytułu korzystania z toalety.

Wnioskodawca wskazuje, że jedyną przewidywaną formą odpłatności z tyt. prowadzonego handlu jest opłata targowa od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach na terenie Gminy (...).

Działając bowiem na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 70) Rada Miejska w (...) uchwałą nr (...) z 1 grudnia 2015 r. wprowadziła opłatę targową, która pobierana jest od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach, w rozumieniu tej ustawy.

Celem realizacji planowanej inwestycji nie jest jednak pobieranie opłaty targowej, a poprawa jakości życia mieszkańców poprzez wprowadzenie nowych funkcji pozwalających na ożywienie społeczne i gospodarcze (poprawa zaopatrzenia w lokalne produkty, rozwój małej przedsiębiorczości handlowej, przyrost miejsc pracy), integracja społeczna wskutek stworzenia atrakcyjnej i aktywnej lokalnej przestrzeni publicznej, poprawa estetyki przestrzeni. Przewiduje się również poprawę konkurencyjności producentów rolnych, zwiększenie dostępności powierzchni handlowych oraz promocję producentów rolnych i ich produktów na rynkach lokalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata targowa jest zobowiązaniem podatkowym wynikającym z prowadzenia sprzedaży na terenie Gminy i nie wynika z korzystania z samego targowiska. Pobieranie danin publicznych w ogóle nie mieści się w pojęciu wykorzystywania nieruchomości. Ich pobór nie jest również w żaden sposób związany z wydatkami na prowadzenie targowiska.

Reasumując, w ocenie Gminy towary i usługi nabywane w ramach realizowanego zadania polegającego na przebudowie targowiska miejskiego przy ul. (...) w (...) nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Na terenie przebudowanego targowiska Gmina nie będzie prowadziła działalności generującej dochody. Teren targowiska po przebudowaniu będzie natomiast wykorzystywany do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z przebudową targowiska miejskiego przy ul. (...) w (...), występuje z wnioskiem do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji. Jest ona niezbędnym załącznikiem w celu uznania poniesionego kosztu podatku VAT jako kosztu kwalifikowalnego w związku z opisanym powyżej przedsięwzięciem.

Pytanie

Czy w przedstawionych okolicznościach Gmina będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pod nazwą „(...)”?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pod nazwą „(...)”.

Realizowane przez Gminę czynności, w ramach realizacji projektu są ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatne. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 86. ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały bowiem sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.nabycia towarów i usług,

b.dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ww. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym). Między innymi zadania własne obejmują działania w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty obejmujące sprawy targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy).

Biorąc pod uwagę przywołane regulacje należy wskazać, że zakres aktywności podejmowanych przez Gminę należy oceniać według kryterium celowości, ze szczególnym uwzględnieniem czy ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Zgodnie z tą zasadą każde działanie podejmowane przez Gminę w imieniu własnym na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu Gminy, a dotyczące nieruchomości stanowiących mienie gminne, należy uznać za działanie publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Przez wykonywanie zadań publicznych należy rozumieć te działania, które mają na celu korzyść ogółu. Istotne jest to, że Gmina wykonując zadania administracji publicznej może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej.

Przebudowa targowiska miejskiego (...) odbywa się w ramach władztwa publicznego. Gmina wykonując przedmiotowe zadanie działa jako administracja publiczna i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym.

Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym Gmina samodzielnie decyduje o zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym o konieczności budowy (przebudowy) targowisk. Targowisko miejskie ma charakter miejsca ogólnodostępnego dla mieszkańców Gminy oraz innych osób odwiedzających Dąbrowę Białostocką, którzy zamierzają na nim dokonywać zakupów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca udostępniając targowisko miejskie dla ogółu społeczności działa jako organ władzy publicznej i nie działa jako podatnik.

Odnosząc się do kwestii pobierania opłaty targowej należy stwierdzić, iż przedmiotowa opłata jest szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada miejska w trybie określonym ustawowo. Wnioskodawca pobierając opłatę targową nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Jednakże w ocenie Gminy, to nie sam fakt pobierania opłaty targowej, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, decyduje o związku poniesionych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz okoliczność działalności Wnioskodawcy jako organu władzy publicznej w zakresie udostępniania targowiska dla ogółu mieszkańców Gminy w celu dokonywania zakupów na ww. targowisku.

Zdaniem Wnioskodawcy przy ocenie zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego należy wziąć pod uwagę cel przebudowy targowiska miejskiego, a nie pobór opłaty targowej regulowanej ww. ustawą z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.

