Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1157.2022.4.JK2

Usługi informatyczne opisane przez Państwa w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie mieszczą się w kategorii przychodów (dochodów) wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5. Z tytułu wypłaty powyższych należności obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego nie wystąpi, ponieważ ten rodzaj usługi nie jest objęty zakresem art. 29 ust. 1 ustawy o PIT. Jeżeli umowa nie przenosi na Państwa żadnych praw autorskich do oprogramowania ani nie obejmuje również udzielania licencji na oprogramowanie to nie stanowi ona żadnej z należności, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 i pkt 5 ustawy o PIT, a przez to jej wypłata nie podlega tzw. podatkowi u źródła i na Państwu nie ciążą/nie będzie ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku u źródła.

Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 10 lutego 2023 r. (data wpływu 10 lutego 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Jesteście Państwo podmiotem mającym siedzibę na terytorium Polski i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Należycie Państwo do grupy kapitałowej, która świadczy specjalistyczne usługi informatyczne w zakresie tworzenia i integracji systemów IT wraz ze świadczeniem związanych z tym usług doradztwa biznesowego.

Celem sprostania rosnącym wymaganiom rynku IT nabywacie Państwo  usługi informatyczne od zagranicznych kontrahentów (dalej: Kontrahenci). Usługi informatyczne polegają m.in. na: wdrożeniu i rozwoju oprogramowania, testowaniu oprogramowania, utrzymaniu/wsparciu oprogramowania tzw. maintenance.

Kontrahenci są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą opodatkowanymi podatkiem dochodowym od osób fizycznych w kraju zamieszkania lub osobami prawnymi opodatkowanymi podatkiem dochodowym od osób prawnych w kraju swojej siedziby, które nie mają polskiej rezydencji podatkowej i tym samym podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Współpracujecie Państwo z Kontrahentami na zasadach uregulowanych w umowach o świadczenie usług (dalej: Umowy). Przedmiot Umów obejmuje świadczenie usług rozwoju i wsparcia oprogramowania oraz inne usługi towarzyszące. Szczegółowy zakres prac jest każdorazowo określany w formie zlecenia określającego opis projektu i zakres prac do wykonania, termin realizacji oraz zasady kalkulacji wynagrodzenia.

Kontrahenci zobowiązują się do wykonywania czynności objętych przedmiotem Umów zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, z najwyższą starannością oraz lojalnością wobec Państwa, a także w zgodzie z zasadami etyki oraz dbając o Państwa interesy. Ponadto, Kontrahenci zobowiązani są do samodzielnego i osobistego wykonywania zleconych im usług. Kontrahenci mogą powierzyć wykonywanie usług objętych Umowami osobom trzecim jedynie za uprzednią Państwa pisemną zgodą. W razie wykonywania usług przez osobę trzecią, Kontrahenci odpowiadają wobec Państwa za działania i zaniechania tych osób jak za działania i zaniechania własne. Ponadto, Kontrahenci zobowiązani są do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji poufnych.

Jednocześnie, w Umowach z Kontrahentami została zawarta tzw. klauzula zabezpieczająca Państwa i dotycząca hipotetycznych praw autorskich. Została ona ujęta w celu uregulowania przeniesienia ewentualnych autorskich praw majątkowych do utworów, jeśli takie utwory powstałyby w toku współpracy. Jeśli taki utwór powstałby, wówczas zgodnie z Umową wynagrodzenie za świadczone usługi informatyczne należne Kontrahentowi uznawane jest za pokrywające ten aspekt, aczkolwiek wynagrodzenie za usługi informatyczne nie wyodrębnia tego elementu. Podkreślicie Państwo, że wynagrodzenie jest należne Kontrahentom zaświadczone usługi informatyczne, niezależnie od uzyskanego efektu, a nie za wykonanie utworu i przeniesienie do niego praw autorskich na Państwa rzecz - ponieważ takie utwory nie zostały określone w Umowach ani zleceniach. Kwestia zawarcia w umowie klauzuli poufności oraz klauzuli dotyczącej praw autorskich stanowi rodzaj zabezpieczenia przed możliwymi roszczeniami Kontrahentów o prawa autorskie oraz ochronę Państwa przed naruszeniem tajemnicy informacji poufnych. Klauzula ta stanowi rodzaj zastrzeżenia w umowie, że ewentualne prawa autorskie do powstałych w toku współpracy utworów przysługują Państwu.

