Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.199.2023.1.RH

Dotyczy ustalenia, czy wskazane w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku o interpretację w pozycjach od 1 do 20 instalacje i urządzenia, składające się z urządzeń technicznych oraz łączących je przewodów, okablowania i kanałów oraz elementy wyposażenia i inne części składowe, stanowią odrębne od budynku środki trwałe podlegające amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z załącznikiem nr 1 do przedmiotowej ustawy

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy wskazane w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku o interpretację w pozycjach od 1 do 20 instalacje i urządzenia, składające się z urządzeń technicznych oraz łączących je przewodów, okablowania i kanałów oraz elementy wyposażenia i inne części składowe, stanowią odrębne od budynku środki trwałe podlegające amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z załącznikiem nr 1 do przedmiotowej ustawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka”) mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Całość aktywów Spółki znajduje się w Polsce oraz dochody uzyskiwane przez nią są w całości osiągane na terytorium Polski.

Spółka prowadzi działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W tym celu wybudowała budynek z lokalami użytkowymi przeznaczonymi na wynajem.

W związku z prowadzoną inwestycją, budynek został wyposażony w liczne instalacje, składające się z urządzeń, przewodów, okablowania. Instalacje nie są wmurowywane w konstrukcję budynku i nie są trwale związane z budynkiem, ponieważ zostały zamontowane w sposób umożliwiający ich odłączenie od budynku bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak i samych urządzeń, poprzez wykorzystanie podwieszanych sufitów i technicznie podniesionych podłóg.

Budynek wraz z instalacjami i urządzeniami stanowi własność podatnika, został wytworzony we własnym zakresie, jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, a okres użytkowania będzie dłuższy niż rok.

W budynku zostały zainstalowane m.in. następujące instalacje oraz urządzenia:

1.Elementy wyposażenia wewnętrznego:

-podwieszany sufit;

-elementy oświetlenia - lampy wiszące, wpuszczone w sufit podwieszony wraz z okablowaniem, zasilaczami i osprzętem;

-oświetlenie - lampy w atrium;

-drzwi wewnętrzne;

-drzwi zewnętrzne;

-okna wewnętrzne;

-balustrady na wewnętrznych klatkach schodowych;

-automatyczne drzwi zewnętrzne;

-brama garażowa;

-witryny wewnętrzne samodzielne oraz z drzwiami;

-ścianki działowe z płyt gipsowo-kartonowych;

-wyposażenie łazienek - armatura sanitarna, kabiny prysznicowe, toalety, umywalki, ścianki z płyty HPL.

Wskazane elementy/urządzenia są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Wskazane elementy mogą być zdemontowane, w całości przeniesione, a następnie ponownie zainstalowane w innym miejscu bez uszczerbku dla tych elementów, jak i dla budynku.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (Dz.U. z 2016 r., poz.1864; dalej jako: „KŚT”) elementy takie, w ocenie Spółki, stanowią środki trwałe z grupy 8 - narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane.

2.Elementy wyposażenia zewnętrznego:

-elewacja wentylowana,

-szklane daszki nad wejściami.

Zdaniem Spółki elementy takie stanowią środki trwałe z grupy 8 - narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane

3.System wentylacji mechanicznej oraz klimatyzacji składający się z centrali, klimatyzatorów wewnętrznych, kanałów wentylacyjnych, sterowników klimatyzacji, instalacji klimatyzacji w serwerowni, nagrzewnic nad wejściami.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. Systemy wentylacji i klimatyzacji zamontowane zostały z wykorzystaniem podwieszanych sufitów i technicznie podniesionych podłóg, w związku z czym ich ewentualny demontaż może nastąpić bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

W ocenie Spółki systemy te, zgodnie z KŚT, stanowią kompleksowe środki trwałe z grupy 6 - urządzenia techniczne.

4.Instalacja wodno-kanalizacyjna, obejmująca w szczególności: armaturę łazienkową, muszle WC, umywalki, akcesoria łazienkowe, pisuary oraz stelaże instalacyjne do pisuarów i toalet.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System został zamontowany z wykorzystaniem podwieszanych sufitów i technicznie podniesionych podłóg, w związku z czym ich ewentualny demontaż może nastąpić bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

5.Instalacja wody zimnej i ciepłej.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

6.Instalacja przeciwpożarowa składająca się z czujników dymu, przycisków przeciwpożarowych, elementów sterujących i klap dymowych, zasilaczy i akumulatorów, ostrzegaczy przeciwpożarowych, syren przeciwpożarowych.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

7.Instalacja hydrantowa.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

8.Instalacja alarmowa.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System został zamontowany z wykorzystaniem podwieszanych sufitów i techniczne podniesionych podłóg, w związku z czym ich ewentualny demontaż może nastąpić bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

9.Instalacja monitoringu.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

10.Instalacja kontroli dostępu.

Jest to system zabezpieczający obiekt przed ingerencją osób niepowołanych zarówno z zewnętrznego otoczenia firmy, jak i wewnątrz obiektu. System kontroli dostępu jest także źródłem informacji o stanie zajętości pomieszczeń, zamknięciu lub otwarciu drzwi, próbach siłowego ich otwarcia, użycia innych kart dostępu.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

11.Instalacja zasilania awaryjnego.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

12.Instalacja oświetlenia awaryjnego.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

13.Instalacja domofonowa.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

14.Instalacja nawadniania terenów zieleni (tryskaczowa + kroplująca).

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System może być w każdym momencie zdemontowany, bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

15.Instalacja fotowoltaiczna.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System może być w każdym momencie zdemontowany, bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 8 - urządzenia techniczne.

16.Instalacja odgromowa.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System może być w każdym momencie zdemontowany, bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

17.Instalacja elektryczna, na którą składają się, w szczególności: rozdzielnie, stacja transformatorowa, okablowanie, gniazda, puszki montażowe, złączki i szybkozłączki, rurki i opaski montażowe, koryta kablowe, agregat zasilania awaryjnego, puszki podłogowe (floor boxy).

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system taki stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

18.Urządzenia transportu bliskiego - Dźwigi osobowe oraz windy sztuk 2.

Są to osobowe windy w szybie betonowym. Są one kompletnymi i zdatnymi do użytkowania urządzeniami służącymi do przewozu osób pomiędzy sąsiednimi kondygnacjami budynku. Dźwigi są montowane w budynku, jednakże demontaż czy wymiana nie spowoduje zmian konstrukcyjnych budynku, jak również samo urządzenie pozostanie w stanie kompletnym i nienaruszonym.

Zgodnie z KŚT windy i dźwigi osobowe oraz towarowe stanowią środki trwałe ujęte w grupie 6 - urządzenia techniczne.

19.System podłogi podniesionej wraz z wykładziną.

System ten składa się z modułowej konstrukcji podłogowej, możliwej do demontażu i ewentualnego przeniesienia do innego lokalu oraz elektrycznych puszek podłogowych i wykładziny.

System stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład systemu wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. System jest kompletny i zdatny do użytku. System może być w każdym momencie zdemontowany, bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład systemu.

Zgodnie z KŚT system taki stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

20.System sufitów podwieszanych.

System stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system taki stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

Wszystkie wymienione w stanie faktycznym wniosku składniki majątkowe stanowią własność Wnioskodawcy i są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą po oddaniu budynku do użytkowania Przewidywany okres używania składników majątkowych jest dłuższy niż rok. Stanowią kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania urządzenia czy instalacje w takiej postaci, w jakiej zostały zamontowane, zgodnie z ich przeznaczeniem. Jednocześnie z uwagi na sposób montażu tych urządzeń i instalacji podkreślić należy, że nie są one trwale związane z budynkiem, gdyż każde z nich można odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość, zgodnie z przeznaczeniem i mogą stanowić odrębne środki trwałe.

