Interpretacja indywidualna z dnia 22 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.192.2023.3.PC

Czy przedstawione wydatki na Infrastrukturę pomocniczą będą stanowić koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, zwiększające limit dostępnego Spółce zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 marca 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przedstawione wydatki na Infrastrukturę pomocniczą będą stanowić koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, zwiększające limit dostępnego Spółce zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 czerwca 2023 r., (data wpływu 6 czerwca 2023 r., za pośrednictwem Poczty Polskiej) oraz pismem z 15 czerwca 2023 r., (data wpływu 19 czerwca 2023 r., za pośrednictwem Poczty Polskiej).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

B. sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorcą z siedzibą w (…), będącym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”). Spółka specjalizuje się w wytwórstwie opakowań do napojów. Zakres produktów i usług oferowanych przez Wnioskodawcę obejmuje przede wszystkim dwuczęściowe puszki do napojów wyprodukowane z aluminium lub stali.

Obecnie Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakładzie produkcyjnym w (…) (dalej: „Zakład”), na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…) (dalej: „Strefa”, „SSE”).

Na rzecz Spółki zostało wydane przez Strefę Zezwolenie NR (…) z dnia 26 czerwca 2014 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej: „Zezwolenie”).

Spółka uzyskała również Decyzję o Wsparciu Nr (…) z dnia 27 września 2021 r. (dalej: „DoW”, „Decyzja”), związaną z inwestycją polegającą na zwiększeniu mocy produkcyjnych Zakładu (dalej: „Inwestycja”).

Na mocy DoW Spółce udzielono wsparcia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie wskazanej we wniosku działki położonej w województwie (…), powiecie miasto (…), gdzie Spółka prowadzi działalność.

Wsparcie na podstawie DoW zostanie przyznane Wnioskodawcy z tytułu zwiększenia mocy produkcyjnych Zakładu poprzez rozbudowę kompleksu produkcyjnego w (…). Dodatkowo, DoW określa warunki (kryteria jakościowe, ilościowe), do których spełnienia zobowiązana została Spółka, aby móc skorzystać z pomocy publicznej.

DoW została udzielona Spółce na prowadzenie działalności gospodarczej (DoW została wydana na inwestycję początkową polegającą na zwiększeniu mocy produkcyjnych Zakładu), rozumianej jako działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły, w zakresie określonym w następujących pozycjach PKWiU:

1) PKWiU 25.91 Pojemniki metalowe,

2) PKWiU 25.92 Opakowania z metali,

3) PKWiU 20.59 Pozostałe wyroby chemiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane,

4) PKWiU 52.10 Magazynowanie i przechowywanie towarów,

5) PKWiU 38.32 Usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych; surowce wtórne,

6) PKWiU 38.11.5 Odpady, inne niż niebezpieczne, nadające się do recyklingu.

W ramach Inwestycji Spółka planuje poniesienie również wydatków związanych z infrastrukturą pomocniczą, która jest potrzebna do zwiększenia mocy produkcyjnych Zakładu, w tym związanych m.in. z budową kompleksu produkcyjnego z częścią biurową, administracyjną i socjalną, wyposażeniem biurowym, wyposażeniem narzędziowni, urządzeniami technicznymi i zagospodarowaniem przestrzeni, zakupem agregatu chłodzącego, rozdzielni średniego napięcia i niskiego napięcia, systemu centralnego smarowania narzędzi wytłaczających, centralnego systemu nakładania masy uszczelniającej wieczka oraz prasy belującej (dalej: „Infrastruktura pomocnicza”). Infrastruktura pomocnicza jest istotna z perspektywy prawidłowego funkcjonowania Zakładu.

Pismem z 1 czerwca 2023 r., uzupełniono opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

Spółka pragnie poinformować, że:

Ad. 1

Infrastruktura pomocnicza wskazana we Wniosku obejmuje następujące elementy:

- część biurowa, administracyjna i socjalna,

- wyposażenie biurowe,

- warsztat elektryczny,

- wyposażenie narzędziowni, wraz z urządzeniami pomiarowymi i stanowiskami do pomiarów i regeneracji, stanowiskami przeprowadzania przeglądów okresowych matryc,

- urządzenia techniczne, np. kompresor sprężonego powietrza, osuszacze,

- AGV (samojezdne wózki widłowe) do obsługi palet z wyrobem gotowym, system wentylacji hali produkcyjnej, urządzenia do kontroli jakości produktu,

- zagospodarowanie przestrzeni,

- serwerownia,

- agregat chłodzący,

- rozdzielnia średniego napięcia i niskiego napięcia,

- system centralnego smarowania narzędzi wytłaczających,

- centralny system nakładania masy uszczelniającej wieczka,

- system automatycznego odciągu i kostkowania odpadu produkcyjnego wraz z prasą belującą aluminiowy odpad produkcyjny, belownicami do papieru oraz automatycznym paletyzerem (robot).