Usługi informatyczne świadczone przez Kontrahentów nie obejmują również udzielania licencji na oprogramowanie. Efekty prac powstające w związku z realizacją usług informatycznych nabywanych od Kontrahentów są w każdym przypadku wykorzystywane wyłącznie przez Państwa klientów, tj. Państwo w żadnym wypadku nie użytkuje rozwijanego przez Kontrahenta oprogramowania na własne potrzeby. Podkreśliliście Państwo, że nie sprzedajecie Państwo własnego oprogramowania na rzecz swoich klientów, a jedynie świadczy usługi informatyczne w zakresie tworzenia, rozwijania i utrzymywania oprogramowania na zlecenie i potrzeby konkretnych klientów. Tym samym, nie nabywacie takiego oprogramowania od swoich Kontrahentów.

Z tytułu realizacji usług informatycznych objętych Umowami Kontrahenci otrzymują wynagrodzenie, którego wysokość jest każdorazowo ustalana w zleceniu. Wynagrodzenie jest zazwyczaj kalkulowane według stawki dniowej lub godzinowej oraz ilości czasu poświęconego na realizację danego zlecenia. Wypłata wynagrodzenia następuje na wskazany przez Kontrahenta rachunek bankowy na podstawie wystawionej faktury.

W praktyce, usługi informatyczne świadczone przez Kontrahentów obejmują następujące czynności dla poszczególnych stanowisk:

a) Deweloper:

projektowanie i tworzenie kodów w związku z rozwijaniem, rozszerzaniem i uaktualnianiem aplikacji

testowanie i sprawdzanie jakości kodów

tworzenie dokumentacji technicznej aplikacji

dokumentowanie szczegółów wdrożenia aplikacji

b) Specjalista IT:

wsparcie techniczne w projektowaniu, rozwijaniu, rozszerzaniu i uaktualnianiu aplikacji

wsparcie wdrożeniowe

integracja aplikacji z istniejącą infrastrukturą

przygotowanie koncepcji projektu rozwiązania technicznego

dostosowanie aplikacji do wymagań klienta

instalacja, konfiguracja i bieżące monitorowanie aplikacji

definiowanie i przekazywanie wymagań projektowych

wsparcie w przypadku zakłóceń w działaniu aplikacji

c) Analityk techniczny:

rozwiązywanie problemów zgłaszanych przez użytkowników aplikacji

zapewnienie wsparcia technicznego dla aplikacji

rozwiązywanie problemów technicznych związanych z funkcjonowaniem aplikacji

współpraca z zespołami zajmującymi się tworzeniem aplikacji, wdrażaniem i testowaniem aplikacji

d) Tester:

planowanie działań testowych

opracowanie przypadków testowych i zaprojektowanie środowiska testowego

przeprowadzanie testów

interpretacja wyników testów oraz opracowanie raportów z postępów testów i zidentyfikowanych nieprawidłowości

dokumentowanie przeprowadzonych testów

e) Administrator:

instalacja, konfigurowanie i wdrażanie aplikacji

opracowanie koncepcji tworzenia kopii zapasowych i archiwizacji

bieżące administrowanie aplikacjami

administrowanie wydajnością aplikacji

rozwiązywanie bieżących incydentów w funkcjonowaniu aplikacji

f) Inżynier IT:

wykonywanie integracji kodu i wdrożeń aplikacji

administrowanie usługami w chmurze wykorzystywanymi do aplikacji

wdrażanie monitoringu aplikacji i ich użytkowników

administrowanie aplikacją w oparciu o rozwiązania monitorujące

wsparcie techniczne

g) Architekt IT:

ustalanie standardów w zakresie projektowania, rozwoju, jakości i testowania

projektowanie architektury systemu w oparciu o wymogi klientów

współpraca z zespołami programistów

administrowanie architekturą w cyklu życia systemu

określanie zakresu prac związanych z rozwojem systemów

przygotowywanie dokumentacji systemowej

optymalizowanie systemów z punktu widzenia wydajności, bezpieczeństwa i jakości.

Uzupełnienie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

a) Jaki okres podatkowy jest przedmiotem zapytania?