W związku z powyższym wydatki związane z przebudową targowiska miejskiego przy ul. (...) w (...) będą wykorzystywane do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (czynności niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem polegające na udostępnianiu targowiska będące działaniem organu władzy publicznej). Oznacza to, że Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pod nazwą „(...)”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, w świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto, zgodnie z ww. regulacją wynikającą z art. 88 ust. 4 ustawy, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. (…).

Z powołanych regulacji wynika, że organy władzy publicznej są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy targowisk i hal targowych.

Zakres aktywności podejmowanych przez gminę należy oceniać według kryterium celowości, ze szczególnym uwzględnieniem, czy ich realizacja służy zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Zgodnie z tą zasadą, każde działanie podejmowane przez gminę w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu gminy, należy uznać za działanie publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne wykonywane w ramach władztwa publicznego.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizują Państwo inwestycję pn. „(...)”.

Planowany zakres inwestycji obejmuje:

  • przebudowę nawierzchni - dróg wewnętrznych, chodników dla pieszych, stanowisk postojowych, wybiegu dla koni;
  • budowę wiat handlowych, wiat wystawienniczych, wiat dla koni, budynku toalet, wewnętrznych linii zasilających WLZ, kablowej sieci oświetlenia terenu, instalacji elektrycznych wewnątrz projektowanych budynków: sanitariatu i wiat, instalacji fotowoltaicznej (PV), przyłącza wodociągowego i przyłącza kanalizacji sanitarnej do budynku toalet.

Pozostaną Państwo właścicielem wytworzonej infrastruktury oraz gruntu, objętego planowaną inwestycją. Po zakończeniu inwestycji nie przewidują Państwo oddania przebudowanego targowiska miejskiego przy ul. (...) w (...), jak również powstałych wiat handlowych, wystawienniczych oraz wiat dla koni w najem, dzierżawę lub zawarcia innego rodzaju umów cywilnoprawnych.

Celem projektu jest zapewnienie infrastruktury handlowej i rozwoju lokalnej przedsiębiorczości na terenie gminy i miasta (...) poprzez przebudowę targowiska miejskiego. Przedsięwzięcie wpłynie pozytywnie na poprawę konkurencyjności producentów rolnych, zwiększenie dostępności powierzchni handlowych oraz promocję producentów rolnych i ich produktów na rynkach lokalnych.

Faktury związane z zakupem towarów i usług w ramach realizacji inwestycji, objętej zakresem niniejszego wniosku, zostaną wystawione na Państwa.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy w przedstawionych okolicznościach będą mieli Państwo prawo do obniżenia podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pod nazwą „(...)”.

Jak wskazali Państwo we wniosku, jedyną przewidywaną formą odpłatności z tyt. prowadzonego handlu jest opłata targowa od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach na terenie Gminy (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 70):

Rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.

Na podstawie ust. 2 ww. artykułu:

Targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż.

W myśl art. 15 ust. 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych:

Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych:

Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Opłata targowa jest więc szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy (rada miasta) w trybie określonym ustawowo. Gmina pobierając opłatę targową nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Jednakże, to nie sam fakt pobierania opłaty targowej, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, decyduje o związku poniesionych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz okoliczność działalności gminy jako organu władzy publicznej w zakresie udostępniania targowiska dla ogółu mieszkańców gminy w celu dokonywania zakupów na ww. targowisku.

Z okoliczności sprawy wynika, że realizują Państwo przedmiotowy projekt w ramach zadań własnych nałożonych na Państwa ustawą o samorządzie gminnym oraz będą Państwo pobierać na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłatę targową, mającą charakter należności publicznoprawnej i stanowiącą dochód publiczny – zatem w tym zakresie działają Państwo w ramach reżimu publicznoprawnego. W analizowanym przypadku nie ponoszą Państwo wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nabywając towary i usługi nie działają Państwo w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku VAT naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak Państwo wskazali – po zakończeniu realizacji przedmiotowej inwestycji nie będą Państwo zawierali umów cywilnoprawnych oraz nie będą Państwo pobierali czynszu za wynajem powierzchni handlowych oraz wystawienniczych, w tym będących pod zadaszeniem (wiaty handlowe i wystawiennicze oraz wiaty dla koni). Nie przewiduje się także opłat z tytułu korzystania z toalety. Na terenie przebudowanego targowiska nie będą Państwo prowadzili działalności generującej dochody. Teren targowiska po przebudowaniu będzie natomiast wykorzystywany do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji z uwagi na powyższe, nie mają Państwo możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego projektu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będą ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00