Ad. 2

Zgodnie ze stanowiskiem wojewódzkich sądów administracyjnych odnoszącym się do pojęcia „kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji” zdefiniowanego w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2023 poz.74; dalej: „Ustawa o WNI”) oraz ich szczegółowego katalogu sprecyzowanego w § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2018, poz. 1713 ze zm., dalej: „Rozporządzenie WNI”), „(...) w rezultacie literalnej wykładni ww. przepisów nie istnieje żadna, wynikająca z nich zależność pomiędzy możliwością zaliczenia wydatku wskazanego w § 8 ust. 1 rozporządzenia do kosztów kwalifikowanych, a wpływem dokonanych wydatków na zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji albo zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego. Występowanie cech pozwalających na definiowanie danej inwestycji podmiotu jako nowej inwestycji w rozumieniu do art. 2 ust. 1 pkt a ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, przesądzone zostało przez sam fakt wydania decyzji o wsparciu” (cytat z uzasadnień wyroków WSA w Gorzowie Wlkp. z 13 października 2022 r., sygn. I SA/Go 209/22 i sygn. I SA/Go 210/22, podobnie wyroki sądów: w Warszawie z 19 stycznia 2021 r., sygn. Akt III SA/Wa 1706/20 oraz z 16 marca 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1683/20, w Poznaniu z 15 marca 2022 r., sygn. akt I SA/Po 518/21, w Bydgoszczy z 10 maja 2022 r., sygn. akt I SA/Bd 185/22, w Gorzowie Wlkp. z 15 czerwca 2022 r., sygn. akt I SA/Go 150/22).

Należy podkreślić, że sam fakt wydania decyzji o wsparciu, w związku z planami realizacji nowej inwestycji (przy założeniu, że w ramach tej inwestycji przewidywana jest budowa lub rozbudowa infrastruktury pomocniczej) determinuje już podstawy do uznania poniesionych wydatków na budowę tej infrastruktury, za koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI.

Jak wskazano w złożonym Wniosku, aby wydatki mogły zostać uznane za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą muszą spełniać następujące warunki:

- ponoszone wydatki muszą stanowić koszty inwestycji;

- muszą należeć do jednej z kategorii wymienionych w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI;

- muszą być faktycznie poniesione w terminie i na terenie określonym w DoW.

Spółka podkreśla, że oceniając wpływ inwestycji na zwiększenie zdolności produkcyjnych, nie można ograniczać się jedynie do samej infrastruktury związanej z produkcją (maszyny produkcyjne, hale produkcyjne), ale należy brać pod uwagę wszystkie elementy składowe inwestycji, bez których zwiększenie mocy produkcyjnych nie byłoby możliwe. Działalność produkcyjna nie ogranicza się wyłącznie do hali produkcyjnej, na której usytuowane zostały maszyny produkcyjne, ale również do działalności związanej z planowaniem produkcji, rozwojem produktów czy organizacją kwestii logistyczno-magazynowych. Funkcje te mają kluczowy wpływ na funkcjonowanie działalności produkcyjnej.

Niemniej jednak Spółka wskazuje poniżej w jaki sposób poszczególne elementy infrastruktury pomocniczej będą wpływać na zwiększenie mocy produkcyjnych i wolumenu produkcji wyrobów wymienionych w Decyzji o Wsparciu Nr (…) z dnia 27 września 2021 r. (dalej: „DoW”):

- część biurowa, administracyjna i socjalna - w nowo wybudowanym budynku (poza samą cześć produkcyjną) umieszczone zostaną pomieszczenia kluczowe dla realizacji podstawowych procesów produkcyjnych Spółki, wymagających przestrzeni biurowych. Zwiększenie zdolności produkcyjnej Spółki skutkuje również potrzebą zapewnienia warunków do pracy wszystkich działów administracyjno-biurowych, które służą tej produkcji oraz od strony formalnej w pełnym zakresie obsługują;