Odpowiedź:

Zapytanie dotyczy 2022 roku i lat kolejnych.

b) Jednoznaczne wskazanie czy umowa podpisana z przedsiębiorcą zagranicznym (kontrahentem tj. osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i/lub osobą prawną) dotyczy przeniesienia praw autorskich? Wątpliwości tut. organu powstały na tle wskazanego we wniosku fragmentu opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

„ (…) w Umowach z Kontrahentami została zawarta tzw. klauzula zabezpieczająca Spółkę i dotycząca hipotetycznych praw autorskich. Została ona ujęta w celu uregulowania przeniesienia ewentualnych autorskich praw majątkowych do utworów, jeśli takie utwory powstałyby w toku współpracy. Jeśli taki utwór powstałby, wówczas zgodnie z Umową wynagrodzenie za świadczone usługi informatyczne należne Kontrahentowi uznawane jest za pokrywające ten aspekt, aczkolwiek wynagrodzenie za usługi informatyczne nie wyodrębnia tego elementu. Należy jednak podkreślić, że wynagrodzenie jest należne Kontrahentom zaświadczone usługi informatyczne, niezależnie od uzyskanego efektu, a nie za wykonanie utworu i przeniesienie do niego praw autorskich na rzecz Spółki - ponieważ takie utwory nie zostały określone w Umowach ani zleceniach. Kwestia zawarcia w umowie klauzuli poufności oraz klauzuli dotyczącej praw autorskich stanowi rodzaj zabezpieczenia przed możliwymi roszczeniami Kontrahentów o prawa autorskie oraz ochronę Spółki przed naruszeniem tajemnicy informacji poufnych. Klauzula ta stanowi rodzaj zastrzeżenia w umowie, że ewentualne prawa autorskie do powstałych w toku współpracy utworów przysługują Spółce”.

Odpowiedź:

Umowy podpisane z przedsiębiorcami zagranicznymi (Kontrahentami) dotyczą świadczenia usług informatycznych, niezależnie od uzyskanego efektu, polegających m.in. na: tworzeniu i testowaniu kodów dla aplikacji, opracowywaniu dokumentacji technicznej, wdrożeniu aplikacji, monitorowaniu funkcjonowania aplikacji, wsparciu technicznym itp. Zarówno Umowy jak i zlecenia zawarte z Kontrahentami nie zawierają zapisów określających utwory jakie powinien wytworzyć Kontrahent. Na bazie umów Kontrahenci nie są zobowiązani do wykonania jakichkolwiek utworów i przeniesienia na Spółkę praw autorskich z tego tytułu.

c) Czy łączna kwota dokonanych temu samemu podatnikowi (wypłat (świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych przekracza/będzie przekraczała w roku podatkowym kwotę 2 000 000 zł?

Odpowiedź:

Łączna kwota wypłat dokonanych na rzecz tego samego Kontrahenta nie przekraczała w 2022 r. i nie będzie przekraczać w latach kolejnych kwoty 2.000.000 zł.

d) Czy podmioty zagraniczne, od których nabywane są usługi informatyczne prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587, dalej updop) lub art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, dalej updof) i czy wypłacane wynagrodzenia związane są /będą z działalnością podmiotów zagranicznych prowadzoną poprzez zakład w Polsce?

Odpowiedź:

Podmioty zagraniczne, od których nabywane były w 2022 r. i w latach kolejnych będą nabywane usługi informatyczne nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej poprzez położony na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

e) Podanie danych identyfikacyjnych osób prawnych (tj. pełnej nazwy, danych adresowych), o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym, niemających siedziby lub zarządu na terytorium Polski, od których nabywają Państwo usługi informatyczne, oraz numeru identyfikacyjnego podatnika (ww. Podmiotów) wydanego przez jego kraj jurysdykcji podatkowej oraz nazwy kraju, który wydał ten numer (zgodnie z art. 14b § 3a ustawy Ordynacja podatkowa).

Odpowiedź:

Dane identyfikacyjne Kontrahentów, od których nabywane były usługi informatyczne w 2022 r. oraz w 2023 r. do dnia sporządzenia niniejszej odpowiedzi na wezwanie zostały zawarte w załączniku nr 1 do uzupełnienia. Po dniu sporządzenia niniejszej odpowiedzi i w latach kolejnych mogą to być inni Kontrahenci.

f) Jednoznaczne wskazanie terytorium miejsca zamieszkania przedsiębiorców prowadzących indywidualną działalność gospodarczą.

Odpowiedź:

Dane identyfikacyjne Kontrahentów, od których nabywane były usługi informatyczne w 2022 r. oraz w 2023 r.

do dnia sporządzenia niniejszej odpowiedzi na wezwanie zostały zawarte  w załączniku nr 1 do uzupełnienia. Po dniu sporządzenia niniejszej odpowiedzi i w latach kolejnych mogą to być inni Kontrahenci.

Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Francja, Grecja, Hiszpania, Estonia, Luksemburg, Niemcy, Rumunia, Wielka Brytania.

g) Czy podmioty zagraniczne, od których nabywane są usługi informatyczne są rzeczywistymi właścicielami należności odpowiednio w rozumieniu art. 5a pkt 33d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 4a pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Odpowiedź:

Podmioty zagraniczne, od których nabywane były w 2022 r. i w latach kolejnych będą nabywane usługi informatyczne są/będą rzeczywistymi właścicielami należności odpowiednio w rozumieniu art. 5a pkt 33d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 4a pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytania

1.Czy płatności za świadczenie usług informatycznych ponoszone przez Państwa na rzecz Kontrahentów będących osobami fizycznymi są objęte zakresem stosowania art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu?

2.Czy płatności za świadczenie usług informatycznych ponoszone przez Państwa na rzecz Kontrahentów będących osobami prawnymi są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji czy na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu?

Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Państwa, płatności za świadczenie usług informatyczne ponoszone przez Państwa na rzecz Kontrahentów będących osobami fizycznymi nie są objęte zakresem stosowania art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji na Spółce nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika z tego tytułu.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 3 ust. 2a Ustawy PIT, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei w myśl art. 3 ust. 2b pkt 7 Ustawy o PIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się m.in. dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Zgodnie z art. 3 ust. 2d Ustawy o PIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6.

Na podstawie art. 29 ust. 1 Ustawy o PIT cyt.:

„1. Podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

1) z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;

2) z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;

5) z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.”

Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 4 Ustawy o PIT, osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 29, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 41 Ustawy o PIT.

W związku z powyższym kluczowe jest potwierdzenie, czy należności wypłacane przez Państwa na rzecz Kontrahentów będących osobami fizycznymi za nabywane dla celów dalszej odprzedaży usługi informatyczne stanowią tytuł, o którym jest mowa w ww. art. 29 ust. 1 Ustawy o PIT.

Przede wszystkim zauważyliście Państwo, że przychody z tytułu opisanych w stanie faktycznym usług informatycznych nie zostały wymienione art. 29 ust. 1 Ustawy o PIT jako podlegające opodatkowaniu podatkiem u źródła. Według Państwa, nie można ich także uznać za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do jednej z usług zawartych w katalogu usług wymienionych w tym przepisie. W tym zakresie wskazujecie Państwo na poniższe:

Usługi informatyczne a usługi doradcze

Zdaniem Państwa usług informatycznych świadczonych przez Kontrahentów nie można uznać za usługi doradcze. Zgodnie z internetowym słownikiem PWN (https://sjp.pwn.pl) pojęcie „doradztwo” oznacza „udzielanie fachowych porad”. Przedmiotem usług informatycznych nie jest natomiast udzielanie Państwu ani klientom Państwa jakichkolwiek porad. Kontrahenci wykorzystują w ramach świadczenia przedmiotowych usług jedynie swoją wiedzę dla zapewnienia prawidłowego wdrożenia, rozwoju i utrzymania oprogramowania.

Efektem usług informatycznych nie jest więc doradztwo w zakresie możliwych sposobów postępowania, jest nim natomiast wsparcie operacyjne we wdrożeniu, rozwoju i utrzymania oprogramowania.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 3 lipca 2019 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.247.2019.1.BSA, za prawidłowe uznano, że cyt.:

„usług IT nie można uznać również za usługę o charakterze doradczym. Istotą usługi doradczej jest bowiem zaproponowanie najbardziej korzystnego sposobu postępowania w danym przypadku. Jak wskazano wyżej, istotą Usług IT jest przede wszystkim zapewnienie prawidłowego funkcjonowania wykorzystywanego przez Wnioskodawcę Oprogramowania”.

Stanowisko takie zostało również zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 2 grudnia 2019 r. sygn. 0111-KDIBI-2.4010.416.2019.1.AK (dotyczy ono co prawda art. 21 ustawy o CIT, ale przepis ten jest odpowiednikiem art. 29 ust. 1 Ustawy o PIT) cyt.:

„Ponadto, świadczenie Usług informatycznych nie powoduje uzyskania przez Nierezydenta przychodu z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w szczególności z praw autorskich lub praw pokrewnych czy też z know-how (Licencje "end-user" nabywane od Nierezydentów w opinii Wnioskodawcy również nie mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT). Wspomniane Usługi informatyczne to świadczenia inne niż nabycie licencji na programy komputerowe. W  związku z tym, wypłata przez Wnioskodawcę na rzecz danego Nierezydenta wynagrodzenia za przedmiotowe usługi informatyczne, serwisowe i maintanance nie jest objęta obowiązkiem poboru podatku u źródła. Niniejsze nie jest w szczególności uzależnione od dysponowania przez Wnioskodawcę certyfikatem rezydencji podatkowej danego Nierezydenta, na rzecz którego wypłacane jest wynagrodzenie z tytułu niniejszych usług.”

