Czy zgodne z przepisami będzie zaliczenie narzutów na wynagrodzenia do kosztów podatkowych w styczniu 2023 r.

Jednostka prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności oraz księgi rachunkowe w roku obrotowym równym roku kalendarzowemu. Wynagrodzenia za czerwiec 2022 r. były wypłacane w lipcu 2022 r. (DRA 01 07 2022), a składki ZUS były płatne w sierpniu 2022 r. W przypadku wszystkich miesięcy, z wyjątkiem grudnia, narzuty na wynagrodzenia były zaliczane do kosztów podatkowych w momencie zapłaty, czyli w sierpniu 2022 r. Wyjątek stanowił grudzień, gdzie narzuty wynikające z DRA 01 12 2022 (wynagrodzenie za listopad 2022 r., płatne w grudniu 2022 r. nie są księgowane w koszty podatkowe, tylko doliczane statystycznie do miesiąca stycznia kolejnego roku. Od 2023 r. uległy zmianie przepisy dotyczące zaliczania do kosztów podatkowych narzutów na wynagrodzenia. Czy prawidłowym będzie jeżeli postąpimy w następujący sposób: 1. Narzuty na wynagrodzenia za listopad 2022 r. (wypłacane w grudniu 2022 r., DRA płatne w styczniu 2023 r.) doliczymy statystycznie w styczniu 2023 r. przy wyliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. 2. Narzuty na wynagrodzenia za grudzień 2022 r. (wypłacane w styczniu 2023 r., DRA płatne w lutym 2023 r.) zaksięgujemy w koszty na dotychczasowych zasadach, czyli w naszym przypadku w terminie płatności tj. luty 2023 r. 3. Narzuty na wynagrodzenia za styczeń 2023 r. (wypłacane w lutym 2023 r., DRA płatne w marcu 2023 r.) zaksięgujemy według nowych przepisów, kierując się zasadą, ze narzuty na wynagrodzenia są kosztem w miesiącu, za które należne są wynagrodzenia (styczeń 2023 r.), o ile zostały wypłacone w terminie oraz DRA będzie zapłacone w terminie. Zakładamy, że jednostka zawsze płaci w terminie wynagrodzenia i składki ZUS, zatem poprawnym będzie zaliczenie do kosztów podatkowych narzutów na wynagrodzenia w styczniu 2023 r.?