- wyposażenie biurowe - będzie służyło potrzebom nowo zatrudnionych pracowników związanych z realizacją nowej inwestycji objętej DoW, w celu zwiększenia mocy produkcyjnych Spółki;

- wyposażenie narzędziowni - proces produkcji wieczek jest procesem precyzyjnego wytłaczania i formowania blachy aluminiowej, w związku z czym główną rolę odgrywają matryce pras oraz zamontowane w nich narzędzia wytłaczające i formujące. Dwie nowe linie instalowane w nowej hali produkcyjnej wymagają obsługi narzędziowej. W związku z czym konieczna jest rozbudowa infrastruktury technicznej do obsługi matryc i narzędzi nowych linii. Istniejąca narzędziownia jest zbyt mała by pomieścić wystarczającą ilość sprzętu pomiarowego, stanowisk regeneracji narzędzi, suwnice oraz ludzi do obsługi tak wielu pras;

- urządzenia techniczne - nowe linie będą posiadały swoją niezależną infrastrukturę techniczną, bez których produkcja nie byłaby możliwa, np. kompresory do sprężania powietrza, wykorzystywanego bezpośrednio w procesie produkcyjnym, osuszacze powietrza, AGV (samojezdne wózki widłowe) do obsługi palet z wyrobem gotowym oraz uzupełniania buforu pustych palet w zrobotyzowanych paletyzerach, zamontowanych bezpośrednio na nowych liniach produkcyjnych, system wentylacji hali; urządzenia pomiarowe do kontroli jakości wieczek;

- serwerownia, wydzielone pomieszczenie techniczne podtrzymujące prace sieci komputerowej na potrzeby przesyłu danych oraz monitorowania parametrów produkcji w czasie rzeczywistym, jak również wymiany danych pomiędzy urządzeniami linii produkcyjnej oraz systemami zarządzania produkcją oraz systemem typu ERP;

- zagospodarowanie przestrzeni - w ramach zagospodarowania powstanie parking dla nowych pracowników, rozbudowa i dostosowanie drogi pożarowej, drogi dojazdowe, miejsce składowania odpadów;

- agregat chłodzący - będzie wspierać procesy produkcyjne w zakresie produkcji metalowych opakowań do napojów w postaci wieczek do puszek aluminiowych, ponieważ będzie pełnił funkcje chłodnicze dla maszyn biorących udział w bezpośredni procesie produkcyjnym; nowe linie muszą być chłodzone;

- rozdzielnia średniego napięcia i niskiego napięcia, są częścią infrastruktury energetycznej całego zakładu i są konieczne do zasilenia wszystkich urządzeń w nowej hali w tym samych linii produkcyjnych;

- system centralnego smarowania narzędzi wytłaczających, dedykowany do nowych linii produkcyjnych, którego zadaniem jest smarownie narzędzi wycinających oraz formujących „tab die” odpowiedzialnych za kluczyk wieczka, system ten bierze udział bezpośrednio w produkcji, dostarczając lubrykant do narzędzi w trakcie produkcji;

- centralny system nakładania masy uszczelniającej wieczka, dostarczający masę uszczelniającą bezpośrednio do urządzeń będących integralną częścią linii produkcyjnych, automatycznie nakładających masę uszczelniającą na półprodukt w ramach procesu technologicznego;

- system automatycznego odciągu aluminiowego odpadu produkcyjnego z nowych linii, wraz z prasą kostkującą oraz robotem paletyzującym i zewnętrznym filtrem. System ten stanowi integralną część nowych linii.

Pytanie

Czy przedstawione wydatki na Infrastrukturę pomocniczą będą stanowić koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, zwiększające limit dostępnego Spółce zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione wydatki na Infrastrukturę pomocniczą, będą stanowić koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, zwiększające limit dostępnego Spółce zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w Ustawie o WNI i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie natomiast z treścią art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT, zwolnienie podatkowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 34a przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Na mocy art. 3 Ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast definicja nowej inwestycji została określona w art. 2 pkt 1 Ustawy o WNI, zgodnie z powyższym przepisem nowa inwestycja to:

 1) inwestycja w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

 2) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstw.

W myśl art. 4 Ustawy o WNI, zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o CIT (art. 17 ust 1 pkt 34a Ustawy o CIT), stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy o WNI.