W świetle powyższych argumentów, w Państwa ocenie usługi informatyczne świadczone przez Kontrahentów nie mogą być uznane za usługi doradcze warunkujące obowiązek poboru podatku u źródła.

Usługi informatyczne a przetwarzanie danych

W Państwa opinii w ramach usług informatycznych świadczonych przez Kontrahentów nie dochodzi także do „przetwarzania danych". Zgodnie z definicją słownikową (słownik PWN (https://sjp.pwn.pl)) „przetwarzanie” oznacza „opracowywanie zebranych danych”. Przedmiotem usług świadczonych przez Kontrahentów nie jest natomiast opracowywanie danych. Celem opracowania danych byłoby bowiem uzyskanie z danych dostępnych po ich zebraniu i zestawieniu lub matematycznemu przekształceniu, ich zbiorczego przedstawienia w formie wyniku matematycznego lub ukazania ich całościowego wpływu na, przykładowo, zjawiska gospodarcze w prowadzonej działalności. Dane w przypadku usług informatycznych są jedynie wtórnie wykorzystywane w toku realizowanych prac i służą opracowaniu oraz zabezpieczeniu właściwego funkcjonowania aplikacji/systemów. Podkreślacie Państwo, że po stronie Kontrahenta nie tylko nie dochodzi do świadczenia usługi polegającej na przetwarzaniu danych. Kontrahent może jedynie stworzyć aplikację/system, za pomocą którego to klient Spółki ma możliwość przetwarzania danych na własne potrzeby.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 17 marca 2017 r. (Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.1021.2016.3.APO) zaakceptowano prawidłowość argumentacji Wnioskodawcy wykluczającej uznanie świadczenia usług informatycznych za przetwarzanie danych. Wnioskodawca w złożonym wniosku zaznaczył, że „zakres przedmiotowy wskazywanych w stanie faktycznym usług wykracza jednak poza dokonywanie prac nad analizą danych i ich obróbkę, przekształcanie ich treści i postaci. Zamówione przez Spółki usługi sprowadzały się do udzielania pomocy technicznej w związku z wykorzystaniem niektórych narzędzi i programów komputerowych.

Dokonywanie operacji na danych komputerowych stanowi jedynie jedną z pomocniczych funkcji używanych programów.”

Analogiczne stanowisko znajduję się także m.in. w przywołanej powyżej interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 2 grudnia 2019 r. sygn. 0111-KDIBI-2.4010.416.2019.1.AK cyt.:

„Pojęcie "przetwarzania danych" dotyczy natomiast czynności mających charakter odtwórczy i obejmuje elementy takie jak porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczanie oraz udostępnianie zbiorów danych.

"Przetwarzać" zatem to przykładowo "opracować zebrane dane". Wobec powyższego, zdaniem Państwa, nabywane Usługi informatyczne nie są podobne do usług przetwarzania danych bowiem ich celem jest realne wsparcie techniczne o charakterze wykonawczym, a nie przetwarzanie/opracowywanie istniejących zbiorów danych.”

W świetle powyższych argumentów, w Państwa ocenie usługi informatyczne świadczone przez Kontrahentów nie mogą być uznane za usługi przetwarzania danych warunkujące obowiązek poboru podatku u źródła.

Usługi informatyczne a usługi zarządzania i kontroli

W Państwa opinii, nabyte od Kontrahentów usługi informatyczne nie posiadają również cech pozwalających na zakwalifikowanie ich jako usługi zarządzania i kontroli. W celu ustalenia cech charakterystycznych dla usług zarządzania i kontroli należy również odwołać się do definicji pojęcia "zarządzać" zawartej w słowniku języka polskiego (słownik PWN (https://sjp.pwn.pl)). Według definicji słownikowej zarządzać to nic innego jak "wydać polecenie"; "sprawować nad czymś zarząd", z kolei "kontrola" to "sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym"; "nadzór nad kimś lub nad czymś"; "instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór".

Jednocześnie usługi zarządzania i kontroli zostały potraktowane przez ustawodawcę jako jedno świadczenie, zatem aby można było uznać usługi informatyczne za takie świadczenie lub świadczenie o podobnym charakterze powinno ono polegać zarówno na jednoczesnym pełnieniu nad kimś lub nad czymś nadzoru/kontroli, jak i zarządzaniu.

Państwa zdaniem, zakres usług informatycznych świadczonych przez Kontrahentów jest inny od samego sprawowania zarządu i kontroli, gdyż obejmuje czynności o charakterze wykonawczym, a ich zasadniczym celem jest zapewnienie prawidłowego wdrożenia i działania systemów u Państwa klientów. Tym samym, nie można twierdzić, że Usługi IT świadczone na Państwa rzecz są usługami zarządzania i kontroli bądź świadczeniami o podobnym charakterze, bowiem ich cel oraz charakter są odmienne.

