Jak uwzględniać wynagrodzenie roczne dla budżetówki w podstawie wymiaru świadczeń chorobowych

Osoby zatrudnione w sferze budżetowej mają prawo do wynagrodzenia rocznego tzw. trzynastki. Do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych przyjmuje się ją w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedni. Zdarza się jednak, że  przed uwzględnieniem kwoty trzynastki  w podstawie zasiłkowej należy ją najpierw  uzupełnić.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne tzw. trzynastka przysługuje osobom zatrudnionym w sferze budżetowej, tj. w państwowych jednostkach sfery budżetowej, samorządowych jednostkach budżetowych oraz samorządowych zakładach budżetowych, urzędach organów władzy publicznej, organach kontroli, ochrony prawa, sądach i trybunałach, biurach poselskich, senatorskich lub poselsko-senatorskich oraz klubach, kołach albo zespołach parlamentarnych (art. 1 ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej).

Ogólne zasady przyznania wynagrodzenia rocznego (tzw. trzynastki)

Trzynastka wypłacana w budżetówce stanowi 8,5% sumy wynagrodzenia danego pracownika za pracę otrzymaną w ciągu danego roku kalendarzowego, uwzględniając:

• wynagrodzenie tylko za okres przepracowany,
• inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także
• wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz
• wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy.

Jej wysokość ustalana jest proporcjonalnie do okresu przepracowanego u danego pracodawcy. Oznacza to, że do wyliczenia podstawy wynagrodzenia rocznego nie przyjmuje się tych okresów, w których pracownik nie świadczył pracy m.in. z powodu: