Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.285.2023.2.AKU

Odliczenia od dochodu wydatków niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych przez osobę niepełnosprawną.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatków niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych przez osobę niepełnosprawną. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 maja 2023 r. (wpływ 25 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 20 lipca 2012 r. ma Pani orzeczoną niepełnosprawność ruchową w stopniu lekkim – symbol niepełnosprawności 05-R.

W dniu 10 grudnia 2022 r. kupiła Pani okulary korekcyjne za kwotę 2 065 zł. Pracodawca zwrócił Pani 400 zł.

Nie ma Pani orzeczonej niepełnosprawności okulistycznej. Brak okularów utrudniał Pani wykonywanie czynności życiowych oraz wykonywanie pracy zawodowej. Używanie okularów w Pani przypadku jest niezbędne w rehabilitacji kręgosłupa. Ułatwia Pani zachowanie prawidłowej postawy ciała przez odpowiednio dobrane szkła, wymuszające podnoszenie głowy, z czym ma Pani trudności z powodu zmian w kręgosłupie szyjnym.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że posiada zaświadczenia z dnia 29 listopada 2022 r. i 23 maja 2023 r. lekarza medycyny pracy, skierowanie na badanie okulistyczne z dnia 6 czerwca 2019 r. również lekarza medycyny pracy, wynik badania specjalisty okulistyki z dnia 17 czerwca 2019 r. i okulisty z dnia 22 maja 2023 r., z których wynika konieczność stosowania okularów w związku z Pani stanem zdrowia i potrzebą indywidualnej rehabilitacji.

Posiada Pani wystawioną na siebie fakturę z dnia 10 grudnia 2022 r., która zawiera kupującego (odbiorcę towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru – okulary korekcyjne oraz kwotę. Posiada Pani również wynik badania z dnia 6 grudnia 2022 r. wykonanego przez optometrystę.

Wydatki, które zamierza Pani odliczyć, zostały dofinansowane częściowo, tj. w kwocie 400 zł przez zakład pracy. Za okulary korekcyjne zapłaciła pani 2 065 zł brutto. Zatem, w przypadku potwierdzenia w interpretacji prawidłowości Pani stanowiska, odliczeniu podlegałaby kwota 1 665 zł brutto. W Pani zakładzie pracy jest zarządzenie w sprawie zasad zwrotu kosztów zakupu okularów korygujących wzrok i w oparciu o nie, złożyła Pani wniosek o zwrot kosztów zakupu okularów korekcyjnych, i takie dofinansowanie Pani otrzymała.

Pytanie

Czy może Pani odliczyć od dochodu w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, wydatek na zakup okularów korekcyjnych (pomniejszony o zwrot od pracodawcy)?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, może dokonać odliczenia od dochodu wydatku na zakup okularów korekcyjnych. Nie ma Pani orzeczonej aktualnie niepełnosprawności okulistycznej (przy kolejnym złożeniu wniosku o orzeczenie niepełnosprawności złoży Pani również wyniki badań okulistycznych), tylko ma niepełnosprawność ruchową w stopniu lekkim od 20 lipca 2012 r., ale w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności ruchowej ma Pani wskazanie dotyczące konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające Pani funkcjonowanie według potrzeb. Zakupione okulary korekcyjne ułatwiają Pani wykonywanie czynności życiowych, w tym, wykonywanie pracy zawodowej urzędniczej, przed biurkiem i komputerem. Ich używanie odciąża kręgosłup zwłaszcza w pozycji siedzącej w pracy. Zostały tak zrobione, aby wymuszały podnoszenie głowy i utrzymywanie jej na właściwej wysokości (ma Pani uszkodzone więzadła w kręgosłupie szyjnym oraz zmiany zwyrodnieniowe w każdym odcinku kręgosłupa). W trakcie ich przygotowania optyk zwrócił uwagę na Pani trudności w poruszaniu i dopasował okulary, by ich użytkowanie wpływało także na właściwą postawę kręgosłupa szyjnego, co wpływa rehabilitacyjnie na kręgosłup. Okulary korekcyjne dopasowane są do Pani wady wzroku, a zatem są indywidualnym sprzętem, również niezbędnym w rehabilitacji ruchowej – usytuowanie w szkłach linii patrzenia w dal na wyższej wysokości wymusza konieczność zachowania właściwej postawy kręgosłupa, zapobiegając dalszym uszkodzeniom.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, ze zm.):

podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, natomiast zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Brzmienie przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało zmienione ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r. i ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.