W tym miejscu wskazaliście Państwo, iż w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntował się pogląd, iż dla kwalifikacji podatkowej świadczenia nie ma znaczenia użyte nazewnictwo, a faktyczny charakter usług np. wyrok WSA w Poznaniu z 13 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Po 991/18.

W kontekście powyższego zauważyliście Państwo, że usługi związane z wdrożeniem, testowaniem, rozwojem i utrzymaniem systemów informatycznych są czynnościami przede wszystkim o charakterze technicznym związanym z obsługą systemów i sieci komputerowych, a ich zasadniczym celem jest utrzymanie oraz zapewnienie prawidłowego działania. Z powyższych względów nie należy tych usług interpretować w sposób szeroki sprowadzając ich do tzw. funkcji zarządczych i kontrolnych.

W świetle powyższych argumentów, w Państwa ocenie usługi informatyczne świadczone przez Kontrahentów nie mogą być uznane za usługi zarządzania i kontroli warunkujące obowiązek poboru podatku u źródła.

Usługi informatyczne a usługi o podobnym charakterze

Ponadto, w Państwa ocenie, usługi informatyczne świadczone przez Kontrahentów nie są także „podobne” do pozostałych usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT.

Zgodnie z ugruntowanym podejściem, aby usługi nabywane od nierezydentów mogły zostać uznane za "świadczenia o podobnym charakterze" powinny posiadać cechy wskazujące na podobieństwo pod względem prawnym do świadczeń enumeratywnie wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy PIT.

Podkreśla się także, że „świadczenia o podobnym charakterze” powinny być równorzędne, a zatem powinny spełniać takie same przesłanki albo powinny z nich wynikać takie same prawa i obowiązki dla stron.

Państwa zdaniem w świetle powyższych analiz, usługi informatyczne świadczone przez Kontrahentów nie sposób uznać za „świadczenia o podobnym charakterze” do żadnych z usług wymienionych enumeratywnie w art. 29 ust. 1 Ustawy o PIT. Nie są one bowiem podobne pod względem prawnym, nie wykazują licznych cech wspólnych ani nie spełniają takich samych przesłanek co świadczenia doradcze, przetwarzania danych, zarządzania i kontroli oraz inne, enumeratywnie wskazane w art. 29 ust. 1 pkt 5 Ustawy PIT.

Analogiczne stanowisko znalazło się w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 3 lipca 2019 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.247.2019.1.BSA, w której wskazano, że cyt.:

„nie sposób również uznać usług IT za usługi o podobnym charakterze. Aby można było uznać te usługi za usługi o podobnym charakterze powinny one posiadać cechy, które wskazywałyby na podobieństwo pod względem prawnym do świadczeń wymienionych w art. 21 ustawy o p.d.o.p. W ocenie Wnioskodawcy, również poszczególne elementy Usług IT, jako związane z utrzymaniem, konserwacją, a także obsługą i stałym rozwojem wykorzystywanego w działalności Spółki Oprogramowania.”

W świetle powyższych argumentów, w Państwa ocenie usługi informatyczne świadczone przez Kontrahentów nie mogą być uznane za świadczenia o podobnym charakterze warunkujące obowiązek poboru podatku u źródła.

Reasumując powyższe, Państwa zdaniem, płatności za świadczenie usług informatycznych ponoszone przez Państwa na rzecz Kontrahentów będących osobami fizycznymi nie są objęte zakresem stosowania art. 29 ust. 1 Ustawy o PIT, a w konsekwencji na Państwu nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika z tego tytułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

Stosownie do art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8. niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że katalog dochodów (przychodów) wymienionych w art. 3 ust. 2b ww. ustawy, nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie „źródła”. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczypospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Według art. 3 ust. 2d ww. ustawy:

Przy czym, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6.

Za dochody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się również dochody pochodzące od polskiego płatnika, wypłacone osobie, która usługi określone w umowie zawartej pomiędzy stronami wykonuje za granicą.