Jednocześnie zgodnie z treścią § 5 ust. 1 Rozporządzenia WNI, maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub

2. tworzenia nowych miejsc pracy w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników – z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Dodatkowo zgodnie z art. 2 pkt 7 Ustawy o WNI, kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji są poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu:

a) koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, lub

b) dwuletnie koszty pracy poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, przez określony czas, w związku z realizacją nowej inwestycji, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej.

Na podstawie § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku, gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Zdaniem Spółki, po dokonaniu analizy § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, następujące warunki muszą zostać spełnione, by wydatki mogły zostać uznane za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą:

- ponoszone wydatki muszą stanowić koszty inwestycji;

- muszą należeć do jednej z kategorii wymienionych w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI;

- muszą być faktycznie poniesione w terminie i na terenie określonym w DoW.

Spółka wskazuje, że przedmiotowe nakłady inwestycyjne na Infrastrukturę pomocniczą poniesione zostaną w terminie określonym w DoW, i będą zlokalizowane na terenie działki wskazanej w DoW, tj. w obrębie tych samych działek, na których położony będzie cały Zakład produkcyjny Spółki. Konsekwentnie nabyte środki trwałe pozostawać będą w funkcjonalnym i lokalizacyjnym związku z działalnością prowadzoną przez Spółkę na terenie wskazanym w DoW, przyczyniając się do możliwości prowadzenia przez Spółkę działalności określonej w DoW.

Jak zostało wskazane powyżej, koszt nabycia albo wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych jest jednym z rodzajów kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje, wymienionym wprost w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI. Zatem w ocenie Spółki, koszt nabycia środków trwałych (Infrastruktury pomocniczej) opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym może stanowić koszt kwalifikowany zwiększający limit dostępnego Spółce, na podstawie DoW, zwolnienia podatkowego.

Wskazać należy, że art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, przewiduje zwolnienie z podatku dochodu podatnika z działalności gospodarczej, który został osiągnięty z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu uregulowanej w Ustawie o WNI. Przepis ten odsyła więc do treści decyzji o wsparciu w zakresie oznaczania przedmiotu działalności gospodarczej, której dotyczyć ma pomoc publiczna, a także maksymalnej wartości pomocy publicznej, która przysługuje przedsiębiorcy.

Podkreślenia wymaga, że § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI nie zawiera dodatkowych warunków uznania danego wydatku za koszt kwalifikowany, poza zakwalifikowaniem go do katalogu wydatków wskazanych w powyższym przepisie. Z treści tego przepisu nie wynikają żadne celowościowe ograniczenia w zaliczaniu wydatków do takich kosztów. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, każdy wydatek znajdujący się w katalogu określonym w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, może stanowić koszt kwalifikowany, jeśli jest on powiązany z nową inwestycją.

Zdaniem Spółki, istotnym jest zwrócenie uwagi, że poniesienie przedmiotowych wydatków jest niezbędnym elementem Inwestycji realizowanej przez Spółkę, gdyż przedmiotowa infrastruktura będzie tworzona przede wszystkim ze względu na zapotrzebowanie Zakładu Spółki i będzie wykorzystywana do prowadzenia głównej działalności Spółki - produkcji wieczek - jako element wspomagający proces produkcyjny (a nawet umożliwiający w ogóle jego prowadzenie) w tym zakresie, konsekwentnie będą to środki trwałe towarzyszące tym, wykorzystywanym bezpośrednio do celów produkcyjnych.

Konieczność poniesienia przedstawionych wydatków w ramach zakupu i wytworzenia Infrastruktury pomocniczej wynika zarówno z obowiązków nakładanych na Spółkę z mocy prawa (m.in. utworzenie części administracyjno-socjalnej w Zakładzie) jak i ze specyfiki procesów produkcyjnych prowadzonych w nowych częściach Zakładu (agregat chłodzący czy też narzędziownia). Bez poniesienia wydatków na Infrastrukturę pomocniczą, budynek nie będzie spełniał norm niezbędnych do uruchomienia produkcji, a tym samym utraci gospodarczą przydatność.