Pytanie

Czy wskazane w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku o interpretację w pozycjach od 1 do 20 instalacje i urządzenia, składające się z urządzeń technicznych oraz łączących je przewodów, okablowania i kanałów oraz elementy wyposażenia i inne części składowe, stanowią odrębne od budynku środki trwałe podlegające amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z załącznikiem nr 1 do przedmiotowej ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku o interpretację w pozycjach od 1 do 20 składniki majątkowe stanowią odrębne pojedyncze lub kompleksowe środki trwałe i jako takie podlegają odrębnie od budynku amortyzacji podatkowej zgodnie ze stawką amortyzacji wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Updop. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Stosownie do art. 15 ust. 6 Updop kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Regulacja art. 16a ust. 1 tej ustawy stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

-budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

-maszyny, urządzenia i środki transportu,

-inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 Updop, zwane środkami trwałymi.

Przy uwzględnieniu, że amortyzacji środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych (art. 16i Updop) stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, w którym następuje odwołanie się do symbolu Klasyfikacji Środków Trwałych, należy stwierdzić, że rozwinięcie zakresu przedmiotowego środków trwałych wskazanych w art. 16a ust. 1 ww. ustawy ma miejsce w Klasyfikacji Środków Trwałych, która została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustaleniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. Przez środki trwałe rozumie się w Klasyfikacji Środków Trwałych rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki lub oddane do używania na podstawie najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się w Klasyfikacji Środków Trwałych pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów świadczenia usług. Może być nim np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp.

Podsumowując, aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika muszą spełniać następujące warunki:

-zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie;

-stanowią własność lub współwłasność podatnika - amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

-są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - amortyzacja wskazana w art. 16a ust. 1 Updop uzależniona jest od kompletności, jak i zdatności do użytku środka trwałego w dniu przyjęcia go do używania. Ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie;

-przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok - o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik;

-są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Podatnik musi te środki w takiej działalności używać;

-nie są wymienione w katalogu środków trwałych określonym w art. 16c Updop. Wszystkie wymienione w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku składniki majątkowe stanowią rodzaj składników majątkowych, które ze względu na typowe dla środków trwałych wspólne cechy mogą stanowić odrębne środki trwałe.

1.Elementy wyposażenia wewnętrznego.

Wyposażenie stanowią elementy wyposażenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zamontowane. Każdy z elementów posiada cechy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż zespół elementów wyposażenia nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku.

W ocenie Spółki zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (Dz.U. 2016, poz. 1864, dalej jako: „Klasyfikacja Środków Trwałych”, „KŚT”) zespół ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały z grupy 8 (narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej nieklasyfikowane).

2.Elementy wyposażenia zewnętrznego.

Wyposażenie zewnętrzne składa się z elementów wyposażenia zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zamontowane np. daszki szklane nad wejściami czy elewacja wentylowana. Każdy z elementów posiada cechy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób zamontowania każdego z elementów na zewnątrz budynku należy uznać, iż każdy z tych elementów nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku.

W ocenie Spółki zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych każdy z tych elementów można wyodrębnić jako środek trwały z grupy 8 (narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej nieklasyfikowane).

3.System wentylacji mechanicznej oraz klimatyzacji.

System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń wraz z okablowaniem, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).

4.Instalacja wodno-kanalizacyjna.

Instalacja stanowi kompleksowy zespół urządzeń, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).

5.Instalacja wody zimnej i ciepłej.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zdaniem Spółki Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

6.Instalacja przeciwpożarowa.

Instalacja przeciwpożarowa to zespół urządzeń służących zabezpieczeniu budynku przed pożarem, a więc rodzaj systemu przeciwpożarowego. System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób zamontowania tej instalacji w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno-użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji instalacji przeciwpożarowej po jej ewentualnym demontażu, urządzenia należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT urządzenie przeciwpożarowe zostało sklasyfikowane jako kompleksowy środek trwały w grupie 6 (urządzenia techniczne).

7.Instalacja hydrantowa.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System został zamontowany z wykorzystaniem podwieszanych sufitów i technicznie podniesionych podłóg w związku z czym ich ewentualny demontaż może nastąpić bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

Według Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

8.Instalacja alarmowa.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zdaniem Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

9.Instalacja monitoringu.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

10.Instalacja kontroli dostępu.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System został zamontowany z wykorzystaniem podwieszanych sufitów i technicznie podniesionych podłóg w związku z czym ich ewentualny demontaż może nastąpić bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

11.Instalacja zasilania awaryjnego.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 8 - urządzenia techniczne.

12.Instalacja oświetlenia awaryjnego.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

13.Instalacja domofonowa.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

14.Instalacja nawadniania terenów zieleni (tryskaczowa + kroplująca).

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System może być w każdym momencie zdemontowany, bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

15.Instalacja fotowoltaiczna.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System może być w każdym momencie zdemontowany, bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

16.Instalacja odgromowa.

Instalacja stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W skład instalacji wchodzą wszystkie elementy/urządzenia potrzebne do działania zgodnie z jej przeznaczeniem jako całość. Instalacja jest kompletna i zdatna do użytku. System może być w każdym momencie zdemontowany, bez ingerencji w konstrukcję budynku i bez negatywnych skutków dla urządzeń i osprzętu wchodzącego w skład instalacji.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

17.Instalacja elektryczna.

Instalacja elektryczna to kompleksowy system składający się z sieci przewodów rozprowadzających lub łączących ze sobą poszczególne urządzenia w celu zapewnienia dostawy oraz przesyłu energii elektrycznej w budynku. System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób zamontowania tej instalacji w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno- użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji instalacji elektrycznej po jej ewentualnym demontażu, urządzenia należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku. W ocenie Spółki zgodnie z KŚT instalacja elektryczna została sklasyfikowane jako kompleksowy środek trwały w grupie 6 (urządzenia techniczne).

18.Urządzenia transportu bliskiego - Dźwigi osobowe oraz windy sztuk 2.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT windy oraz dźwigi stanowią środki trwałe zaszeregowane w grupie 6 (urządzenia techniczne). Wyszczególnienie to wyraźnie sugeruje możliwą odrębność ewidencyjną wymienionych urządzeń. Sama winda czy dźwig osobowy/towarowy są urządzeniami kompletnymi, które mogą być wymontowane bez uszczerbku dla budynku oraz tych urządzeń, a następnie zamontowane także w innych budynkach, bez zmiany ich przeznaczenia. Jednocześnie argumentem przemawiającym za wyodrębnieniem przedmiotowych urządzeń jako środków trwałych jest fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące. Zainstalowane w budynku windy oraz dźwigi stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostaną zamontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Mając powyższe na uwadze z punktu widzenia kryteriów techniczno-użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji tych urządzeń po ich ewentualnym demontażu, urządzenia należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

19.System podłogi podniesionej wraz z wykładziną.

System ten składa się z modułowej konstrukcji podłogowej, możliwej do demontażu i ewentualnego przeniesienia do innego lokalu oraz elektrycznych puszek podłogowych i wykładziny.

System stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

W ocenie Spółki zgodnie z KŚT system taki stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

20.System sufitów podwieszanych.

System stanowi kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Zdaniem Spółki zgodnie z KŚT system taki stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 - urządzenia techniczne.

Reasumując, wszystkie opisane wyżej składniki majątku mogą zostać uznane za odrębne środki trwałe, ponieważ: zostały wytworzone we własnym zakresie, stanowią własność Wnioskodawcy, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok, oraz są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej opis poszczególnych obiektów, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinno budzić wątpliwości ich zakwalifikowanie do odrębnych środków trwałych z punktu widzenia zarówno kryteriów wynikających z przepisów, jak i stanowisk organów podatkowych. Stanowisko Spółki zostało potwierdzone przez organy podatkowe przykładowo w następujących interpretacjach:

-interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 lutego 2016 roku, Znak: ILPB4/4510-1-570/15-2/DS, w której Organ potwierdził, że środki trwałe analogiczne do przedstawionych przez Spółkę w stanie faktycznym mogą zostać wyodrębnione z budynku: „Z opisu sprawy wynika, że wszystkie wymienione w opisie zdarzenia przyszłego (w pkt od 1 do 54) urządzenia techniczne będą stanowić własność Spółki, zostaną przez nią nabyte oraz będą wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, zaś ich okres używania będzie dłuższy niż rok. Wszystkie wymienione w opisie sprawy składniki majątkowe wraz z ewentualnym okablowaniem będą stanowić kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Urządzenia będą posiadać wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość, zgodnie z przeznaczeniem. Ponadto Spółka sklasyfikowała również te urządzenia w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych. Wobec tego należy zgodzić się ze Spółką, że wszystkie wymienione przez nią we wniosku urządzenia i systemy będą stanowić odrębne środki trwałe”.

-interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2015 r., Znak: ILPB1/415-1219/14-2/AG, w której Organ potwierdził, że środki trwałe analogiczne do przedstawionych przez Spółkę w stanie faktycznym mogą zostać wyodrębnione z budynku: „Na podstawie opisu stanu faktycznego, mając na uwadze powyższe objaśnienia przyjęto za Wnioskodawcą, że wskazane urządzenia techniczne stanowią odrębne środki trwałe, spełniają bowiem - opierając się na treści wniosku - przesłanki konieczne dla uznania ich za środki trwałe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazane w opisie składniki majątkowe, stanowiące elementy wyposażenia budynku biurowo-usługowego, podlegać będą zatem amortyzacji, według stawek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako odrębne środki trwałe. Zatem, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne wymienionych w przedstawionym stanie faktycznym urządzeń, w części przypadającej proporcjonalnie do posiadanych udziałów w Spółce, w przypadku gdy urządzenia te zostały ujęte w ewidencji jako osobne środki trwałe i podlegają amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Reasumując - wskazane w opisie zdarzenia przyszłego składniki majątkowe obejmujące urządzenia techniczne oraz elementy wyposażenia mogą stanowić odrębne środki trwałe podlegające amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z załącznikiem nr 1 do tej ustawy”.

-interpretacja wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 maja 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.125.2020.1.SG, w której organ potwierdził, że środki trwałe analogiczne do przedstawionych przez Spółkę w stanie faktycznym mogą zostać wyodrębnione z budynku: „Wobec tego należy zgodzić się ze Spółką, że wszystkie wymienione przez nią we wniosku instalacje i urządzenia, składające się z urządzeń technicznych oraz łączących je przewodów, okablowania i kanałów oraz elementy wyposażenia i inne części składowe stanowią odrębne środki trwałe. Reasumując, wskazane w opisie stanu faktycznego instalacje i urządzenia, składające się z urządzeń technicznych oraz łączących je przewodów, okablowania i kanałów oraz elementy wyposażenia i inne części składowe, mogą być uznane przez Spółkę jako środki trwałe i amortyzowane przy użyciu stawek przewidzianych dla tych środków trwałych w wykazie rocznych stawek amortyzacji, o których mowa w art. 16i ust. 1 u.p.d.o.p.”.