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ww. ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

1.z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;

2.z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;

3.z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;

4.uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;

5.z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Jak stanowi art. 29 ust. 2 ww. ustawy:

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Obowiązki płatników podatku dochodowego określone zostały w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W myśl art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa: w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Wątpliwość Państwa budzi kwestia czy płatności za świadczenie usług informatycznych ponoszone przez Państwa na rzecz Kontrahentów będących osobami fizycznymi są objęte zakresem stosowania art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy na Państwu będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że o tym, czy dane świadczenie należy zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem determinującym daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że Państwa Kontrahenci są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą opodatkowanymi podatkiem dochodowym od osób fizycznych w kraju zamieszkania którzy nie mają polskiej rezydencji podatkowej i tym samym podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Współpracujecie Państwo z Kontrahentami na zasadach uregulowanych w umowach o świadczenie usług. Przedmiot Umów obejmuje świadczenie usług rozwoju i wsparcia oprogramowania oraz inne usługi towarzyszące. Szczegółowy zakres prac jest każdorazowo określany w formie zlecenia określającego opis projektu i zakres prac do wykonania, termin realizacji oraz zasady kalkulacji wynagrodzenia.

Kontrahenci zobowiązują się do wykonywania czynności objętych przedmiotem Umów zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, z najwyższą starannością oraz lojalnością wobec Państwa, a także w zgodzie z zasadami etyki oraz dbając o Państwa interesy. Ponadto, Kontrahenci zobowiązani są do samodzielnego i osobistego wykonywania zleconych im usług. Kontrahenci mogą powierzyć wykonywanie usług objętych Umowami osobom trzecim jedynie za uprzednią Państwa pisemną zgodą. W razie wykonywania usług przez osobę trzecią, Kontrahenci odpowiadają wobec Państwa za działania i zaniechania tych osób jak za działania i zaniechania własne. Ponadto, Kontrahenci zobowiązani są do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji poufnych. Usługi informatyczne świadczone przez Kontrahentów nie obejmują również udzielania licencji na oprogramowanie. Efekty prac powstające w związku z realizacją usług informatycznych nabywanych od Kontrahentów są w każdym przypadku wykorzystywane wyłącznie przez Państwa klientów, tj. Państwo w żadnym wypadku nie użytkuje rozwijanego przez Kontrahenta oprogramowania na własne potrzeby. Nie sprzedajecie Państwo własnego oprogramowania na rzecz swoich klientów, a jedynie świadczą usługi informatyczne w zakresie tworzenia, rozwijania i utrzymywania oprogramowania na zlecenie i potrzeby konkretnych klientów. Tym samym, nie nabywacie takiego oprogramowania od swoich Kontrahentów.

A zatem w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy przepis art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawiera otwarty katalog usług, których świadczenie podlega opodatkowaniu ww. podatkiem „u źródła”, czyli w Polsce, czego dowodem jest użyte przez ustawodawcę sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. Za „świadczenia o podobnym charakterze” należy uznać świadczenia o podobnym zakresie działań w ramach świadczonych usług. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane, przy czym decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, że świadczenia w nim wymienione można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale dodatkowo posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy jest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.

Z treści ww. przepisu wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakresem przedmiotowym art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte są: usługa doradcza, usługa księgowa, badanie rynku, usługa prawna, usługa reklamowa, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługa rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczenia o podobnym charakterze. Pojęcia ww. usług nie zostały zdefiniowane w powołanej ustawie. Wobec braku w ustawie powyższych definicji należy, zdaniem Organu podatkowego, posiłkowo odwołać się przede wszystkim do wykładni językowej tych pojęć.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN „doradztwo” oznacza udzielanie fachowych porad, natomiast termin „doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Użyty w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych termin „usługi doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Potwierdza to jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych, według którego termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe i inne (zob. wyrok NSA z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt I FSK 1567/12, wyrok NSA z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1441/13, wyrok NSA z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1530/13, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1202/14, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 175/12, wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 168/13).

Według sądów administracyjnych, odwołując się do powszechnego języka polskiego można stwierdzić, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza prawnych, ekonomicznych czy finansowych. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”. Doradca to ten kto udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

Również w doktrynie przedmiotu przyjmuje się szerokie ujęcie terminu usługi doradcze, uznając, że doradztwo, w bardzo ogólnym znaczeniu, jest usługą świadczoną przez jedną osobę/instytucje na rzecz drugiej osoby/instytucji, która zleca wykonanie tej usługi. W literaturze przedmiotu bardzo różnorodnie formułowane są zadania stojące przed usługami doradczymi, np. doradztwo określane jest jako:

przejęcie zadań,

pośrednictwo w zakresie przekazywania wiedzy,

pośrednictwo w przekazywaniu specjalnych informacji,

pomoc w rozwiązywaniu problemów,

pomoc w podejmowaniu decyzji,

przekazywanie informacji zmniejszających ryzyko,

przygotowanie i przekazywanie informacji służących rozwiązaniu kompleksowych problemów,

przekazywanie specyficznej wiedzy, celem usprawnienia działań,

identyfikacja i rozwiązywanie problemów,

przekazywanie zaleceń dotyczących usprawniania działań oraz pomoc w ich wdrożeniu,

dawanie wskazówek dotyczących postępowania.