Spółka dodatkowo wskazuje na wprowadzone zmiany przepisów Ustawy o WNI. Na podstawie art. 24 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 poz. 2105, dalej „Ustawa nowelizująca”) zmieniona została definicja „kosztów kwalifikowanych” wskazanych w art. 2 pkt 7 ustawy o WNI. Przedmiotowa nowelizacja ograniczyła katalog kosztów kwalifikowanych wykluczając z niego „samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym Jej wspólnika albo akcjonariusza”. Tym samym ustawodawca wprost w przepisach ograniczył możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych niektórych wydatków, mimo iż znajdują się one w katalogu określonym w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI. Ograniczenie to nie dotyczy jednak kategorii wydatków, do których należą koszty nabycia Infrastruktury pomocniczej. Zdaniem Wnioskodawcy, stanowi to dodatkowy argument, za tezą zgodnie z którą wydatki na Infrastrukturę pomocniczą mogą stanowić koszty kwalifikowane. Albowiem jeżeli intencją ustawodawcy byłoby wyłączenie kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę na Infrastrukturę pomocniczą z katalogu kosztów kwalifikowanych, wprowadziłby wprost takie ograniczenie w przepisie, podobnie jak uczynił to w ramach Ustawy nowelizującej. Oznacza to, że zarówno gramatyczna (językowa, literalna) wykładnia przedstawionych przepisów, jak i wykładnia celowościowa prowadzi do wniosku, że brak jest w nich ograniczenia do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków na Infrastrukturę pomocniczą.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2021 r. (sygn. III SA/Wa 1706/20), odnoszący się do możliwości uznania za koszty kwalifikowane wydatków na infrastrukturę pomocniczą. Zgodnie z sentencją wyrażoną przez Sąd „to właśnie kryterium geograficzne jest jedynym, które liczy się dla możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania (oczywiście po spełnieniu szeregu dalszych warunków, które jednak pozostają poza niniejszą sprawą interpretacyjną). Z kolei z § 5 rozporządzenia wynika, że dla ustalenia maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji istotne są m.in. koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą, określone w § 8. Ponownie rozumowanie lege non distinguente nie pozwala czynić żadnego rozróżnienia pomiędzy tymi kosztami - wszystkie one kwalifikują się do objęcia pomocą regionalną.”

Podobne stanowisko zostało także zaprezentowane w wyrokach wydanych przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 października 2022 r. (sygn. I SA/Go 209/22 oraz I SA/Go 210/22), gdzie potwierdzone zostało, że budynek administracyjny może stanowić koszt kwalifikowany. W uzasadnieniach przedmiotowych wyroków wskazano, że: „Podnosząc brak podstaw do różnicowania katalogu wydatków inwestycyjnych, które mogą stanowić koszt kwalifikowany inwestycji, w przywołanym orzecznictwie wskazuje się jednocześnie, iż nie jest możliwe dorozumianie ograniczeń w zakresie rodzaju, czy też wartości kosztów kwalifikowanych bez Istnienia wyraźnej podstawy prawnej w tym zakresie. Natomiast upatrując wydatków kwalifikowanych tylko tam, gdzie ściśle służyć one działalności produkcyjnej należałoby zidentyfikować narzędzie prawnej, jednoznacznej selekcji kosztów, które celowi temu służą, co zdaniem sądów byłoby nader niemożliwe.”

Spółka zaznacza, że prezentowane przez nią stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) w treści interpretacji indywidualnej z 3 stycznia 2020 r., o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.465.2019.1.DP (wydanej na gruncie analogicznych przepisów regulujących korzystanie ze zwolnienia na podstawie zezwoleń wydanych na prowadzenie działalności na terenie SSE), potwierdzającej możliwość uznania za koszty kwalifikowane wydatków poniesionych na zakup:

- samochodów ciężarowych;

- stacji paliw;

- wagi samochodowej;

- telewizji przemysłowej;

- pośrednio związanych z realizacją inwestycji.

Również w treści interpretacji indywidualnej (dotycząca przepisów SSE) z 11 września 2018 r., o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.261.2018.2.DP, DKIS wypowiedział się w sposób potwierdzający stanowisko Spółki: „Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia czy wydatki: inwestycyjne na ruchome środki trwałe (samochody osobowe, komputery przenośne, telefony komórkowe) można ująć w wydatkach kwalifikujących się do objęcia pomocą jest prawidłowe”.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, zgodnie z § 8 Rozporządzenia WNI, przedstawione wydatki na Infrastrukturę pomocniczą, będą stanowić koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, zwiększające limit dostępnego Spółce zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Z ostrożności, na koniec Spółka wskazuje, że w jej ocenie przepisy Rozporządzenia WNI odwołują się do zagadnień związanych ze zwolnieniem z podatku dochodowego, zaś owe przepisy wraz z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT stanowią normatywny przedmiot interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w rozumieniu Rozdziału 1a Oddziału II ustawy z dn. 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Dla celów poparcia swoich zapatrywań Wnioskodawca przywołuje poniższy fragment z uzasadnienia wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dn. 10 września 2015 r., sygn. I SA/Go 290/15, dotyczącego uznania za przepisy prawa podatkowego przepisów rozporządzenia regulującego korzystanie ze zwolnienia podatkowego na podstawie prowadzenia działalności w SSE (jak wskazano - zbliżone regulacje jak w przypadku prowadzenia działalności na podstawie decyzji o wsparciu), w którym Sąd stwierdził m.in., że:

