Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 15 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.5.2023.2.DK

Obowiązki płatnika.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 maja 2023 r. (wpływ 22 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Miasta (dalej: „Miasto”), jak stanowi art. 92 ust. 2 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. Stosownie do przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Miasto jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 Ustawy o samorządzie gminnym). Miasto realizuje swoje zadania własne, które polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, jak również z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów (art. 7 i 8 tej ustawy).

Celem wykonywania zadań nałożonych na Miasto mocą odrębnych ustaw, Miasto tworzy jednostki organizacyjne, a także zawiera umowy z innymi podmiotami (art. 9 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym). Wśród jednostek organizacyjnych Miasta znajduje się jednostka powołana w celu realizacji zadań własnych Miasta z zakresu kultury fizycznej i turystyki – Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (dalej, jako „Wnioskodawca”, „MOSIR” lub „Płatnik”). Wnioskodawca jest jednostką budżetową gminy nie posiadającą osobowości prawnej.

Dnia (…) 2017 r. Rada Miasta podjęła Uchwałę w sprawie ustanowienia wyróżnień i nagród miasta w związku z osiągnięciami w działalności sportowej oraz ustanowienia nagród i wyróżnień za osiągnięte wyniki sportowe w oparciu o art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 31 ust. 3 i art. 35 ust. 5-6 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Według regulaminu przyznawania wyróżnień i nagród, wyróżnienia i nagrody przyznawane są przez Prezydenta Miasta, na udokumentowany wniosek składany przez organizacje oraz instytucje realizujące zadania w zakresie kultury fizycznej działające na obszarze miasta, Radnych Miasta czy Polskie Związki Sportowe. Obsługę administracyjno-organizacyjną prowadzi Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Wnioski opiniuje Rada Sportu Miasta.

Zgodnie z regulaminem wyróżnienia i nagrody pieniężne przyznawane są za wybitne osiągnięcia sportowe. Nagrody i wyróżnienia przyznawane są w sporcie indywidualnym i zespołowym zawodnikom zrzeszonym w klubach sportowych lub będących członkami wspólnoty samorządowej. Nagrody i wyróżnienia przyznawane są trenerom oraz innym osobom wyróżniającym się szczególną aktywnością i uzyskującym wybitne osiągnięcia w działalności w zakresie sportu.

Wśród nagrodzonych osób mogą być polscy zawodnicy, trenerzy i działacze sportowi, oraz zawodnicy zagraniczni, np. zawodnicy z Finlandii, ze Słowacji, Szwecji, Czech, Białorusi, Kanady.

Nagrodzonymi mogą być osoby z którymi MOSIR nie łączy żaden stosunek pracy, ani inna umowa cywilno-prawna lub osoby mające nawiązany z MOSIR stosunek pracy lub umowę zlecenie.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca prawidło postąpi nie pobierając zaliczki na podatek dochodowy nagrodzonym polskim zawodnikom, trenerom i działaczom sportowym, kwalifikując nagrody jako „przychody z innych źródeł” na podstawie art. 20 ust. 1 pkt w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PDOF?

2. Czy Wnioskodawca prawidło postąpi nie pobierając podatku i kwalifikując te nagrody jako „inne dochody” wg umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w odniesieniu do wskazanych rezydentów: Finlandii, Szwecji, Słowacji, Czech i Białorusi oraz Kanady?

3. Czy Wnioskodawca prawidłowo postąpi nie wydając żadnych zaświadczeń, ani informacji nagrodzonym obcokrajowcom w celu potwierdzenia osiągniętego przychodu, który będzie podlegał opodatkowaniu w miejscu rezydencji? Jednakże, jeśli Wnioskodawca zdecyduje się na wystawienie nagrodzonym obcokrajowcom zaświadczeń o wysokości wypłaconej nagrody, tak aby umożliwić samodzielne opodatkowanie w kraju swojej rezydencji, to wystawienie takich zaświadczeń nie będzie stało w sprzeczności z przepisami?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy nagrody i wyróżnienia stanowić będą przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W stosunku do nagrodzonych rezydentów polskich (sportowców, trenerów i innych osób), na podmiot wypłacający środki pieniężne osobom niebędącym jego pracownikami, zaliczane do „przychodów z innych źródeł” ustawodawca nie nakłada obowiązków płatnika zobowiązanego do naliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek. Jednakże stawia wymóg sporządzenia informacji o przychodach z innych źródeł PIT-11.