Doradcy mogą więc pomóc zleceniodawcy w przygotowaniu decyzji, rozwiązaniu problemów, usprawnieniu działania itp. Biorąc powyższe pod uwagę, można przyjąć, że usługi doradztwa stanowią usługi zlecone przez daną organizację (klienta) i wykonane przez odpowiednio przygotowane i wykwalifikowane osoby (doradców), które pomagają zidentyfikować występujące problemy organizacyjne, zanalizować istniejące trudności, sformułować rozwiązanie badanych problemów, oraz które – w przypadku wyrażenia takiego życzenia przez klienta – pomagają we wdrożeniu rozwiązania. Działalność doradcza może dotyczyć różnych dziedzin, obszarów i obiektów, a zatem może być rozpatrywana w wielu aspektach.

Pod pojęciem „księgowość” internetowy Słownik języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) rozumie „prowadzenie ksiąg, w które wpisuje się wpływy, wydatki, transakcje i inne zmiany stanu majątkowego przedsiębiorstwa lub instytucji”.

Według Słownika języka polskiego PWN „zarządzać”, oznacza kierować, administrować czymś” (E. Sobol, Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 1996). W tym kontekście, za zarządzanie należy uznać władcze uprawnienie w stosunku do realizowanego projektu lub działalności gospodarczej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, „kierować” oznacza „stać na czele czegoś, wskazywać sposób postępowania”.

Z kolei kontrola, to:

1) porównanie stanu faktycznego ze stanem wymaganym i ustalanie ewentualnych odstępstw, sprawdzanie, czy coś jest zgodne z obowiązującymi przepisami,

2) nadzór nad czymś albo nad kimś, czuwanie nad prawidłowym przebiegiem czegoś, wpływ na rozwój wydarzeń.

Zarządzanie zatem jest to celowe podejmowanie, przez odpowiednie osoby (kadrę), decyzji i działań prowadzących – dzięki wykorzystaniu posiadanych zasobów – do osiągnięcia złożonych celów w sposób skuteczny i sprawny (racjonalny), lub celowe dysponowanie tymi zasobami.

Pojęcie „zarządzania”, musi być rozumiane szeroko jako zbiór różnorodnych czynności i działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania. Jest to zestaw metod i technik opartych na akceptowanych zasadach zarządzania (administrowania) używanych do planowania, oceny i kontrolowania pożądanych rezultatów.

Powyższa definicja „zarządzania” zyskała aprobatę w orzecznictwie sądów administracyjnych. Dla przykładu można wymienić wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 491/15), wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2017 r. (sygn. akt III SA/Wa 875/16) oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 lipca 2017 r. (sygn. akt III SA/Wa 2118/16).

Pojęcie „zarządzania i kontroli”, musi być zatem rozumiane szeroko jako zbiór różnorodnych czynności i działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania i kontroli.

Usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu to usługi związane z pozyskiwaniem ofert pracy, wyszukiwaniem pracowników oraz kierowaniem ich do pracy.

W odniesieniu do definicji obejmującej przetwarzanie danych wskazać należy, że zgodnie ze SJP „przetworzyć” oznacza «przekształcić coś twórczo»; «opracować zebrane dane, informacje itp., wykorzystując technikę komputerową»; przetwarzanie danych polega zatem na przekształcaniu treści i postaci danych wejściowych; usługi przetwarzania danych mają zatem charakter odtwórczy i obejmują elementy takie jak: porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie oraz udostępnianie zbiorów danych.

Przetwarzanie danych związane jest zatem z opracowywaniem określonych danych przy wykorzystywaniu mocy obliczeniowej i zasobów pamięci infrastruktury komputerowej (hardware i software).

Zatem usługi informatyczne opisane przez Państwa w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie mieszczą się w kategorii przychodów (dochodów) wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5. Z tytułu wypłaty powyższych należności obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego nie wystąpi, ponieważ ten rodzaj usługi nie jest objęty zakresem art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli umowa nie przenosi na Państwa żadnych praw autorskich do oprogramowania ani nie obejmuje również udzielania licencji na oprogramowanie to nie stanowi ona żadnej z należności, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 i pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przez to jej wypłata nie podlega tzw. podatkowi u źródła i na Państwu nie ciążą/nie  będzie ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika.

Stanowisko Państwa jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.

zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00