„Spółka w skardze zauważyła, że doprecyzowanie zasad zwolnienia uregulowanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajduje się w przepisach rozporządzenia strefowego, do których m.in. odsyła ww. art. 17 ust. 1 pkt 34, z czym należy się zgodzić. Podkreślenia bowiem wymaga, że przepisy § 5 oraz § 6 rozporządzenia strefowego wprost odwołują się do kwestii dotyczących zwolnienia od podatku dochodowego. Zatem należy wskazać, że przywołane przepisy § 5 i § 6 rozporządzenia tworzą z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych normę prawną, która stanowi normatywny przedmiot indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w rozumieniu rozdziału 1a działu II Ordynacji podatkowej”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 74, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „updop”),

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop,

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI,

przez nową inwestycję należy rozumieć:

 a) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

 b) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o WNI,

poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu:

a) koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, lub

b) dwuletnie koszty pracy poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, przez określony czas, w związku z realizacją nowej inwestycji, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm., dalej: „Rozporządzenie o WNI”).

W myśl § 8 ust. 1 Rozporządzenia o WNI, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

Zgodnie natomiast z § 8 ust. 1 Rozporządzenia o WNI, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

Stosownie zaś do § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji z dnia 27 grudnia 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 2861), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.,

do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem z tytułu:

1)kosztów nowej inwestycji zalicza się koszty, będące:

a) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

b) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, kompletnych i zdatnych do użytku w dniu przyjęcia do używania, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

c) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

d) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

e) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od dnia zakończenia nowej inwestycji,

 f) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

-pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów;

 2) dwuletnich kosztów pracy określonych w § 5 ust. 1 pkt 2 zalicza się koszty poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie nowych miejsc pracy w związku z realizacją nowej inwestycji.

Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja nie powoduje zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji.

Również kosztem kwalifikowanym nie są wydatki związane z nabyciem posiadanych, przed wydaniem decyzji o wsparciu, aktywów, jeżeli nowa inwestycja realizowana jest z uwzględnieniem posiadanych przez podatnika aktywów w zakresie istnienia ścisłych powiązań istniejącej inwestycji i nowej inwestycji.

Zatem, prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych.

Natomiast, uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na proces produkcji (usług) przedsiębiorstwa, w sposób konkretyzujący nową inwestycję.

Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że określają one następujące warunki, aby dany wydatek będący kosztem związanym z nabyciem środków trwałych zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek ten musi:

- stanowić koszty inwestycji,

- zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu,

- być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,

- środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i uznane za taki środek lub wartość, oraz utrzymane co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata licząc od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W okolicznościach przedstawionych we wniosku nie sposób w pełni zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że wszystkie wydatki poniesione na Infrastrukturę pomocniczą będą stanowić koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia.

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wskazaliście Państwo, że Infrastruktura pomocnicza wskazana we wniosku obejmuje następujące elementy:

- część biurową, administracyjną i socjalną,

- wyposażenie biurowe,

- warsztat elektryczny,

- wyposażenie narzędziowni, wraz z urządzeniami pomiarowymi i stanowiskami do pomiarów i regeneracji, stanowiskami przeprowadzania przeglądów okresowych matryc,

- urządzenia techniczne, np. kompresor sprężonego powietrza, osuszacze,

- AGV (samojezdne wózki widłowe) do obsługi palet z wyrobem gotowym, system wentylacji hali produkcyjnej, urządzenia do kontroli jakości produktu,

- zagospodarowanie przestrzeni,

- serwerownię,

- agregat chłodzący,

- rozdzielnię średniego napięcia i niskiego napięcia,

- system centralnego smarowania narzędzi wytłaczających,

- centralny system nakładania masy uszczelniającej wieczka,

- system automatycznego odciągu i kostkowania odpadu produkcyjnego wraz z prasą belującą aluminiowy odpad produkcyjny, belownicami do papieru oraz automatycznym paletyzerem (robot).

