Jak musi przebiegać transakcja, aby móc rozliczyć WNT

Podatnik prowadzących działalność gospodarczą na terenie Unii Europejskiej może podlegać obowiązkowi naliczenia podatku VAT. Ma to miejsce w sytuacji, w której określona czynność spełnia warunki bycia uznaną za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). Wówczas to na nabywcy spoczywa wykazanie VAT-u należnego. Niemniej kwalifikacja taka w żaden sposób nie wyklucza możliwości odliczenia. Wymaga to jednakże spełnienia określonych ustawowo warunków. Jakie to przesłanki? Jak powinna zostać ukształtowana transakcja, aby móc rozliczyć WNT?

Czym jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru?

Instytucję wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (dalej „WNT”) reguluje art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa o VAT”). Ustanowiona w powyższym przepisie definicja tego pojęcia wskazuje, że za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru przyjmuje się „nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz”. Niezależnie od powyższego ustawa o VAT przywołuje termin WNT już w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, wymieniając wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.