Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.185.2023.2.AG

Nieuznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 i uznania ww. sprzedaży za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 22 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 i uznania ww. sprzedaży za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 czerwca 2023 r. (data wpływu 7 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca (…) jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT jako działalność PKD 53.20.Z i 43.11.Z.

Wnioskodawca jest właścicielem działek o nr 1, 2 i 3, które na pow. 0,7207 podlegają gospodarce leśnej. Mają łączną powierzchnię 1,5939 ha. Działki te położone są w (…).

Przedmiotowe działki zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego w momencie zakupu przeznaczone były pod budownictwo mieszkaniowe. Na wniosek Wnioskodawcy tereny objęte wnioskiem decyzją Dyrektora Lasów Państwowych w (…) nr (…) z dnia 9 marca 2020 roku wyłączone zostały z zasobów leśnych i przeznaczone na cele związane z budownictwem wielorodzinnym.

Własność ww. działek Wnioskodawca uzyskał w drodze darowizny od matki na podstawie umowy z dnia .... 2015 roku.

Wnioskodawca nie wykorzystywał i nie planuje wykorzystywać w przyszłości przedmiotowych działek w działalności gospodarczej ani do innych czynności.

Wnioskodawca planuje sprzedać ww. działki w drodze umowy sprzedaży - aktu notarialnego.

Na chwilę obecną działki są niezabudowane, nie wykonuje się na nich jakichkolwiek czynności związanych z ich uzbrojeniem. Nie prowadzi się jakichkolwiek działań reklamowo-marketingowych mających związek ze sprzedażą.

Od dnia nabycia działek do dnia dzisiejszego na działkach nie wykonano jakichkolwiek czynności, wpływających na zagospodarowanie działek oraz nie poniesiono jakichkolwiek wydatków związanych z nieruchomością.

Działki wymienione powyżej mają zostać sprzedane jako jedna nieruchomość. Sprzedaż działek wymienionych we wniosku będzie jednym zdarzeniem gospodarczym.

Wnioskodawca ponadto wskazuje, iż:

  1. nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej;
  2. nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym;
  3. w roku 2021 Wnioskodawca sprzedał inne działki rekreacyjne (nie objęte niniejszym wnioskiem) nabyte w drodze darowizny z dnia .... 2015 roku; działki te zostały sprzedane w całości jako niezabudowane. Od momentu otrzymania do sprzedaży nie wykonywał tam jakichkolwiek czynności. Przyczyną zbycia majątku prywatnego w celu uzyskania środków na bieżące wydatki osobiste (m.in. spłatę kredytu mieszkaniowego);
  4. przedmiotowa czynność (określona w pkt 3) była zwolniona z podatku VAT;
  5. natomiast z działek, objętych zakresem niniejszego wniosku, nie dokonywano zbiorów oraz dostaw produktów rolnych;
  6. działki te nie były, nie są i nie będą do momentu sprzedaży udostępnione osobom trzecim;
  7. oprócz sprzedaży Wnioskodawca nie zamierza podejmować jakichkolwiek czynności;
  8. działki mają dostęp do drogi gminnej;
  9. działki zostaną sprzedane jednemu nabywcy;
  10. przedmiotowe działki zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego w momencie zakupu przeznaczone były pod budownictwo mieszkaniowe;
  11. tereny objęte wnioskiem decyzją Dyrektora Lasów Państwowych w (…) nr (…) z dnia 9 marca 2020 roku zostały wyłączone z zasobów leśnych i przeznaczone zostały na cele związane z budownictwem wielorodzinnym;
  12. przed sprzedażą działek nie będą wydawane pozwolenia na budowę:
  13. przed sprzedażą działek nie będą wydawane inne pozwolenia;
  14. przed sprzedażą działek nie będą wykonywane jakiekolwiek czynności zwiększające ich wartość;
  15. Wnioskodawca nie będzie zawierał umów przedwstępnych związanych ze sprzedażą;
  16. przed sprzedażą Wnioskodawca nie będzie udzielał jakichkolwiek pełnomocnictw;
  17. przedmiotowe działki nie były w jakikolwiek sposób wykorzystywane.