-interpretacja wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 lipca 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.314.2019.2.SP, w której organ potwierdził, że środki trwałe analogiczne do przedstawionych przez Spółkę w stanie faktycznym mogą zostać wyodrębnione z budynku: „Przyjmując zatem za Spółką, że wszystkie wymienione we wniosku obiekty i urządzenia są samodzielnymi środkami trwałymi, należy zgodzić z Wnioskodawcą, że każdy z tych środków trwałych (po zakwalifikowaniu do odpowiedniego rodzaju KŚT) będzie podlegał amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 do u.p.d.o.p.”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej „ustawa o CIT”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) – jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Jak wynika zatem z powyższego, kosztem uzyskania przychodów mogą być również odpisy amortyzacyjne.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT,

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

Oznacza to, że wymienione w pkt 1-3 powyższej regulacji środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

-zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

-stanowią własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o CIT,

-są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,

-przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok – to podatnik samodzielnie decyduje o tym, jak długo będzie używany dany składnik,

-są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,

-nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy o CIT.

Jak już wyżej zostało wskazane, środek trwały podlega amortyzacji w sytuacji, gdy w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku. Składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Poprzez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o CIT,

podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Na podstawie art. 16f ust. 3 ustawy o CIT,

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W myśl art. 16d ustawy o CIT,

1. Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

2. Składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Jak stanowi art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie natomiast do treści art. 16i ust. 1 ustawy o CIT,

odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Z powyższych przepisów wynika, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok (środków trwałych). Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby dany składnik majątku mógł zostać zaliczony do środków trwałych, musi stanowić własność lub współwłasność podatnika.

Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych stanowi Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stawki amortyzacyjne przyporządkowane są do środków trwałych oznaczonych symbolami. Ich rozwinięcie znajduje się w Klasyfikacji Środków Trwałych, którą określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1864) będące rozporządzeniem wykonawczym do ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 773).

Zgodnie z definicją przedstawioną w ww. rozporządzeniu,

Klasyfikacja Środków Trwałych („KŚT”) jest usystematyzowanym wykazem środków trwałych (obiektów) służących do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.

W KŚT za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może nim być budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt – obiektu zbiorczego, którym może być zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp.

Należy jednak zauważyć, że zarówno przepisy ww. ustawy o statystyce publicznej, jak i wydanego w celu jej wykonania rozporządzenia, nie są przepisami prawa podatkowego, a w konsekwencji, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, nie mogą być przedmiotem niniejszej interpretacji. Obowiązek odpowiedniej klasyfikacji środka trwałego do odpowiedniej grupy KŚT spoczywa na podmiocie gospodarczym. Wynika to z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11). W przypadku trudności w ustaleniu właściwej klasyfikacji, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do odpowiedniego Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy wskazane w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku o interpretację w pozycjach od 1 do 20 instalacje i urządzenia, składające się z urządzeń technicznych oraz łączących je przewodów, okablowania i kanałów oraz elementy wyposażenia i inne części składowe, stanowią odrębne od budynku środki trwałe podlegające amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z załącznikiem nr 1 do przedmiotowej ustawy.

W opisie sprawy wskazaliście Państwo, że w związku z prowadzoną inwestycją, budynek o którym mowa w opisie sprawy, został wyposażony w liczne instalacje, składające się z urządzeń, przewodów, okablowania. Instalacje nie są wmurowywane w konstrukcję budynku i nie są trwale związane z budynkiem, ponieważ zostały zamontowane w sposób umożliwiający ich odłączenie od budynku bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak i samych urządzeń, poprzez wykorzystanie podwieszanych sufitów i technicznie podniesionych podłóg.

W budynku zostały zainstalowane m.in. następujące instalacje oraz urządzenia:

1.elementy wyposażenia wewnętrznego (podwieszany sufit, elementy oświetlenia - lampy wiszące, wpuszczone w sufit podwieszony wraz z okablowaniem, zasilaczami i osprzętem, oświetlenie - lampy w atrium, drzwi wewnętrzne, drzwi zewnętrzne, okna wewnętrzne, balustrady na wewnętrznych klatkach schodowych, automatyczne drzwi zewnętrzne, brama garażowa, witryny wewnętrzne samodzielne oraz z drzwiami, ścianki działowe z płyt gipsowo-kartonowych, wyposażenie łazienek - armatura sanitarna, kabiny prysznicowe, toalety, umywalki, ścianki z płyty HPL);

Wyposażenie to zostało sklasyfikowane zgodnie z KŚT – do grupy 8.