Zdaniem Wnioskodawcy kwalifikacja możliwych do wypłacenia nagród zarówno zawodnikom i trenerom do „przychodów z innych źródeł” znajduje uzasadnienie w tym, że z nagrodzonymi nie łączy go żaden stosunek pracy czy umowa cywilno-prawna na okoliczność otrzymania nagrody za wybitne osiągnięcia sportowe. Nie znajduje się to w granicach wykonywania osobiście działalności z tytułu, której nagrodzony mógłby chociażby wystawić płatnikowi rachunek za taką usługę/na taką okoliczność. W przeciwnym wypadku, tj. w sytuacji, gdy nagrodzonego łączyłaby z MOSIR umowa o pracę lub umowa zlecenie, Wnioskodawca kwalifikowałby nagrody jako „przychody z działalności wykonywanej osobiście” na podst. art. 13 pkt 2. Wówczas powstałby obowiązek podatkowy na zasadach ogólnych dla nagrodzonych Polaków, a dla cudzoziemców obowiązek zapłaty podatku zryczałtowanego zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1. Natomiast kwalifikacja nagród wypłaconych innym osobom, tj. działaczom sportowym nie mieści się w kategorii „przychodów z osobiście wykonywanej działalności” (bez znaczenia jest tu fakt rezydencji podatkowej), w związku z czym dla tych osób są one „przychodami z innych źródeł” dla rezydentów Polski lub odpowiednio „innymi dochodami” na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dla nierezydentów.

Zdaniem Wnioskodawcy kwalifikacja wypłaconych nagród dla nierezydentów podatkowych odbywa się poprzez wskazanie źródła przychodów jako „inne dochody” według umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i tak w odniesieniu do wskazanych rezydentów:

-Finlandii na podstawie art. 20 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Finlandii,

-Szwecji na podstawie art. 21 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji,

-Słowacji na podstawie art. 22 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką,

-Czech na podstawie art. 20 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej,

-Białorusi na podstawie art. 21 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś,

-Kanady na podstawie art. 20 Konwencji z dnia 14 maja 2012 r. między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą.

Oznacza to, że Wnioskodawca nie ma obowiązku podatkowego wobec nagrodzonych nierezydentów.

W związku z powyższymi artykułami powoływanych Umów i Konwencji osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to gdzie są osiągane, nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (miejscu rezydencji). Jedynie z Konwencji z Kanadą wynika, że ww. dochód miałby być opodatkowany w Polsce, czyli jak „przychody z innych źródeł” od których płatnik nie odprowadza zaliczki na podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy brak jest obowiązku wystawiania jakichkolwiek zaświadczeń dla nagrodzonych nierezydentów Polski, ustawa również nie przewiduje obowiązku wystawiania informacji PIT-11, tym bardziej IFT- 1/IFT-1R , który to ma zastosowanie do podatku zryczałtowanego z działalności wykonywanej osobiście. Jedynym wyjątkiem jest obowiązek wystawienia informacji PIT-11 o przychodach z innych źródeł dla Kanadyjczyków. Jednakże, mimo tego, iż ustawa pdof oraz umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie nakładają żadnego wymogu sporządzania informacji o przychodach zaliczanych do „innych dochodów” na podmiot wypłacający środki pieniężne, to wystawienie zaświadczeń nagrodzonym nie stoi w sprzeczności z tymi przepisami. Umożliwia bowiem nagrodzonym udokumentowanie przychodu podlegającego opodatkowaniu w kraju swojej rezydencji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z ww. przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Rada Miasta podjęła Uchwałę w sprawie ustanowienia wyróżnień i nagród miasta w związku z osiągnięciami w działalności sportowej oraz ustanowienia nagród i wyróżnień za osiągnięte wyniki sportowe. Zgodnie z regulaminem wyróżnienia i nagrody pieniężne przyznawane są za wybitne osiągnięcia sportowe. Wśród nagrodzonych osób mogą być polscy zawodnicy, trenerzy i działacze sportowi, oraz zawodnicy zagraniczni, np. zawodnicy z Finlandii, ze Słowacji, Szwecji, Czech, Białorusi, Kanady.