Stanowi on, że: 

za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pani osobą niepełnosprawną od 2012 r. 10 grudnia 2022 r. kupiła Pani okulary korekcyjne, których zakup został częściowo sfinansowany przez pracodawcę. Nie ma Pani orzeczonej niepełnosprawności okulistycznej. Brak okularów utrudniał Pani wykonywanie czynności życiowych oraz wykonywanie pracy zawodowej. Używanie okularów w Pani przypadku jest niezbędne w rehabilitacji kręgosłupa. Ułatwia Pani zachowanie prawidłowej postawy ciała przez odpowiednio dobrane szkła, wymuszające podnoszenie głowy, z czym ma Pani trudności z powodu zmian w kręgosłupie szyjnym.

Posiada Pani zaświadczenia z dnia 29 listopada 2022 r. i 23 maja 2023 r. lekarza medycyny pracy, skierowanie na badanie okulistyczne z dnia 6 czerwca 2019 r. również lekarza medycyny pracy, wynik badania specjalisty okulistyki z dnia 17 czerwca 2019 r. i okulisty z dnia 22 maja 2023 r., z których wynika konieczność stosowania okularów w związku z Pani stanem zdrowia i potrzebą indywidualnej rehabilitacji.

Dysponuje Pani wystawioną na siebie fakturą z dnia 10 grudnia 2022 r., która zawiera kupującego (odbiorcę towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru – okulary korekcyjne oraz kwotę.

W związku z tym, aby odnieść się do możliwości odliczenia przez Panią w ramach ulgi rehabilitacyjnej zakupu okularów korekcyjnych należy w przedstawionym stanie faktycznym przywołać zacytowany wyżej art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu tego wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Jednocześnie, powołany art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy nie wskazuje, że potrzeby wynikające z niepełnosprawności mają wynikać wprost z orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności. Związek pomiędzy nabyciem okularów, a niepełnosprawnością podatnik powinien wykazać w taki sposób, aby organy podatkowe mogły uznać, że okulary są niezbędne w rehabilitacji oraz, że ułatwiają wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jak również, że pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu a rodzajem niepełnosprawności podatnika istnieje ścisły związek, np. okazując się zaświadczeniem lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Zatem, należy uznać, że – przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach regulujących ulgę rehabilitacyjną – osoba niepełnosprawna może odliczyć wydatki na zakup okularów korekcyjnych, w sytuacji, gdy podstawą orzeczenia o niepełnosprawności jest inne schorzenie niż choroby narządu wzroku.

Z treści wniosku wynika, że wskazane wydatki zostały poniesione stosownie do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności, ułatwiając wykonywanie Pani czynności życiowych oraz pracę zawodową. Używanie okularów w Pani przypadku jest niezbędne w rehabilitacji i ułatwia zachowanie prawidłowej postawy ciała przez odpowiednio dobrane szkła, wymuszające podnoszenie głowy, z czym ma Pani trudności z powodu zmian w kręgosłupie szyjnym. Na dowód tego posiada Pani zaświadczenie wystawione przez lekarza specjalistę, z którego wynika konieczność stosowania okularów w związku z Pani stanem zdrowia i potrzebą indywidualnej rehabilitacji.

W związku z powyższym – w niniejszej sprawie – wydatek poniesiony przez Panią na zakup okularów korekcyjnych, jest wydatkiem na zakup  indywidualnego sprzętu, niezbędnego w Pani rehabilitacji oraz ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisany we wniosku i jego uzupełnieniu stan faktyczny, stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Panią na zakup okularów korekcyjnych, stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania przez Panią czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności mieszczące się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać odliczone przez Panią od dochodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w podatku dochodowym od osób fizycznych (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia). Odliczeniu podlega wydatek pomniejszony o otrzymany zwrot od pracodawcy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawiła Pani i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00