2.elementy wyposażenia zewnętrznego (elewacja wentylowana,szklane daszki nad wejściami);

Wyposażenie to zostało sklasyfikowane zgodnie z KŚT – do grupy 8.

3.system wentylacji mechanicznej oraz klimatyzacji składający się z centrali, klimatyzatorów wewnętrznych, kanałów wentylacyjnych, sterowników klimatyzacji, instalacji klimatyzacji w serwerowni, nagrzewnic nad wejściami;

System ten został sklasyfikowany zgodnie z KŚT – do grupy 6.

4.instalacja wodno-kanalizacyjna, obejmująca w szczególności: armaturę łazienkową, muszle WC, umywalki, akcesoria łazienkowe, pisuary oraz stelaże instalacyjne do pisuarów i toalet;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

5.instalacja wody zimnej i ciepłej;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

6.instalacja przeciwpożarowa składająca się z czujników dymu, przycisków przeciwpożarowych, elementów sterujących i klap dymowych, zasilaczy i akumulatorów, ostrzegaczy przeciwpożarowych, syren przeciwpożarowych;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

7.instalacja hydrantowa;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

8.instalacja alarmowa;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

9.instalacja monitoringu;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

10.instalacja kontroli dostępu;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

11.instalacja zasilania awaryjnego;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

12.instalacja oświetlenia awaryjnego;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

13.instalacja domofonowa;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

14.instalacja nawadniania terenów zieleni (tryskaczowa + kroplująca);

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

15.instalacja fotowoltaiczna;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 8.

16.instalacja odgromowa;

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

17.instalacja elektryczna, na którą składają się, w szczególności: rozdzielnie, stacja transformatorowa, okablowanie, gniazda, puszki montażowe, złączki i szybkozłączki, rurki i opaski montażowe, koryta kablowe, agregat zasilania awaryjnego, puszki podłogowe (floor boxy);

Instalacja ta została sklasyfikowana zgodnie z KŚT – do grupy 6.

18.urządzenia transportu bliskiego – Dźwigi osobowe oraz windy sztuk 2;

Urządzenia te zostały sklasyfikowane zgodnie z KŚT – do grupy 6.

19.system podłogi podniesionej wraz z wykładziną;

System ten został sklasyfikowany zgodnie z KŚT – do grupy 6.

20.system sufitów podwieszanych.

System ten został sklasyfikowany zgodnie z KŚT – do grupy 6.

Ponadto wskazaliście Państwo, że opisane powyżej składniki majątkowe stanowią własność Wnioskodawcy i są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą po oddaniu budynku do użytkowania Przewidywany okres używania składników majątkowych jest dłuższy niż rok. Stanowią kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania urządzenia czy instalacje w takiej postaci, w jakiej zostały zamontowane, zgodnie z ich przeznaczeniem. Jednocześnie z uwagi na sposób montażu tych urządzeń i instalacji podkreślić należy, że nie są one trwale związane z budynkiem, gdyż każde z nich można odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość, zgodnie z przeznaczeniem i mogą stanowić odrębne środki trwałe.

Wobec powyższego należy zgodzić się z Państwem, że w związku z tym, iż wszystkie wymienione we wniosku instalacje i urządzenia (opisane w pkt 1-20), składające się z urządzeń technicznych oraz łączących je przewodów, okablowania i kanałów oraz elementy wyposażenia i inne części składowe stanowią odrębne środki trwałe w rozumieniu art. 16a ust. 1 ustawy o CIT. W konsekwencji instalacje i urządzenia te jako będące własnością Spółki, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania oraz o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i niepodlegające wyłączeniu na podstawie art. 16c ustawy o CIT - będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i przy zastosowaniu odpowiednich stawek amortyzacyjnych wynikających z załącznika Nr 1 do ustawy o CIT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.199.2023.1.RH