Z powyższego wynika, że nagrody są wypłacone za wybitne osiągnięcia sportowe, czyli całokształt działalności o charakterze sportowym, niepowiązany bezpośrednio z udziałem w konkursie, gdyż brak tu jest bezpośredniej rywalizacji. Ten rodzaj przedsięwzięcia można raczej określić mianem plebiscytu, bowiem zawodnicy zostają zgłoszeni przez inny podmiot, a po zgłoszeniu w żaden sposób ze sobą nie współzawodniczą.

W złożonym wniosku powzięli Państwo wątpliwość, jakie obowiązki podatkowe będą na Państwu ciążyć w związku z wypłaceniem nagród za wybitne osiągnięcia sportowe, oraz czy te nagrody należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł. Nagrody zostaną wypłacone polskim zawodnikom, trenerom i działaczom sportowym oraz zawodnikom, którzy są rezydentami innych państw.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku informacje oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że nagrody Prezydenta Miasta za wybitne osiągnięcia sportowe stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązki płatnika względem świadczeń wypłaconych polskim rezydentom podatkowym oraz nierezydentom mogą się różnić.

W odniesieniu do nagród za wybitne osiągnięcia sportowe, które będą wypłacone polskim zawodnikom, trenerom i działaczom sportowym należy stwierdzić, że będą stanowić przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakwalifikowanie przychodów do innych źródeł, w rozumieniu powyższego przepisu powoduje, że nie są Państwo obowiązani do poboru zaliczki na podatek dochodowy od wypłaty ww. nagród. W odniesieniu do polskich rezydentów podatkowych na Państwu spoczywa wyłącznie obowiązek sporządzenia dla ww. osób informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy – PIT-11, stosownie do treści art. 42a ww. ustawy.

Obowiązki informacyjne w odniesieniu do przychodów z innych źródeł reguluje art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Terminy przesłania rocznego obliczenia podatku oraz informacji urzędom skarbowym i podatnikom reguluje art. 42g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 42g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 6, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

1) urzędowi skarbowemu - w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;

2) podatnikowi - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

Określając obowiązki podatkowe, w związku z wypłatą nagród za osiągnięcia sportowe nierezydentom podatkowym Polski, poza zapisami ustawy o podatku dochodowym należy brać pod uwagę także zapisy właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Do kwestii opodatkowania nierezydentów odnosi się art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powyższym przepisem:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a omawianej ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Umowy międzynarodowe dotyczące unikania podwójnego opodatkowania zawierają przepisy dotyczące kwalifikacji określonych przychodów do właściwego źródła oraz sposobu ich opodatkowania. Podział na źródła przychodów w ramach umów międzynarodowych nie zawsze jest zbieżny z rodzajami źródeł przychodów w ramach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między Polską a państwami wymienionymi we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyróżniają m.in. inne dochody oraz dochody z działalności artystycznej i sportowej.

W umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych z Czechami, Finlandią, Szwecją, Słowacją, Białorusią i Kanadą brak jest wyczerpującej definicji działalności artystycznej oraz jakiejkolwiek definicji sportowca.

Jak wynika z Komentarza do Modelowej Konwencji, zgodnie z art. 3 ust. 3 MK OECD jeżeli z kontekstu MK OECD nie wynika inaczej, każde pojęcie w niej zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w przepisach prawnych państwa stosującego MK OECD w zakresie podatków, do których ma ona zastosowanie, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeni przez inne przepisy prawne tego państwa.

W komentarzu MK OECD zaznaczono, że dla potrzeb MK OECD nie została ustalona definicja „sportowca”. Artyści i sportowcy mogą osiągać dochód związany ze swoją działalnością z bardzo wielu różnych źródeł i przez to może on mieć niezwykle zróżnicowany charakter.

Charakterystyka kwalifikacji poszczególnych dochodów otrzymywanych przez artystów daje podstawę do sformułowania ogólnej tezy, zgodnie z którą dochód z tytułu działalności artystycznej musi mieć bezpośredni związek z publicznym występem artysty w kraju, w którym ma miejsce to wydarzenie.

W związku z powyższym nagrody za wybitne osiągnięcia sportowe, niezwiązane bezpośrednio z wykonywaną działalności sportową lub udziałem w zawodach/konkursie, będą stanowiły inne dochody w rozumieniu umów międzynarodowych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Warszawie dnia 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 991 ze zm.):

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to gdzie są osiągane, a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Umowy podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Art. 20 ust. 2 ww. umowy:

Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodu innego niż dochód z majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca taki dochód, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony i gdy prawo lub majątek, z tytułu którego dochód jest wypłacany, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7.

Do przychodów uzyskanych przez rezydentów Finlandii mają zastosowanie przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 8 czerwca 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 37, poz. 205).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. Konwencji:

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to gdzie są osiągane, a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W myśl art. 20 ust. 2 omawianej Konwencji:

Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodu innego, niż dochód z majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca taki dochód, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony i gdy prawo lub majątek, z tytułu którego dochód jest wypłacany, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu. W takim przypadku, stosuje się postanowienia artykułu 7.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193, ze zm.):

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Art. 21 ust. 2 ww. Konwencji:

Postanowień ustępu 1 nie stosuje się do dochodu niebędącego dochodem z majątku nieruchomego, określonego w ustępie 2 artykułu 6, jeżeli osoba osiągająca taki dochód, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony lub wykonuje tam wolny zawód za pomocą stałej placówki i gdy prawo lub majątek, z tytułu których osiąga dochód, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Art. 22 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 sierpnia 1994 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 30, poz. 131, ze zm.):

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Art. 22 ust. 2 ww. ustawy:

Postanowień ustępu 1 nie stosuje się do dochodu nie będącego dochodem z majątku nieruchomego określonego w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba uzyskująca taki dochód, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą przez zakład w nim położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy prawa lub dobra, z tytułu których wypłacany jest dochód, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

W myśl art. 21 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, z dnia 18 listopada 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 120, poz. 534):

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie, nie wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Art. 21 ust. 2 ww. umowy:

Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodów, jeżeli osoba uzyskująca takie dochody, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą przez zakład w nim położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód i gdy prawa, z których tytułu wypłacany jest dochód, są rzeczywiście związane z działalnością takiego zakładu. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Do przychodów uzyskanych przez rezydentów podatkowy Kanady będzie mieć zastosowanie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wraz z Protokołem z dnia 14 maja 2012 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 1371).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. Konwencji:

Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to gdzie są osiągane, nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Art. 20 ust. 2-4:

2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodu innego niż dochód z majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca taki dochód, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony i gdy prawo lub majątek, z tytułu którego dochód jest wypłacany, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji i powstające w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

4. Jednakże, w przypadku gdy dochód, o którym mowa w ustępie 3, jest dochodem z funduszu powierniczego (trust), innego niż fundusz powierniczy (trust), w którym wniesione wpłaty podlegały odliczeniu od podatku i jeżeli dochód ten podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym osoba uprawniona do dochodu ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15 procent kwoty dochodu brutto.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy, nagrody za osiągnięcia sportowe będą stanowić dla rezydentów Finlandii, Szwecji, Słowacji, Czech, Białorusi i Kanady inne dochody w rozumieniu właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym nie będzie na Państwu ciążyć obowiązek poboru podatku.

Przepisy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulują obowiązek sporządzania informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne niemające w Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania.

Art. 42a ust. 1:

Jak wynika z dyspozycji art. 42a ustawy obowiązek sporządzania informacji PIT-11 występuje w przypadku przekazywania, w tym na rzecz osób posiadających w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, świadczeń bądź należności kwalifikowanych do przychodów z innych źródeł podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jeżeli zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania przedmiotowe przychody kwalifikowane jako „inne dochody” nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium RP, to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku nagród przekazywanych polskim rezydentom podatkowym oraz rezydentom podatkowym Kanady Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierania zaliczek na podatek/podatku i jednocześnie ma obowiązek wystawiania informacji PIT-11.

W przypadku rezydentów podatkowych Czech, Słowacji, Finlandii, Szwecji, Białorusi Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierania zaliczek na podatek/podatku i nie ma obowiązku wystawiania informacji PIT-11 ani jakichkolwiek innych informacji na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Wynagrodzenia 2023. Rozliczanie płac w praktyce

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 15 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.5.2023.2.DK