Wnioskodawca wskazuje, że w dniu 13 czerwca 2022 roku wpłynął do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych. We wniosku tym Wnioskodawca wskazał identyczny stan faktyczny sprawy (wniosek ten dotyczył tych samych działek i zdarzenia przyszłego), jednakże Wnioskodawca zadał pytanie, czy sprzedaż działek objętych wnioskiem będzie korzystać ze zwolnienia z VAT. Wnioskodawca przedstawiając swoje stanowisko wskazał, że dokonując sprzedaży ww. nieruchomości powinien korzystać z przysługującego prawa do rozporządzenia majątkiem osobistym, a co za tym idzie, sprzedaż zwolniona jest z opodatkowania podatkiem VAT.

W interpretacji indywidualnej z dnia 7 września 2022 roku (znak pisma: 0113-KDIPT-3.4012.309.2022.2.MJ) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko jest nieprawidłowe.

W świetle wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 7 września 2022 roku dotyczącej zwolnienia sprzedaży z podatku VAT, konieczne stało się w ocenie Wnioskodawcy wystąpienie z kolejnym (niniejszym) wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. W ocenie Wnioskodawcy, czym innym jest bowiem uprawnienie do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT czynności sprzedaży działek, a czym innym jest kwestia podlegania sprzedaży działek przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W pierwszym przypadku mamy bowiem do czynienia z sytuacją, gdy czynność prawna podlega wprawdzie pod uregulowania ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże z konkretnych powodów lub przesłanek, na gruncie tej ustawy, podatnik jest zwolniony lub może ubiegać się o zwolnienie od obowiązku zapłaty podatku VAT. W drugim zaś przypadku, czynność prawna w ogóle nie jest objęta zakresem stosowania ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy Wnioskodawca, dokonując sprzedaży działek objętych niniejszym wnioskiem tj. działek o nr 1, 2 oraz 3 będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu

art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług oraz czy sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

W ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca, dokonując w ramach zdarzenia przyszłego sprzedaży działek objętych niniejszym wnioskiem tj. działek o nr 1, 2 oraz 3 nie będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, a tym samym sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Planowaną sprzedaż działek nr 1, 2 i 3 należy uznać w ocenie Wnioskodawcy za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, w związku z czym Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i sług nie będą miały zastosowania. Skutkiem tego, sprzedaż działek nr 1, 2 i 3 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (zwanej dalej „ustawą”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt. 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt. 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów

na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 2 pkt. 22 ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast według art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęciem pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatkiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE stanowi, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa terenu budowlanego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie wykonuje czynności opodatkowane, przy czym czynności te winny być związane z działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnym zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze, dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu sprzedaży ww. gruntów podjął/podejmie Wnioskodawca aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Wnioskodawcy za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 roku w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyżej wskazano w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Podnieść należy, że własność działek nr 1, 2 i 3 Wnioskodawca uzyskał w drodze darowizny od matki. Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowych działek w działalności gospodarczej ani do innych czynności. Działki są niezabudowane, nie wykonuje się na nich jakichkolwiek czynności związanych z ich uzbrojeniem. Nie prowadzi się jakichkolwiek działań reklamowo-marketingowych, mających związek ze sprzedażą. Od dnia zakupu do dnia dzisiejszego na działkach nie wykonano jakichkolwiek czynności, wpływających na zagospodarowanie działek oraz nie poniesiono jakichkolwiek wydatków związanych z nieruchomością. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej.Nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Od momentu otrzymania do sprzedaży nie wykonywał tam jakichkolwiek czynności. Przyczyną sprzedaży - zbycia majątku prywatnego w celu uzyskania środków na bieżące wydatki osobiste (m.in. spłatę kredytu mieszkaniowego). Z działek, objętych zakresem wniosku, nie dokonywano zbiorów oraz dostaw produktów rolnych. Działki te nie były i nie są i nie będą do momentu sprzedaży udostępniane osobom trzecim.

Oprócz sprzedaży nie zamierza Pan podejmować jakichkolwiek czynności. Przed sprzedażą działek nie będą wydawane pozwolenia na budowę oraz nie będą wydawane inne pozwolenia. Przed sprzedażą nie będą wykonywane jakiekolwiek czynności zwiększające ich wartość. Wnioskodawca nie będzie zawierał umów przedwstępnych związanych ze sprzedażą. Przed sprzedażą nie będzie Wnioskodawca udzielał jakichkolwiek pełnomocnictw.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpią okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W okolicznościach sprawy sprzedaż działek nr 1, 2 oraz 3 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia ww. działek, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie planowaną sprzedaż działek nr 1, 2 i 3 należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż działek nr 1, 2 i 3 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00