Należy wskazać, że warunku uznania za koszty, które będą miały wpływ na działalność produkcyjną Spółki nie sposób dopatrzyć się w wydatkach, które mają zostać poniesione przez Spółkę na część biurową, administracyjną i socjalną, wyposażenie biurowe, a także wydatkach poniesionych na zagospodarowanie przestrzeni.

Wydatki te ponoszone są przez Spółkę niezależnie od faktu uzyskania Decyzji o wsparciu nowej inwestycji i w istocie pozostają bez wpływu na proces produkcji w nowej inwestycji. Pomieszczenia te służą innym celom niż właściwy proces produkcji w przedsiębiorstwie.

Stanowisko tutejszego Organu potwierdza treść przykładów zawartych w Objaśnieniach podatkowych z 6 marca 2020 r. (przykłady nr 3 i 11) w których wskazano, że za koszt kwalifikowany należy uznać koszty poniesione w związku z uruchomieniem nowych linii produkcyjnych w dotychczas zajmowanym budynku administracyjnym, co jest równoznaczne ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa. Tym samym, za koszt kwalifikowany nowej inwestycji nie sposób uznać wydatków poniesionych na wybudowanie m.in. zaplecza biurowo-administracyjnego, gdyż taka inwestycja nie przyczynia się do wzrostu zdolności produkcyjnych.

Zaplecze administracyjno-biurowe każdego przedsiębiorstwa służy innym celom niż właściwy proces produkcji w przedsiębiorstwie.

W przykładzie nr 11 ww. Objaśnień wskazano, że „Uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na działalność produkcyjną przedsiębiorstwa. Za koszty kwalifikowane należy uznać koszty poniesione w związku z uruchomieniem nowych linii produkcyjnych w dotychczas zajmowanym budynku administracyjnym, co jest równoznaczne ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa. Nie można uznać kosztów wybudowania nowego budynku administracyjnego jako kosztów kwalifikowanych, gdyż ta inwestycja nie przyczynia się do wzrostu zdolności produkcyjnych”.

W ww. Objaśnieniach wskazano także, że: „Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja nie powoduje zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji”.

Zatem, jeżeli w ramach nowej inwestycji Spółka poniesie wydatki, które nie powodują zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsięwzięcia, dywersyfikacji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, wydatek taki nie może zostać ujęty jako koszt kwalifikowany nowej inwestycji, gdyż nie spełnia definicji nowej inwestycji.

Należy podkreślić, że aby wydatek mógł zostać uznany za koszt kwalifikowany, powinien mieć ścisły związek z realizacją inwestycji, z której dochód podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.

Natomiast, odnosząc się do pozostałych wydatków związanych z budową Infrastruktury pomocniczej, na którą składają się:

- warsztat elektryczny,

- wyposażenie narzędziowni, wraz z urządzeniami pomiarowymi i stanowiskami do pomiarów i regeneracji, stanowiskami przeprowadzania przeglądów okresowych matryc,

- urządzenia techniczne, np. kompresor sprężonego powietrza, osuszacze,

AGV (samojezdne wózki widłowe) do obsługi palet z wyrobem gotowym, system wentylacji hali produkcyjnej, urządzenia do kontroli jakości produktu,

- serwerownia,

- agregat chłodzący,

- rozdzielnia średniego napięcia i niskiego napięcia,

- system centralnego smarowania narzędzi wytłaczających,

- centralny system nakładania masy uszczelniającej wieczka,

- system automatycznego odciągu i kostkowania odpadu produkcyjnego wraz z prasą belującą aluminiowy odpad produkcyjny, belownicami do papieru oraz automatycznym paletyzerem (robot),

należy uznać, że spełniają one warunki pozwalające na zaliczenie ich do kosztów kwalifikowanych, bowiem ich budowa wywierać będzie wpływ na proces produkcji nowej inwestycji.

Reasumując, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy przedstawione wydatki na Infrastrukturę pomocniczą będą stanowić koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, zwiększające limit dostępnego Spółce zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, w zakresie:

- wydatków poniesionych na część biurową, administracyjną i socjalną, wyposażenie biurowe oraz na zagospodarowanie przestrzeni – jest nieprawidłowe;

- pozostałych wydatków  –  jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych we wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Orzeczenia te są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).